Author Archives: Admin

Przedwakacyjne spotkanie

     W dniu 09 czerwca 2016 r. na przedwakacyjnym spotkaniu było bardzo uroczyście. W zebraniu uczestniczył sekretarz Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego naszego Związku – kol. ppłk. Henryk Jagielski.
Prezes naszego Koła rozpoczął spotkanie od powitania sekretarza MZW. Następnie zakomunikował, że na wniosek naszego Zarządu – kapituła Prezydium Zarządu Głównego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego – w uznaniu zasług oraz z okazji 90. rocznicy urodzin – wyróżniła członka naszego Koła por. Jana Niedźwieckiego„Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”. Aktu dekoracji i wręczenia okolicznościowego dyplomu, od prezesa Zarządu Głównego – gen. dyw. dr. Franciszka Puchały, dokonał Sekretarz MZW w towarzystwie Janka Dźwigały i Staszka Pieczary. Następnie prezes naszego Koła wraz z przewodniczącym Komisji Rewizyjnej wręczyli Dostojnemu Jubilatowi puchar z dedykacją od wszystkich naszych członków Koła.

Kol. Jan Niedźwiecki to jeden z ostatnich polskich kawalerzystów z okresu II wojny światowej. Urodził się 31 maja 1926 r. w Bydgoszczy. W 1933 r. zamieszkał w Chełmie Lubelskim. 10 sierpnia 1944 r. wstąpił ochotniczo do odrodzonego Wojska Polskiego, gdzie potem od razu trafił do szkoły podoficerskiej w Lublinie. Szkołę ukończył 30 września 1944 r. i został skierowany na front w składzie 1 Warszawskiej Brygadzie Kawalerii. Przeszedł z nią szlak bojowy od Wisły do Łaby. Brał udział w wyzwalaniu Warszawy oraz w bitwie o Kołobrzeg. Po jego zdobyciu i „zaślubinach z morzem” eskortował jeńców niemieckich do obozu w Łobzem. W ostatniej bitwie pod Oranienburgiem był ranny. Jednak, gdy rany się zaleczyły, powrócił na linię bojową kontynuował dalej walkę z okupantem. Swego konia nazwał „Ojciec”, na cześć swojego taty Aleksandra, zamordowanego przez hitlerowców w Oświęcimiu. Po wojnie objął stanowisko instruktora w szkole podoficerskiej kawalerii w Koszalinie. W lutym 1946 r. za wzorową służbę został przeniesiony do Warszawy na stanowisko szefa szwadronu reprezentacyjnego marszałka Michała Roli – Żymierskiego. Po rozwiązaniu kawalerii w 1947 r. pełnił zawodową służbę wojskową do 12 listopada 1955 r. Z wojska został zwolniony w ramach redukcji. Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (z tytułem magistra). Po służbie wojskowej pracował w instytucjach państwowych (bank, MF i NIK). W sumie przepracował 57 lat. Przez wiele lat prowadził społecznie działalność wśród młodzieży i klubów sportowych. Był znakomitym maratończykiem, przebiegł ponad 80 pełnych maratonów w Polsce i za granicą, m. in. w Wiedniu, Berlinie i Nowym Jorku w 1977 r. Rozpoznawalny był po wykonywaniu „salt” przed startem do maratonów lub po ich zakończeniu. W 1975 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2000 r. został mianowany na pierwszy stopień oficerski, a w 2003 r. na stopień porucznika. Do naszego Związku wstąpił w 2002 r. Od kilku lat, na wniosek rodziny, przebywa w prywatnym domu opieki w Warszawie. Mimo to jest zapraszany i dowożony na nasze spotkania. Przeżywa je bardzo uczuciowo i wzniośle. Bardzo dobrze gra na harmonijce ustnej – organkach.

