Category Archives: Rocznice

________W dniu 8 września  2023 roku przed pomnikiem Barykada Września 1939 roku odbyła się, z inicjatywy  burmistrza Dzielnicy Ochota w Warszawie, uroczystość poświęcona 84. rocznica walk obrońców naszej stolicy z niemieckimi wojskami. W części oficjalnej przemawiali: Jan Józef Kasprzyk – Szef Urzędu ds. Kombatantów i Krzysztof Wojciechowski – przewodniczący Rady Dzielnicy Ochota.
________Na zakończenie uroczystości delegacje złożyły wieńce i kwiaty. Delegacja naszego Koła Nr 6, pod przewodnictwem kol. Jacka Złotorzyńskiego złożyła przed barykadą wiązankę z biało – czerwoną szarfą.

Foto i opracowanie: kol. Eugeniusz Karbowiak

________W 192. rocznicę obrony Reduty Ordona  Burmistrz  – Dorota Stegienka wraz z Radą Dzielnicy Ochota m. st. Warszawy, Urząd do Spraw Kombatantów i osób Represjonowanych oraz Komitet Zachowanie Reduty Ordona zorganizowali w dniu 3 września br. jej obchody na ul. Na Bateryjce w Warszawie.
________W uroczystości wzięła udział delegacja naszego Koła Nr 6 w składzie: kol. Jan Mazur – przewodniczący delegacji oraz kol. Anna i Eugeniusz Karbowiakowie. Złożyli oni przed obeliskiem wiązankę kwiatów z biało – czerwoną szarfą.

Opracowanie: Jolanta Mazur

________Podniosły moment, godzina 9,00 dnia 1 sierpnia 2023 r. na ul. Filtrowej w Warszawie pod Nr 68 tłumy ludzi!  Zebrali się tu, w większości spontanicznie, aby uczcić 79. rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego.
________To nasza Ochota rozpoczęła uroczystości warszawskie związane z wydaniem rozkazu  o rozpoczęciu powstania. Przed  tablicą na budynku  w którym około godz. 19.00  31 lipca 1944 r. płk dypl. Antoni Chruściel ps. „Monter”, dowódca Okręgu Warszawskiego AK podpisał rozkaz rozpoczęcia Powstania Warszawskiego .
________Ze względu na zbliżające się wybory parlamentarne mogliśmy dostrzec wśród  zebranych liczną rzeszę notabli z ekipy rządzącej. Było wyjątkowo dużo różnego rodzaju przemówień. Ja zanotowałem dwa z nich. Pierwsze to piękne przemówienie pani burmistrz Dzielnicy Ochota  – Doroty Stegienki. Drugie zaś to wystąpienie uczestnika walk w Powstaniu – pana ppłk. Bogdana Barnikowskiego  ps. Mały”.
________W dalszej części  programu nastąpiło złożenie kwiatów pod tablicą. Kwiaty złożyła m. in. delegacja naszego Koła Nr 6 ZŻWP pod przewodnictwem płk. ds. Eugeniusza Karbowiaka, w jej skład weszli: kpt. ds. Joanna Zatorska -Miller, por. ds. Anna Karbowiak, ppłk ds. Józef Kmera, ppłk ds. Jan Mazur oraz gen. dyw. ds. Tadeusz Bomze.

Foto i opracowanie: Eugeniusz Karbowiak

________W dniu 21.07.1944 r. powstało Odrodzone Wojsko Polskie. Z tej okazji Zarząd Główny Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego  zorganizował przed Pomnikiem Żołnierza I Armii  WP w Warszawie uroczystość złożenia wieńców i kwiatów.
________Nasze Koło wystawiło na tę okazję poczet sztandarowy ze sztandarem naszego Koła w składzie: dowódca – kol. Jerzy Gąska, sztandarowy  – kol. Andrzej Rońda, asystent – kol. Andrzej Nowak. Nasza delegacja pod przewodnictwem kol. Eugeniusza Karbowiaka złożyła przed pomnikiem wiązankę biało – czerwonych kwiatów z szarfą.

