Dzień Kobiet
________W 81. rocznicę powstania Armii Krajowej w Warszawie na ul. Spiskiej 14 odbyła się patriotyczna uroczystość, której organizatorem były władze Dzielnicy – Ochota. Słowo wstępne wygłosiła pani Dorota Stegienka – burmistrz Ochoty.
________Po kilku wystąpieniach przed tablicą pamiątkową delegacje złożyły wieńce i kwiaty. Wśród nich była także delegacja Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP w składzie: gen. bryg. DS. Jacek Złotorzyński – przewodniczący delegacji oraz członkowie: por. DS. Joanna Zatorska – Miller, mjr DS. Józef Kmera
Foto i opracowanie: Jan Dźwigała
________Z dużym zaciekawieniem oczekiwaliśmy wspomnień naszego gościa, znamienitego jeźdźca – Mariana Kozickiego. Kolejnym gościem był koordynator dzielnicy Ochota ds. kombatantów – pan Mariusz Twardowski. Na wstępie prezes powitał gości.
________Następnie I wiceprezes zaznajomił zebranych z pismem pamiątkowym Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego skierowanym do pana Mariana Kozickiego. Po wręczeniu, przewodnictwo zebrania objął Staszek Pieczara, który udzielił głosu dostojnemu gościowi. Długie i bardzo ciekawe wspomnienia spotkały się z dużym uznaniem zebranych, zostały nagrodzone gorącymi oklaskami.
________chor. sztab. MARIAN KOZICKI – ps. „Koza”, st. chor. sł. st. WP, instruktor jeździectwa, wieloletni zawodnik warszawskiej Legii (rówieśnik Jana Kowalczyka), trzykrotny olimpijczyk (1968, 1972, 1980), srebrny medalista olimpijski z Moskwy (1980).
________Urodzony 5 kwietnia 1941 w Brodach, woj. poznańskie, syn Stanisława i Cecylii Batura, ukończył szkołę podstawową i po odbyciu zasadniczej służby wojskowej został żołnierzem zawodowym (st. chor.) oraz instruktorem jeździectwa.
________Już jako 9-letni chłopiec dosiadał ojcowego „konia od bryczki” (kierownik gospodarstwa nasiennego w Posadowie) i tam też zrodziła się jego miłość do koni, które odegrały decydującą rolę w życiu przyszłego medalisty olimpijskiego.
________Zawodnik (178 cm, 76 kg) SK w Posadowie (1955), gdzie jego pierwszym trenerem był J. Stróżyński. Dwa lata później skierowany do szkoły jeździeckiej w PSO w Sierakowie (prowadził ją mjr Jan Mossakowski), a po jej ukończeniu uczył się dalej i startował w barwach LZS Cwał Poznań (do 1961).
________Tam poznał swojego przyszłego trenera (mjr Wiktor Olędzki) i kolegę – rówieśnika (a potem nieodłącznego rywala i przyjaciela) Jana Kowalczyka, z którymi (po odbyciu zasadniczej służby wojskowej) spotkał się w warszawskiej Legii (1962-1990).
________Rywalizacja tych dwóch świetnych zawodników z której zwycięsko wyszedł bardziej utalentowany, a przede wszystkim zdecydowanie bardziej psychicznie odporny Kowalczyk, była przez wiele lat stałym zaczynem do dalszej popularyzacji i rozwoju skoków, którego finałem był moskiewski triumf olimpijski Kowalczyka (1980).
_______Kozicki to mistrz Polski w skokach (1972), 2-krotny I wicemistrz (1965, 1971) i 2-krotny II wicemistrz Polski (1962, 1970) był (1962-1988) aż 51-krotnym uczestnikiem Pucharu Narodów odnosząc 6 zwycięstw. Wiele koni znalazło się pod jego siodłem (Timur, Tyras, Bronz, Brzask, Festyn, Fakir, Kamerun, Cecylia, Berry, Beriso, Kobryń, Bremen, Sufler), ale jak sam twierdzi – najukochańszym był Brąz (startował na nim w dwóch igrzyskach, sprzedany do Libii) i Kobryń, który okulał dwa dni przed moskiewskim występem. Wielki polski autorytet jeździecki E. Brabec w poolimpijskim komentarzu napisał nawet o Kozickim, że „jemu przede wszystkim można zawdzięczać srebrny medal”.
________Obok tytułów mistrzowskich i startów olimpijskich (w 1960, Rzym – był zawodnikiem rezerwowym) odniósł wiele innych zwycięstw (trenerzy kadry: Leon Kon, Jerzy Grabowski, Karol Rómmel, Marian Kowalczyk) z których najbardziej sobie ceni 1 m. w Grand Prix podczas CSIO w Sopocie w 1988 (od tamtej pory nie wygrał tego konkursu żaden Polak). W 1999 (podczas mistrzostw Polski) zakończył karierę sportową. Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m. in. złotym i srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Żonaty (Barbara), ma dwie córki (Anna, Katarzyna).