    Kolejną wyróżnioną osobą, która obchodziła „okrągłą” rocznicę urodzin, była kol. Maria Urbaniak. Piękną Laudację na jej temat wygłosił nasz kolega, wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Związku Działkowców – płk Stanisław Zawadka. Od członków koła otrzymała piękny puchar z dedykacją.
Następni jubilaci to małżonkowie: Maria i Andrzej Utkowscy. Otrzymali serdeczne życzenia od wszystkich obecnych, a z rąk Janka Dźwigały i Staszka Pieczary  – pamiątkowe plakietki z dedykacją.
Wśród pozostałych czerwcowych jubilatów i solenizantów biorących udział w spotkaniu byli: Joanna Zatorska – Miller, Lucyna Kulińczyk, Paweł Witecki, Władysław Jończyk, Jan Dźwigała, Emilia Borkowska, Antoni Gaj, Marek Górka.
Piękną częścią spotkania stało się ogłoszenie prezesa, że w dniu 4 czerwca 2016 r. dwoje naszych członków: Zofia Powałka i mjr Edward Binkowski w kościele katolickim w Mińsku Mazowieckiem zawarli związek małżeński. Były brawa, odśpiewane „100 lat”, szampan i soczysty staropolski tort.
Następnie prezes Koła odczytał dekret biskupa Diecezji Warszawsko – Praskiej abp. Henryka Hosera w sprawie nadania naszemu członkowi – księdzu plut. Wojciechowi Wojno – tytułu kapelana honorowych krwiodawców Diecezji Warszawsko – Praskiej. Zebrani brawami przyjęli tę wiadomość.
Dalej było bardzo wesoło. Konsumowano tort i inne ciasta oraz napoje zakupione przez solenizantów.

   Na zakończenie spotkania prezes naszego Koła życzył nam mile spędzonych dni Lata i przyjemnych wakacji! Do zobaczenia po wakacjach w dniu 8 września br.!

Foto: Marzena Dźwigała                                               Opracował: Edward Binkowski

Ach, co to był za Ślub!!!

           W dniu 4 czerwca 2016 r. w Mińsku Mazowieckiem związek małżeński zawarli członkowie naszego Koła:  Zofia Powałka i mjr Edward Binkowski. Zosia przyjęła nazwisko męża. „Starsza druchna” – Anna Bąk, a „Starszym drużbą” był nasz kolega – Andrzej Rońda. Ślubu udzielał o. cysters Korneliusz Jackiewicz. W uroczystości wzięli udział również Marzena i Jan Dźwigałowie. Jest to już kolejna para z naszego koła, która zawarła związek małżeński.

Było pięknie, dostatnio i wesoło.

Foto: Darek Binkowski                                                         Opracowała: Krystyna Rek

Uroczyście w Kole nr 6 im. II Armii WP przy DG Warszawa

      Na uroczyste majowe zebranie naszego Koła przybył serdecznie witany sekretarz generalny Zarządu Głównego naszego Związku – kol. płk Jan Kacprzak. W eksponowanym miejscu ustawiono sztandar naszego Koła. Na początek zebrania odśpiewano „Hymn Polski – Mazurek Dąbrowskiego”.

      Następnie przy dźwiękach sygnału wojskowego „Słuchajcie wszyscy” w uznaniu zasług dla naszego Związku niżej wymienione osoby zostały uhonorowane:
– Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego z Gwiazdą – por. Ludwik Bender, który na zebranie przybył z żoną. Odznaczony brał udział w walkach nad Nysą Łużycką i pod Budziszynem w składzie II Armii WP.
– Złotym Krzyżem ZŻWP – kol. Marzena Dźwigała i Wiesława Wypych, płk Romuald Młynarczuk oraz pchor. Józef Idzikowski;
– Srebrnym Krzyżem ŻZWP – kol. Emilia Borkowska i płk Antoni Moroz;
– Brązowym Krzyżem ŻZWP – małżeństwo: Elżbieta i st. chor. Jacek Piórkowscy, mjr Edward Binkowski, por. Dariusz Binkowski (ojciec i syn);
– Odznaką Honorową ZŻWP – kol. Lucyna Kulińczyk i Zofia Powałka, por. Józef Kmera, szer. Andrzej Rońda oraz nasz sztandarowy st. sierż. Stanisław Wajda.
Wszystkie odznaczenia i odznaki wręczył sekretarz generalny Zarządu Głównego w towarzystwie prezesa naszego Koła – Jana Dźwigały i przewodniczącego komisji rewizyjnej – Stanisława Pieczary. Uroczystość wręczenia odznaczeń odbyła się przy asyście dźwięków wojskowego trębacza z Ciechanowa – mł. chor. Bogusława Tłoczkowskiego – współpracującego stale z naszym kołem.

