Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy
Zostałem poinformowany, że na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji ( https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12300250/katalog/12444502#12444502) opublikowane zostały stanowiska i opinie dotyczące projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP (tzw. ustawy degradacyjnej), w tym stanowisko ZG ZŻWP.
Z poważaniem – Sekretarz Koła – Edward Binkowski
Poniżej przedstawiam Apel Prezydenta Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych. Uważam, że sprawa jest na tyle ważna, aby zapoznać z tym kolegów.
Z poważaniem – Sekretarz koła – Edward Binkowski.
„Wiemy wszyscy, że 5 grudnia 2016 r. skierowano do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Dotyczy on obniżenia wysokości emerytur wojskowych i rent inwalidzkich dla członków Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego i byłych żołnierzy zawodowych, którzy pełnili służbę w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 sierpnia 1990 r., a także wojskowych rent rodzinnych pobieranych po takich żołnierzach zawodowych. W sensie legislacyjnym jest on wiernym odwzorowaniem uchwalonej 16 grudnia 2016 r. ustawy represyjnej obejmującej policjantów i funkcjonariuszy służb ochrony państwa i niesie za sobą analogiczne skutki.
9 maja 2017 r. Federacja Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP zwróciła się do Pani Premier Beaty Szydło z prośbą o wycofanie tego projektu z prac legislacyjnych w Sejmie. Z odpowiedzi, jakiej w imieniu Pani Premier udzielił nam Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz, wynika jasno, że Rząd i partia, z której się wywodzi, są zdeterminowane, by proces legislacyjny tej psudoustawy przeprowadzić do końca, realizując w ten sposób kolejną populistyczną obietnicę wyborczą.
Nie wiemy tylko, dlaczego ów projekt tak długo czeka w Sejmie na swoje rozpatrzenie. Być może obóz rządzący obawia się negatywnej reakcji społecznej, która w przypadku ustawy dotyczącej emerytów i rencistów wojskowych może być silniejsza niż była w przypadku ustawy obejmującej emerytów i rencistów policyjnych. Bądźmy jednak realistami. Widzimy ignorowanie przez ekipę rządzącą reakcji społecznych na wprowadzanie innych, równie kontrowersyjnych ustaw, więc raczej nie o to tu chodzi.
Być może rządzący czekają tylko na to, aż IPN upora się aktami tysięcy funkcjonariuszy i osób objętych działaniem ustawy represyjnej z 16 grudnia 2016 r. i będzie mógł zająć się Waszymi, albo na pierwsze rozstrzygnięcia sądowe w sprawach odwołania od decyzji dyrektora ZER MSWiA obniżających emerytury i renty „policyjne”. A może czekają na inny stosowny moment do jej wprowadzenia pod obrady Sejmu, np. by pod przykrywką szumu medialnego, jaki jej procedowanie z pewnością wywoła, móc przeforsować przez parlament inną antydemokratyczną lub antyspołeczną ustawę. Tak, czy inaczej, należy oczekiwać rychłego wznowienia procedowania w Parlamencie tego quasi aktu prawnego.
Koledzy! Nie liczcie na to, że ta władza o Was zapomniała!
Niedawno do Sejmu wpłynął projekt innej ustawy uderzającej w Wasze środowisko. Jest to projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (projekt tzw. „ustawy degradacyjnej”), która dotknie nie tylko członków WRON, ale obejmie znacznie szersze grono emerytów wojskowych. Kolejna haniebna ustawa, w której przesłanką do odebrania stopnia wojskowego nie będzie sprzeniewierzenie się honorowi żołnierza, a jedynie fakt pełnienia służby w jednej z formacji ujętych w „katalogu” sporządzonym przez IPN w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944—1990 oraz treści tych dokumentów.