________Następnie niespodzianka! Wiesława Wypych zapowiedziała pączki z okazji zbliżającego się „tłustego czwartku”. Zostały przywiezione przez Staszka. Były bardzo smaczne. W zestawieniu z herbatą i kawą tworzyły pyszny poczęstunek. Uzupełnieniem porządku zebrania było odczytanie imion i nazwisk lutowych solenizantów i jubilatów: Agata Barzycka, Lech Kościelecki, Romuald Młynarczuk, Jacek Piórkowski i Paweł Witecki. Niestety tak się złożyło, że spośród wymienionych osób był tylko Romuald Młynarczuk. 100. lat drogi Solenizancie i Jubilacie.
________Dalsza część spotkania upłynęła z bardzo ciepłej atmosferze. Do zobaczenia w dniu 9 marca.
Foto: Andrzej Krzyziński Opracowanie: Andrzej Rońda
________17 stycznia obchodziliśmy 78 rocznicę wyzwolenia Warszawy spod jarzma niemieckiego okupanta przez żołnierzy Armii Czerwonej i żołnierzy I Armii Wojska Polskiego.
________Na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza złożone zostały wieńce i kwiaty. O godz. 11,00 przed Grobem Nieznanego Żołnierza wystawiliśmy poczet ze sztandarem (w mundurach) w składzie: płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, ppor. DS. Andrzej Rońda – sztandarowy, płk Wiesław Stasiuk – asystent oraz delegację do złożenia kwiatów w składzie: płk Jacek Żłotorzyński – przewodniczący delegacji, członkowie delegacji: por. DS. Joanna Zatorska – Miller (wdowa po frontowym oficerze z 1 AWP) oraz mjr DS. Jan Mazur.
Opracowanie i foto: Jan Dźwigała
________Noworoczne spotkanie rozpoczęło się tradycyjnie. Prezes naszego Koła serdecznie przywitał zaproszonych gości w osobach: panią Dorotę Stegienkę – Burmistrza Dzielnicy Ochota, pana Sławomira Umińskiego – zastępcę Burmistrza Ochoty oraz pana Mariusza Twardowskiego – koordynatora ds. kombatantów z UD Ochota. W dalszej kolejności przywitał wszystkich członków Koła i jego sympatyków.
________Pierwszą informację jaką przedstawił była smutna wiadomość o śmieci naszego Kolegi – Jacka Andrzejewskiego. Zachęcił aby z bliższymi informacjami w tej sprawie zapoznać się na stronie internetowej Koła. Następnie wszyscy zebrani powstali i chwilą ciszy uczcili pamięć Zmarłego.
Z kolei pani Burmistrz w imieniu władz Ochoty złożyła uczestnikom noworocznego spotkania najserdeczniejsze życzenia noworoczne oraz podarowała książki dotyczące historii Ochoty.
________Dalej prezes zapoznał uczestników z listą jubilatów i solenizantów styczniowych. Na czołowym miejscu znaleźli się Stanisław Pieczara i Arkadiusz Lis, którzy w tym miesiącu obchodzą „okrągłe” urodziny. Z rąk prezesa otrzymali serdeczne życzenia zdrowia i wszelkiej pomyślności oraz piękne dyplomy wykonane przez przedstawiciela naszego koła. Życzenia złożyła także delegacja władz dzielnicy. Pozostali obecni jubilaci to: Marzena Dźwigała, Wiesława Wypych i Wiesław Stasiuk.
________W dalszej części był toast noworoczny, toasty urodzinowe i imieninowe. Pierwsze noworoczne spotkanie przejawiło się wysoką frekwencją i przyjazną atmosferą. Za przygotowanie zebrania zarząd składa serdeczne podziękowanie Wiesławie Wypych, Marzenie Dźwigała, Kazimierze Makowskiej i Stanisławowi Pieczarze.
________Do zobaczenia w dniu 9 lutego na kolejnym zebraniu!
Foto: Andrzej Krzyziński Opracowanie: Jan Dźwigała
________W dniu 10 stycznia 2023 r. odbyła się uroczystość pogrzebowa poświęcona zmarłemu gen. bryg. Bolesławowi Matuszowi.
Rozpoczęła się ona mszą świętą w Wilanowie w kościele pw. św. Anny, po czym urna z prochami Zmarłego została przetransportowana na cmentarz miejscowy i złożona w mogile rodzinnej.
________W pogrzebie uczestniczył m. in. poczet sztandarowy ze sztandarem naszego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW w składzie: dowódca – płk Jerzy Gąska, sztandarowy – mjr DS. Jan Mazur, asystent – płk Jacek Złotorzyński.
Zarząd Koła
Plan Spotkań
członków i sympatyków Koła Nr 6 w 2023 roku
Szanowna Koleżanko / Szanowny Kolego!
ZAPROSZENIE!!!
Uprzejmie informuję, że w 2023 roku zebrania członków i sympatyków naszego Koła będą się rozpoczynały:
o godz. 10.00 w siedzibie Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej Zarząd Dzielnicowy Ochota przy ul. Grójeckiej 120 w Warszawie (dojazd samochodem ulicą jednokierunkową – Stanisława Skarżyńskiego od ul. Opaczewskiej do ul. Karola Dickensa) według następującego harmonogramu:
12 stycznia,
09 lutego,
09 marca,
13 kwietnia,
11 maja,
08 czerwca,
14 września,
12 października,
16 listopada,
14 grudnia (spotkanie wigilijne)
Serdecznie zapraszam!