        Następnie kol. Zofia Powałka otrzymała z rak prezesa Koła pamiątkową plakietkę z dedykacją od wszystkich członków koła z okazji „okrągłej” rocznicy urodzin. W dalszej części uczczono imieniny: Marii Żurawik, Zofii Baka i Zofii Powałki oraz Stanisławy Pietruchy i Stanisławów: Zawadki, Kwiatkowskiego, Włodarczyka i Pieczary.

        Okolicznościowe „słowo” nawiązujące do 71. rocznicy zakończenia II wojny światowej w Europie oraz do obecnej sytuacji w Polsce i ZŻWP przekazał nam kol. płk Eugeniusz Gradoń – prezes honorowy naszego koła. Otrzymał za nie gromkie brawa i bardzo pozytywne opinie.
Dalej już było tylko wesoło. Zebrani odśpiewali jubilatom i solenizantom „Sto Lat”. A przy akompaniamencie trąbki i akordeonu wyśpiewano kilka piosenek z lat 40-tych.

Foto: Grześ Serocki i Jacek Piórkowski                                   Opracowała: Teresa Kraśniak

120. rocznica urodzin gen. broni Zygmunta Berlinga

        27 kwietnia 2016r., w 120. rocznicę urodzin gen. broni Zygmunta Berlinga, przy Jego pomniku, tuż przy moście Łazienkowskim po praskiej stronie brzegu Wisły w Warszawie, odbyła się skromna uroczystość upamiętniająca Wielkiego Żołnierza, a zorganizowana przez Stowarzyszenie Tradycji Ludowego Wojska Polskiego, noszące Jego imię. Pomimo deszczowej pogody w uroczystości, której przewodniczył ppłk dypl. w st. spocz. Bogdan Pokrowski, wzięło udział dosyć dużo różnych delegacji. Prezes STL WP – mjr Kazimierz Rdzanek przypomniał życiorys Generała i jego udział w walkach o niepodległość Polski. Odniósł się także do obecnej sytuacji politycznej w Polsce, zwłaszcza stosunku MON do żołnierzy służących w naszej armii po II wojnie światowej do 2015 r.
W asyście pocztów sztandarowych wieńce i wiązanki kwiatów złożyli: ambasador Federacji Rosyjskiej w Polsce – Siergiej Andrejew, przedstawiciel ambasady Białorusi, członkowie stowarzyszeń i organizacji kombatanckich oraz weterani drugiej wojny światowej.
       W uroczystości uczestniczyli również przedstawiciele naszego koła: Marzena Dźwigała, Jan Dźwigała i Andrzej Rońda, którzy także złożyli hołd Generałowi i wiązankę kwiatów przed pomnikiem.

Foto: Marzena Dźwigała                                                     Opracował: Andrzej Rońda

List – Podziękowanie na ręce Prezesa

Warszawa, dnia 13.04.2016 r.

Składamy serdeczne podziękowanie za udział w uroczystości pogrzebowej naszej Mamy i Teściowej Śp. Krystyny Piórkowskiej w dniu 09.04.2016 r. i wsparcie Nas w tak trudnych chwilach.
Szczególnie chcemy podziękować Panu Prezesowi Koła Nr 6 – Janowi Dźwigale – za pomoc w organizacji uroczystości, Pocztowi Sztandarowemu za uświetnienie ceremonii, jak również Koleżankom i Kolegom za liczne uczestnictwo w pożegnaniu i ostatniej drodze naszej Mamy.
Jak zawsze, również i My, mogliśmy liczyć na naszych Przyjaciół z Koła Nr 6.

Serdecznie dziękujemy
Elżbieta i Jacek Piórkowscy.