Ten „katalog” jest już dziś wykorzystywany przez obecną władzę do bezprawnych działań, mających charakter zemsty politycznej, skierowanych przede wszystkim w Wasze środowisko. Zemsty wyjątkowo podłej i haniebnej, bo dokonywanej na odchodzących na wieczna służbę byłych żołnierzach LWP, bohaterach II wojny światowej, kawalerach Orderu Virtuti Militari, którym odmawia się asysty wojskowej na pogrzebach. ONI, to najwyższe polskie odznaczenie bojowe otrzymali za przelaną dla Polski krew, a nie za służbę w takich czy innych organach PRL. I jeżeli w tej służbie nie popełnili przestępstw przeciwko narodowi polskiemu, to ostatnie pożegnanie w asyście wojskowej jest tym, co IM się nie tylko z mocy prawa należy. Hańba tym, którzy IM tego odmawiają!
Koleżanki i Koledzy!
Nie czekajcie biernie na kolejny ruch rządzących. Z całą pewnością nie będzie on po Waszej myśli.
Włączajcie się aktywnie w działania komitetów protestacyjnych, które powstają w całym kraju pod egidą Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP. Czekamy na Was. Wspieramy wszystkich, których prawa są łamane lub lekceważone. Bierzemy udział w słusznych protestach społecznych, organizowanych zgodnie z obowiązującym prawem. Nasza walka, nie będzie tylko walką z ustawami represyjnymi. To będzie walka o Honor i Godność nas wszystkich, o prawdę historyczną, o państwo prawa, bez gorszących i irracjonalnych podziałów, o sprawiedliwą Polskę”.
Ryszard Czarnecki – Prezydent Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP. https://www.fssm.pl
W dniu 9 sierpnia 2017 r. o godz. 13.00 w czasie Mszy Świętej ze smutkiem pożegnaliśmy Zmarłą Krystynę WRÓBEL, żonę naszego kolegi – Henryka.
Uroczystość pogrzebowa odbyła się w kościele parafii pw. św. Wacława w Warszawie przy ul. Korkowej 27. Następnie urna z prochami Zmarłej została przewieziona na cmentarz przy ul. Grzybowej w Warszawie-Rembertów. Wiązankę kwiatów na grobie zmarłej złożył kol. Jan Dźwigała – prezes koła.
Najbliższym Zmarłej składamy gorące wyrazy współczucia.
Cześć Jej pamięci!
1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00 wybuchło Powstanie Warszawskie. Formalnie siły powstańcze były znaczące. Do walki stanęło około 50 tys. powstańców Armii Krajowej zorganizowanych w Zgrupowania obejmujące bataliony i inne formacje zbrojne oraz niewielkie ilości innych organizacji podziemnych, w tym Armii Ludowej. Planowane na kilka dni trwało ponad dwa miesiące Niestety powstańcy byli bardzo słabo uzbrojeni. Trudności w dotarciu do zakonspirowanych magazynów broni spowodowały, że w momencie wybuchu Powstania żołnierze dysponowali zaledwie 40% i tak skromnych zasobów broni i amunicji. Oznaczało to w praktyce, że uzbrojony był co 10 powstaniec. Pozostali mogli liczyć a broń zdobyczną lub przejętą po poległych kolegach. Przeciwnik w łącznej sile około 50 tys. niemieckich żołnierzy, żandarmów, policjantów, oraz rosyjskich i azjatyckich renegatów dysponował miażdżącą przewagą uzbrojenia. W dyspozycji miał czołgi, samoloty, pociągi pancerne, artylerię, miotacze min, dużą ilość broni maszynowej. Walka podjęta w kilku dzielnicach równocześnie przyniosła różne rezultaty. W prawobrzeżnej, wschodniej dzielnicy Pradze trwała zaledwie 3 dni. W zachodniej dzielnica Wola 11 dni. W sąsiadującej z Wolą dzielnicy Ochota walki toczyły się przez prawie 2 tygodnie Po likwidacji oporu na Woli i Ochocie rozpoczęły się bardzo ciężkie walki o utrzymanie tej dzielnicy Żoliborza oraz Śródmieścia. Niestety nie przyniosły one rezultatu.