Bardzo proszę o uprzedzanie niemożności przybycia co najmniej na trzy dni wcześniej telefonicznie (602 150 007 lub 501 954 674), albo e-mailem: familia@onet.pl.
W celu usprawnienia zbierania składek członkowskich informuję, że jest możliwość ich zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego naszego kolegi Jana Dźwigały.
Nr rachunku: 91 9226 0005 0036 5297 3000 0020.
Wysokość składek na 2023 r. została zwiększona przez Zarząd Główny ZŻWP o 20 %.
Z wyrazami szacunku
Jan Dźwigała
gen. bryg. pil. Mirosław Hermaszewski s. Romana
(15.09.1941 r. – 12.12.2022 r.)
________Urodził się w Lipnikach na Wołyniu. Jako dwuletnie dziecko niemal cudem przeżył atak oddziału UPA na zamieszkujących tam Polaków w nocy z 25 na 26 marca 1943 r. Tej nocy zginęło 182 mieszkańców tej wsi, w tym dziadek Mirka – Sylwester. Następnego ranka małego Mirka odnalazł ojciec, który wyruszył na poszukiwania ocalałych mieszkańców wsi i resztek dobytku. Po wojnie w 1945 r., wraz z rodziną, trafił do Wołowa niedaleko Wrocławia. Tu skończył szkołę podstawową i liceum. W 1960 r. zaczął latać szybowcem w Aeroklubie Wrocławskim, a później samolotami aeroklubu w Grudziądzu.
________W 1961 r. wstąpił do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Po szkole, którą ukończył jako prymus, został przydzielony do pułku obrony powietrznej w Poznaniu. Z wyróżnieniem ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie. Służył w wojskach obrony powietrznej kraju jako dowódca eskadry w Słupsku, zastępca dowódcy pułku w Gdyni oraz dowódca 11. pułku myśliwców we Wrocławiu.
________W 1976 r. trafił do grupy kandydatów na kosmonautów w ramach międzynarodowego programu Interkosmos, utworzonego przez ZSRR i rozpoczął szkolenie w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą. Lot, który przyniósł mu sławę, rozpoczął się 27 czerwca 1978 r. o godz. 17.27 naszego czasu. Wówczas z kosmodromu Bajkonur wystartował radziecki statek Sojuz 30, którego załogę stanowili Mirosław Hermaszewski i dowódca, radziecki pułkownik Piotr Klimuk. Po dwóch dniach załoga statku Sojuz 30 połączyła się ze stacją orbitalną Salut 6, gdzie przebywali już wcześniej kosmonauci Władimir Kowalonok i Aleksander Iwanczenkow. Polak uczestniczył w eksperymentach naukowych obejmujących różne aspekty zachowania się organizmu człowieka w warunkach nieważkości. Prowadził obserwacje zórz polarnych oraz prace z zakresu teledetekcji. W sumie podczas lotu kosmonauci 126 razy okrążyli Ziemię, a przy okazji ustanowili kilka rekordów Polski zatwierdzonych przez Międzynarodową Federację Lotniczą. Lądowanie nastąpiło 5 lipca na stepach Kazachstanu.
________W latach 1981-83 Hermaszewski był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Jak tłumaczył po latach na antenie jednej ze stacji telewizyjnych, o swoim udziale we WRON dowiedział się z telewizji. Kiedy się ona po raz pierwszy zebrała był w Moskwie, gdzie wówczas studiował w tamtejszej Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego.
________W latach 1987-1990 był komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, gdzie w 1988 r. otrzymał nominację generalską. Następnie pełnił funkcję zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (WLiOP) i szefa bezpieczeństwa lotów WLiOP. Swój ostatni lot na samolocie bojowym, Migu-29, Hermaszewski odbył 5 października 2005 r., gdy ówczesny minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński dowiedział się, że jedyny polski kosmonauta nie wykonał do tej pory lotu pożegnalnego.
________Do niedawna Hermaszewski był zapraszany na spotkania w całej Polsce, by opowiadać o swojej wyprawie i popularyzować kosmonautykę. W kwietniu 2011 r. znalazł się w gronie astronautów, nagrodzonych medalem „Za zasługi w podboju kosmosu” przez prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa z okazji 50. rocznicy lotu Jurija Gagarina.
________Na warszawskim cmentarzu żegnali Go: najbliższa i dalsza rodzina, współtowarzysze służby i pracy, sąsiedzi.
________Wśród żegnających była także delegacja Koła nr 6: kol. pil. Jerzy Pacześniak i kol. Jan Mazur. W imieniu Koła J. Mazur wpisał się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach do księgi pamiątkowej.
________Trumna z ciałem Zmarłego została pochowana w AL. G zasłużonych 2 – 1.