14 kwietnia 2016 r. było bardzo świątecznie

       W pierwszym punkcie naszego zebrania, otwierający je, prezes Koła zakomunikował, że na wniosek naszego Zarządu w uznaniu zasług – Prezydium Zarządu Głównego ZŻWP – wyróżniło następujących członków naszego Koła – Złotym Medalem „XXXV–lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”:
kol. por. Ludwika BENDERA;
kol. płk. Eugeniusza GRADONIA;
kol. ppłk. Adama GRZEŚKOWIAKA;
kol. płk. Juliana Mieczysława JASTRZĘBSKIEGO;
kol. płk. Tadeusza MAKAREWICZA;
kol. płk. Wincentego NOWACZYŃSKIEGO;
kol. płk. Józefa TURLEJSKIEGO.
Wręczenia medali dokonali członkowie Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego naszego Związku: kol. Stanisław Pieczara i Jan Dźwigała. W imieniu odznaczonych głos zabrał kol. Gienek Gradoń, który podziękował za wyróżnienie kolegów oraz w kilku słowach wspomniał historię powstania naszego 6 Koła. Również podziękował Prezesowi za bardzo dobre kontynuowanie i prowadzenia działalności naszego Koła.
Następnie prezes poinformował, że w dniu 5 kwietnia 2016 r. nasz poczet sztandarowy wraz z delegacją brał udział w pogrzebie p. Krystyny Piórkowskiej – Mamy naszego Kolegi – Jacka. Za pomoc w organizacji uroczystości pogrzebowej – od naszego kolegi Jacka i jego żony Eli – otrzymaliśmy list z podziękowaniem dla naszego Koła (tekst listu w załączeniu). Prezes odczytał list oraz nadmienił, że wysoki poziom przebiegu uroczystości zależy w dużej mierze od zakładu pogrzebowego. W tym przypadku, jak i wielu innych, zakładem tym był współpracujący z naszym Kołem od wielu lat – Dom Pogrzebowy „STYKS”, świadczący usługi na najwyższym poziomie.
W dalszym punkcie zebrania przedstawiciel wiceburmistrza Ochoty pan Mariusz Twardowski odczytał pismo, od wiceburmistrza Ochoty – pana Grzegorza Wysockiego, skierowane do członków naszego koła z okazji Międzynarodowego Dnia Kombatanta, który to przypada w dniu 15 kwietnia. W kilku sławach poinformował o okolicznościowych imprezach organizowanych z tej okazji. Za list serdecznie podziękował prezes Koła (tekst listu w załączeniu).
      Kolejna część zebrania poświęcona była jubilatom i solenizantom kwietniowym. Są to: Marzena Dźwigała, Anna Karbowiak, Julian Jastrzębski, Henryk Kinasiewicz, Bolesław Okrutnik, Marek Proficz, Józef Szaniawski, Stanisław Wajda, Marek Górka, Jerzy Gąska, Jerzy Gołowanow, Wojciech Przybyła, Marek Proficz, Marek Sewen, Ryszard Niedbała, Ryszard Mąkolski i ksiądz Wojciech Wojno. Obecna na zebraniu Marzenka Dźwigała otrzymała z okazji imienin od Zdzisi Żochowskiej – piękne kwiaty, a od Staszka Pieczary – pudełko słodyczy.
Drugim zasadniczym tematem zebrania była 5. rocznica wręczenia naszemu 6 Kołu – sztandaru. Prezes przypomniał, że uroczystość ta miała miejsce 27 kwietnia 2011 r. przed Grobem Nieznanego Żołnierza na Placu Marszałka Piłsudskiego w Warszawie. W asyście kompanii honorowej i orkiestry WP z dowództwa Garnizonu Warszawa sztandar od fundatorów odebrał Prezes naszego Koła – Jan Dźwigała. Z tej okazji został po raz pierwszy wyemitowany na zebraniu, nagrany wówczas, film z tej uroczystości. Zebrani w wielkim skupieniu obejrzeli godzinny film. Niektórzy mieli łzy w oczach. Kilkakrotnie rozlegały się brawa. Po zakończeniu był aplauz na stojąco.
Następnie były wspomnienia przy poczęstunku ufundowanym przez jubilatów i solenizantów oraz osoby odznaczone.

Foto: Grześ Serocki.                                                                         Opracowała: Zosia Powałka.

 

Odeszła na wieczną wartę

Krystyna Piórkowska ps. „Pela”  (04.03.1923 – 27.03.2016)