Opracowanie i foto: Eugeniusz Karbowiak

________Wojciech Witold Jaruzelski i (ur. 6 lipca 1923 w Kurowie, zm. 25 maja 2014 w Warszawie) – polski polityk komunistyczny i dowódca wojskowy, generał armii ludowego Wojska Polskiego. Prezes Rady Ministrów (1981–1985), przewodniczący Rady Państwa (1985–1989), pierwszy i ostatni prezydent Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989) oraz pierwszy prezydent III Rzeczypospolitej Polskiej (1989–1990).
________Szef Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego (1960–1965), szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (1965–1968), minister obrony narodowej (1968–1983), przewodniczący Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (1981–1983), I sekretarz Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1981–1989). Członek Biura Politycznego KC PZPR (1971–1989), poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII, VIII i IX kadencji (1961–1989), członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w latach 1981–1983. Przewodniczący Komitetu Obrony Kraju – zwierzchnik Sił Zbrojnych, współtwórca Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego.
________W nocy 12/13 grudnia 1981 stanął na czele Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, która wprowadziła stan wojenny (1981–1983) i sprawowała faktyczną władzę w Polsce podczas jego trwania. Określany z tej racji jako dyktator wojskowy.
Jeszcze jako informacja historyczna – rys o familii:
________Wywodził się z rodziny szlacheckiej i ziemiańskiej herbu Ślepowron. Ród wywodzi się z pogranicza Mazowsza i Podlasia. Korzeniami sięga przełomu XV i XVI wieku. Gniazdem rodowym przodków był majątek Jaruzele, a później m.in. Ruś Stara – Sokoły wraz z przyległościami.
________Dziadek Wojciecha, również Wojciech, brał udział w powstaniu styczniowym, za co został zesłany na Syberię na 8 lat. Po powrocie do Polski, poślubił Helenę z domu Filipkowską, która wniosła mu duży posag. Dzięki temu małżeństwo mogło kształcić liczne potomstwo. Ojciec Wojciecha, Władysław, był siódmym z ośmiorga dzieci Wojciecha i Heleny. Ukończył Akademię Rolniczą w czeskim Taborze. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920. Mimo że należała mu się część dóbr rodzinnych, pracował jako administrator majątków ziemiańskich. Ciesząc się opinią dobrego fachowca, trafił do Kurowa, położonego 17 km na wschód od Puław, gdzie poznał Wandę z Zarembów z pobliskiej Dąbrowy Wielkiej, absolwentkę Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach. Ich ślub miał miejsce 19 września 1922. Wojciech urodził się 6 lipca 1923 o godz. 21 w Kurowie. Pierwsze imię otrzymał po dziadku – powstańcu. W 1928 małżeństwu urodziła się jeszcze córka Teresa.
________7 października 1923 został ochrzczony w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Kurowie. Rodzina była głęboko religijna i patriotyczna. W 1925 rodzina Jaruzelskich opuściła Kurów i zamieszkała w majątku Trzeciny nad rzeką Brok.
________Nie uczęszczał do szkoły powszechnej. Już po pierwszym dniu edukacji poprosił rodziców o kontynuowanie nauki w domu. Wkrótce potem został zatrudniony dla niego prywatny nauczyciel. Od 1933 Wojciech Jaruzelski uczęszczał do gimnazjum prowadzonego przez zakon Marianów na warszawskich Bielanach, a jego edukacja była sporym obciążeniem dla budżetu domowego. Na etapie wyboru rozpatrywane były także gimnazjum jezuickie w Chyrowie koło Lwowa i gimnazjum w Rydzynie. Szkoła uczyła w duchu endeckim oraz zasad katolickich i poszanowania polskiej tradycji. We wczesnej młodości był bardzo religijnym i dobrze zapowiadającym się uczniem. Dostrzeżono w nim talent do przedmiotów humanistycznych. W klasie przyjaźnił się z Tadeuszem Gajcym. Miał dobry styl pisania i formułowania myśli. W latach 1937–1939 należał do Związku Harcerstwa Polskiego, należał do drużyny im. Stanisława Żółkiewskiego. W tym czasie opublikował artykuł Służba Polsce do szkolnej „Jednodniówki”. Odwoływał się tam do tradycji Orląt Lwowskich i harcerzy, którzy polegli w 1920, walcząc z bolszewikami. W 1939 ukończył IV klasę gimnazjum, uzyskując tzw. „małą maturę” w gimnazjum Marianów.
________Po wybuchu II wojny światowej rodzina uciekała w kierunku wschodnim. W momencie agresji ZSRR na Polskę, rodzina Jaruzelskich przebywała w jednym z majątków w powiecie lidzkim (województwo nowogrodzkie). Wobec ataku ze wschodu postanowili wrócić do Trzecin. Ostatecznie kierując się w kierunku Litwy, w nocy z 22 na 23 września przekroczyli w okolicach Kopciowa granicę z Litwą. Tam mieszkali w różnych miejscowościach w majątkach polskich rodzin. Po okupacji Litwy przez Armie Czerwoną i aneksji przez ZSRR, rodzina Jaruzelskich postanowiła wrócić na tereny okupacji niemieckiej. Ostatecznie matka, obawiając się, że przy przekroczeniu granicy może dojść do rozdzielenia rodziny, zdecydowała o pozostaniu na Litwie. 14 czerwca 1941 rodzina została deportowana na Syberię. Wojciech zamieszkał wraz z matką i siostrą w osadzie leśnej Turoczaku, gdzie w Górach Ałtajskich (ok. 300 km od Bijska) pracował w tajdze przy wyrębie lasów. Nabawił się tam choroby oczu, ślepoty śnieżnej, która trwale uszkodziła mu wzrok. Ciemne okulary ochronne stały się jego znakiem rozpoznawczym. Był także urzędnikiem w Rajpotriebsojuzie (Rejonowy Związek Spożywców)[8]. Ojciec został zesłany do łagrów w Kraju Krasnojarskim. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski, jesienią 1941 Władysław został zwolniony z łagru i udał się do Bijska, gdzie znajdowała się polska delegatura. Według siostry Wojciecha, ojciec zapisał go na ochotnika do formującego się wojska Andersa, lecz Wojciech z rodziną dopiero w styczniu 1942 przybył do Bijska. W międzyczasie w październiku 1941 Wojciech został wezwany przez miejscowe NKWD i poinformowany, że dostał pracę na stanowisku pomocnika magazyniera przy jedynym sklepie w osadzie, oraz większe mieszkanie i większy przydział chleba. W styczniu 1942, bez wiedzy miejscowego NKWD, podjął decyzję o opuszczeniu Turoczaka wraz z matką i siostrą, i udaniu się do Bijska celem dołączenia do ojca. Po przybyciu z matką i siostrą w styczniu 1942 do Bijska, spotkał się z – wówczas już ciężko chorym – ojcem. Jaruzelscy zamieszkali przy ulicy Gorkiego 51. Wojciech podjął pracę przy wyrębie lasu, a potem jako tragarz w piekarni. Aresztowany na 3 tygodnie przez NKWD za odmowę przyjęcia radzieckiego tymczasowego zaświadczenia tożsamości.
________Ojciec Wojciecha Jaruzelskiego dostał posadę wozaka w miejscowym przedsiębiorstwie rybnym. Władysław Jaruzelski zmarł 4 czerwca 1942 w Bijsku i został pochowany na miejscowym cmentarzu. 19-letni Wojciech stał się jedynym opiekunem rodziny.
________Pan prezydent Jaruzelski utrzymywał częste kontakty z naszym Kołem Nr 6 im.Żołnierzy 2 Armii WP. Jeden raz brał udział w naszym zebraniu. Wielokrotnie przyjmował nasze delegacje (można to zobaczyć  na naszej stronie internetowej. Co najmniej dwa razy w roku odwiedzamy Jego mogiłę na Powązkach Wojskowych. Tak było i w dniu 100. rocznicy Jego urodzin.