    Na Cmentarzu w Marysinie Wawerskim w Warszawie uczestniczyliśmy w ostatniej drodze Krystyny Piórkowskiej urodzonej w Warszawie. Była jedynaczką. Wraz z rodzicami: Marią i Stefanem Nowakowskimi oraz ukochanymi dziadkami: Leonardą i Józefem Truszkowskimi mieszkała w Śródmieściu, przy ulicy Fabrycznej. Tam spędziła dzieciństwo i uczęszczała do Szkoły Podstawowej Nr 93. Po ukończeniu szkoły podstawowej przez dwa lata chodziła do szkoły dla wychowawczyń przedszkoli na ulicy Śniadeckich. W czasie okupacji przerwała naukę. Od młodzieńczych lat fascynowała się mundurem co spowodowało wstąpienie do Związku Harcerstwa Polskiego. W czasach szkolnych była harcerką przy gimnazjum handlowym na Rozbrat. 1 września 1939 r., jak wybuchła wojna jej drużyna tam miała punkt, na którym udzielała pierwszej pomocy. Tam też zdobyła pierwsze szlify w zakresie udzielania pierwszej pomocy medycznej. Jej świetlane młodzieńcze lata przerwał najazd niemieckich żołnierzy na Polskę i wybuch II wojny światowej.
     W tych trudnych, wojennych latach poznała Tadeusza Piórkowskiego, z którym 26 kwietnia 1943 r. zawarła związek małżeński. Pod wpływem męża ps. „TYKA” rozpoczęła działalność konspiracyjną. Została przydzielona do służby sanitarnej i przeszła odpowiednie przeszkolenie. Była łączniczką i sanitariuszką. Oboje z mężem mieli przydział do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej, VIII Zgrupowania „BICZ”, 3 kompanii por. „LEWARA”, grupy bojowej „KRYBAR”, Grupa ta brała udział w Powstaniu Warszawskim, wsławiła się spektakularną akcją zdobycia kościoła św. Krzyża w dniu 23 sierpnia 1944 r. i komendy policji. Po rozbiciu macierzystej kompanii została wraz z innymi włączona do oddziałów walczących na ulicy Marszałkowskiej i Placu Zbawiciela. Do powstania mimo przynależności do tej samej grupy bojowej „KRYBAR” co mąż Tadeusz Piórkowski szli osobno. Spotkali się dopiero na punkcie zbiórki na ulicy Mazowieckiej w siedzibie Komendy.
Po kapitulacji Powstania Warszawskiego Krystyna Piórkowska wraz z mężem trafili najpierw do obozu w Pruszkowie skąd zostali wywiezieni na roboty do Rzeszy. Ona wywieziona została na roboty przymusowe do Fabryki Chemnitz w Niemczech.
Po wyzwoleniu, w kwietniu 1945 r., przez Armię Radziecką – powróciła do Polski. Odnalazła męża jesienią 1945 r. Niestety, w czasie powstania zginęła jej matka, tata zaginął, a babcia zmarła w transporcie.
Kiedy 08 listopada 1945 r. rozpoczęła działalność pierwsza polska fabryka produkująca odbiorniki radiowe „DIORA” z siedzibą w Dzierżoniowie, Tadeusz Piórkowski dostał tam przydział pracy. Zamieszkali w Dzierżoniowie, gdzie 19 września 1949 r. urodził się jedyny syn Państwa Piórkowskich – Jacek. Do Warszawy wrócili w listopadzie 1949 r. w związku z nowym przydziałem pracy męża w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego na stanowisku kierownika działu. Otrzymali też przydział mieszkania na Woli na ulicy Wawelberga (poprzednio Górczewska ), gdzie zamieszkali. Tam zajęła się wychowywaniem syna, a w przyszłości spełniło się Jej marzenie – syn przywdział mundur wojskowy.
W 1961 r. Jej drogi z mężem się rozeszły. Równolegle zdobywała wykształcenie uzyskując tytuł pielęgniarki dyplomowanej o profilu pediatrycznym. Przez wiele lat pracowała w stołecznej służbie zdrowia, m. in. w Instytucie Matki i Dziecka, w Szpitalach Dziecięcych przy ul. Litewskiej i przy ul. Działdowskiej. W ostatnich latach swojej aktywności zawodowej pracowała w przemysłowej służbie zdrowia Domu Słowa Polskiego. Na emeryturę przeszła 31 grudnia 1981 r., ale dalej pracowała w DSP na pół etatu. W DSP była członkiem NSZZ „Solidarność”, gdzie aktywnie włączyła się do kolportażu i przekazywania meldunków. Należy podkreślić, że nasza bohaterska Krystyna przez całe dorosłe życie niosła pomoc ludziom potrzebującym, zwłaszcza sąsiadom udzielając pomocy pielęgniarskiej.
     Za zasługi w walce o niepodległość Polski i działalność patriotyczną kol. Krystyna uhonorowana została „Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Patentem Weterana o Wolność i Niepodległość Ojczyzny, odznaką 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej, odznaką Grupy „KYBAR” oraz odznaką Weterana Walk o Niepodległość”. Wielka i niepowetowana szkoda, że nie została mianowana na odpowiedni stopień wojskowy.

   Nad mogiłą pożegnał zmarłą Krystynę Jej syn Jacek – członek naszego Koła z żoną Elą oraz:
– sztandar Koła Nr 6 im. Żołnierzy II Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa z asystą (dowódca – płk Jerzy Gąska, sztandarowy – st. sierż. Stanisław Wajda, asystent – st. chor. szt. Andrzej Utkowski) i delegacją (Marzena Dźwigała, Lucyna Kulińczyk, Zofia Powałka, Roman Roczniak, Andrzej Rońda, Paweł Witecki, Marek Parasiak);
– asysta honorowa z Batalionu Reprezentacyjnego WP,
– bliższa i dalsza rodzina,
– koleżanki i koledzy, sąsiedzi, współtowarzysze służby i pracy.

   W kilku powyższych słowach nad mogiłą, w imieniu wszystkich uczestników pogrzebu, zmarłą pożegnał prezes naszego Koła – mjr Jan Dźwigała, a pośmiertną nagrodą, dla tak znamienitego żołnierza – powstańca, była salwa honorowa i odegrana przez trębacza melodia „Śpij Kolego”.

Cześć Jej pamięci!            

Foto: Grzegorz Serocki                                                                                Opracowała: Zofia Powałka

„Wielkanocne spotkanie” – 2016 roku

W drugi czwartek miesiąca marca w siedzibie PKPS odbyło się kolejne uroczyste spotkanie członków 6 Koła ZŻWP z dodatkowym tematem z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych 2016 r.
Prezes koła, mjr Jan Dźwigała rozpoczynając spotkanie, serdecznie powitał wszystkich zebranych członków Koła oraz przybyłych gości w osobach:
– przedstawiciela Mazowieckiego Zarządu ZŻWP – ppłk. Henryka Jagielskiego;
– przedstawiciela burmistrza dzielnicy Ochota – Mariusza Piotra Twardowskiego.
Następnie Prezes Koła złożył życzenia od Zarządu dla wszystkich członków Koła i naszych rodzin – spokojnych, zdrowych i wesołych Świąt Wielkiej Nocy.
W dalszej części spotkania głos zabrał przedstawiciel burmistrza dzielnicy Ochota, który przedstawił zakres swoich zadań w pracy na stanowisku koordynatora gminy oraz złożył serdeczne życzenia świąteczne.
Kolejno zabrał głos Prezes mjr Jan Dźwigała, który w towarzystwie kol. Staszka Pieczary, złożył życzenia
w imieniu członków Koła:
– jubilatom z okazji 70. rocznicy urodzin:  płk Jerzy Gąska,  st. chor. sztab. Jan Mędzela;
– solenizantom marcowym: Kazimierz, Grzegorz, Zbigniew, Józef;
– dla Pań – z okazji Dnia Kobiet.
Życzenia Panom, z okazji Dnia Mężczyzny, złożyła kol. Wiesia Wypych.
Po złożeniu życzeń i podzieleniu się jajkiem nastąpiła konsumpcja przygotowanych potraw. Zebrani odśpiewali jubilatom i solenizantom „Sto Lat”.

Opracował: Edward Binkowski,                                                 Foto: Grześ Serocki

Dzień Obrońcy Ojczyzny

          Dnia 23 lutego 2016 roku na Cmentarzu Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich w Warszawie w ramach upamiętnienia rosyjskiego święta państwowego odbyła się ceremonia złożenia kwiatów przed pomnikiem Żołnierzy Radzieckich, którzy polegli w bojach wyzwalając naszą Ojczyznę i Stolicę w latach 1944-45.
W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele ambasady Federacji Rosyjskiej i ambasady Białorusi oraz licznie zgromadzeni Rosjanie i Polacy. Jednym z uczestników był wnuk marszałka Rokossowskiego. Udział wzięli również przedstawiciele polskich organizacji kombatanckich, związkowych i stowarzyszeń społecznych (m.in. Stowarzyszenie Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, Ruch-Suwerenność Narodu Polskiego i Polski Komitet Słowiański-Słowianie Razem).
Nasze koło reprezentowali: Marzena Dźwigała, Wiesława Wypych i Stanisław Pieczara. Ceremonia odbyła się przy asyście pocztu sztandarowego wystawionego przez Stowarzyszenie Tradycji Ludowego Wojska Polskiego. Uroczystość zakończyła się modlitwą prawosławną.
Dzień Obrońcy Ojczyzny wywodzi się z czasów ZSRR i jest świętem państwowym w Rosji, na Białorusi i w państwach Wspólnota Niepodległych Państw. Święto to zostało ustanowione w 1922 roku jako Dzień Armii Czerwonej i Floty, kiedy to oficjalnie zostało ogłoszone powstanie Armii Czerwonej w 1918 roku. Po rozpadzie ZSRR, od 1991 roku święto to, jest obchodzone jako Dzień Rosyjskiej Armii i Floty Wojennej. Dzień ten uważany jest za święto wojska oraz nieoficjalnie stał się rosyjskim Dniem Mężczyzny. Poświęcony jest żołnierzom, weteranom i bohaterom drugiej wojny światowej, praktycznie wszystkim „obrońcom ojczyzny”.