Opracowanie: Jan Dźwigała                                   Foto: Eugeniusz Karbowiak

________Armia Krajowa pod dowództwem generała Roweckiego prowadziła liczne działania zbrojne, dywersyjne, a także propagandowe wymierzone przeciwko niemieckiemu okupantowi. Od samego początku Gestapo intensywnie poszukiwało dowódcy ZWZ-AK. W tym celu wykorzystało specjalną siatkę konfidentów prowadzoną przez Ericha Mertena, oficera SS. Do zatrzymania generała Stefana Roweckiego doszło po donosie Eugeniusza Świerczewskiego, jednego z agentów siatki konfidentów, w dniu 30 czerwca 1943 r. w lokalu nr 10 przy ul. Spiskiej 14 w Warszawie. Zatrzymany przez Mertena generał Rowecki został rozpoznany, aresztowany i przewieziony  do  siedziby Gestapo przy  al. Szucha. Obawiając się akcji odbicia  więźnia, Niemcy  pospiesznie  zorganizowali   specjalny samolot, którym 1 lipca 1943 r. przetransportowano generała Roweckiego do Berlina, a później do więzienia w Zellenbau na terenie obozu Sachsenhausen. Niemcy zdawali sobie sprawę, jak ważną postacią dla Polskiego Państwa Podziemnego jest generał Rowecki. Przesłuchania i rozmowy prowadzili wysocy rangą funkcjonariusze niemieccy, niekiedy w towarzystwie samego Heinricha Himmlera.
________Po wybuchu Powstania Warszawskiego Heinrich Himmler wydał polecenie wykonania egzekucji generała Roweckiego. Nie są znane dokładne okoliczności jego śmierci, ale zakłada się, że wyrok wykonano na początku sierpnia 1944 r. na terenie obozu Sachsenhausen.
________Pomnik  powstał  z  inicjatywy  Światowego Związku Żołnierzy AK.  Odsłonięcie pomnika odbyło się  11 czerwca 2005.   Monument znajduje się przed budynkiem przy ulicy Fryderyka Chopina 1 w Warszawie..
________W uroczystości złożenia kwiatów w dniu 30. 06. 2023 r. przed pomnikiem brała udział także delegacja naszego Koła Nr 6.   Przewodniczył  jej  kol. Eugeniusz Karbowiak  a w jej skład wchodziły kol. kol. Anna Karbowiak kol. Joanna Zatorska – Miller.

Foto i opracowanie : Joanna Zatorska – Miller