Opracowała: Wiesia Wypych

Odszedł na wieczną wartę

Tomaszewski

  płk Stanisław TOMASZEWSKI    (01.05.1949 r. – 14.02.2016 r.)

   Na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie spoczął w grobie rodzinnym zasłużony oficer WP, członek Koła Nr 6 im. Żołnierzy II Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa. Zmarł po ciężkiej chorobie. Urodził się w nadbużańskim Strzyżowie w gminie Horodło w woj. lubelskim w licznej rodzinie z ojca Włodzimierza i matki Julii. Miał trzy siostry i trzech braci. Ukończył technikum ekonomiczne w Hrubieszowie. Tam poznał przyszłą żonę Jadwigę. Po zawarciu związku małżeńskiego urodziło się im dwoje dzieci: Joanna i Marek. Służbę wojskową rozpoczął 19 września 1969 r. jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Służb Kwatermistrzowskich w Poznaniu. W 1973 r. ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły oficerskiej od 16 listopada 1973 r. rozpoczął pracę na stanowisku kierownika sekcji finansów w pułku ochrony i regulacji ruchu WSW. W 1979 r. ukończył studia i uzyskał tytuł magistra w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. 28 grudnia 1979 r. rozpoczął pracę w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON. Najpierw na stanowisku starszego instruktora, a później szefa oddziału finansów. Po utworzeniu Dowództwa Garnizonu Warszawa objął funkcję szefa oddziału – głównego księgowego. Pracował tam do 21 marca 2001 r. W okresie służby w tej instytucji odbył szkolenie w Akademii Sztabu Generalnego WP. Później był w dyspozycji Departamentu Kadr MON. Ze służby wojskowej został zwolniony po 32. latach jej pełnienia – 20 maja 2001 r.
    Za wybitne osiągnięcia w służbie wojskowej był kolejno awansowany, aż do stopnia pułkownika i odznaczony złotym i srebrnym krzyżem zasługi oraz wieloma innymi medalami. Po służbie przez kilka lat pracował w przedstawicielstwie wojskowym w Warszawie.  Za aktywne członkostwo w naszym Kole i Związku w 2013 r. został odznaczony Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”. Prywatnie był zapalonym działkowcem. Ostatnie lato spędził z ukochanym wnukiem Lucą na swojej działce na ogrodzie „Krępa Rosa”.
W ostatniej drodze i przy mogile obecna była asysta honorowa z Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego oraz sztandar naszego Koła (z asystą: płk Jerzy Gąska – dowódca, płk Romuald Młynarczuk – asystent, st. sierż. Stanisław Wajda – sztandarowy) wraz z delegacją członków, wśród której był były dowódca Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON – płk dypl. Tadeusz Makarewicz. W imieniu Koła pożegnał Zmarłego jego prezes – mjr Jan Dźwigała, powiedział m. in.

   „Drogi Kolego Pułkowniku Stanisławie Tomaszewski! Dobrze zasłużyłeś się naszej ukochanej Ojczyźnie i Jej Siłom Zbrojnym! Dziękujemy Ci za wszystkie dokonania służbowe i życiowe! Niech ta warszawska ziemia lekką Ci będzie!”

      Pośmiertną nagrodą była dla tak znamienitego żołnierza salwa honorowa i odegrana przez trębacza melodia „Śpij Kolego”.
Cześć Jego pamięci!


                                                                                                płk Zbigniew Wrona – Wiceprezes Koła