Biorąc pod uwagę ogólną sytuację Komenda Główna AK podjęła 2 października 1944 roku podpisanie aktu kapitulacji Powstania. Oddziały powstańcze przekształcone 20 września 1944 r. w regularny Warszawski Korpus Armii Krajowej po złożeniu broni wyszły do niewoli w liczbie około 15.000 żołnierzy. Część żołnierzy poszła z ludnością cywilną z zamierzeniem kontynuowania działalności konspiracyjnej. Przewidziane na kilka dni Powstanie trwało w rezultacie 63 dni będąc największym tego typu zrywem wolnościowym w historii II wojny światowej. Mimo ogromnej przewagi militarnej, wojska niemieckie poniosły ogromne, blisko 50% straty. Powstanie było przez nich porównywane z bitwą o Stalingrad. Więcej wiadomości i danych na stronie Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944. http://www.sppw1944.org.
We wtorek o godz. 09,00 dnia 01 sierpnia br. przed południem rozpoczęła się jedna z wielu zaplanowanych na ten dzień uroczystości z okazji 73. Rocznicy Wybuchu Powstania Warszawskiego poprzez złożenie kwiatów przy tablicy na ulicy Filtrowej 68 – dawnej siedziby konspiracyjnej kwatery Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej – upamiętniającej podpisanie przez gen. Antoniego Chruściela „Montera” – dowódcę Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej – rozkazu rozpoczęcia Powstania Warszawskiego w dniu 1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00. Wiązankę kwiatów złożył w imieniu Koła Nr 6 – Prezes Koła Jan Dźwigała.
O godz. 14-tej dnia 01 sierpnia br. w uroczystości przy Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej przy ulicy Wiejskiej, brali udział przedstawiciele organizacji powstańczych i społecznych, mieszkańcy stolicy oraz wicemarszałek Sejmu Ryszard Terlecki i prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz. Wieniec w imieniu Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego złożyli: płk S. Kalski, płk A. Spychalski, ppłk A. Malinowski i mjr E. Binkowski (koło nr 6).
Opracował: Edward Binkowski
Zebraliśmy się tu – na cmentarzu przy ulicy Na Krańcu w Warszawie – Włochach, aby uczestniczyć w pożegnaniu nagle zmarłego w dniu 16 lipca br. Andrzeja Jerzego Nowackiego. Nasz Andrzej urodził się 30 czerwca 1941 r. w Warszawie. Był jedynakiem. Gdy miał niespełna pięć lat Jego tata zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w Warszawie. Dzieciństwo spędził przy mamie w Warszawie. Po zakończeniu edukacji w szkole podstawowej i średniej – w dniu 27 września 1962 r. został podchorążym Oficerskiej Szkoły Samochodowej w Pile. Po jej ukończeniu 9 września 1965 r. skierowany do 12 pułku samochodowego na stanowisko dowódcy plutonu. Od 28 lipca 1967 r. rozpoczął bardzo trudną i wymagającą pracę w 10 pułku samochodowym, najpierw był dowódcą plutonu, później pomocnikiem dowódcy kompanii ds. technicznych, dowódcą kompanii remontowej, by służbę w tej jednostce zakończyć 29 lutego 1983 r. jako dowódca batalionu. Od 9 listopada 1977 r. do 10 maja 1978 r. pełnił zaszczytną służbę w Polskiej Jednostce Specjalnej Organizacji Narodów Zjednoczonych na Bliskim Wschodzie. W okresie od 1 marca 1983 r. do zakończenia służby wojskowej 12 listopada 1991 r. pracował i służył w Warsztatach i Składnicy Służby Zakwaterowania i Budownictwa Garnizonu Stołecznego.
Obok rodziny i służby wojskowej pasjonował się filatelistyką i beletrystyką. Za ogromną pracę w okresie prawie 30. letniej służby wojskowej wyróżniony i odznaczony został między innymi Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem „Za Służbę w PWJS ONZ”. Ponad 10. lat temu wstąpił do naszego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa i był aktywnym członkiem. Za działalność w naszym Związku został uhonorowany m. in. Brązową Odznaką „Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”.
Za niedługi czas Twoje prochy Andrzejku spoczną w rodzinnym grobie wraz ze swoimi rodzicami. Żegna Cię Twoja żona Alina z córkami Renatą i Anną z rodziną, w tym troje wnucząt. Żegnają Cię bardzo serdecznie: sąsiedzi, znajomi i przyjaciele, rodzina, współtowarzysze broni oraz członkowie Koła Nr 6 ze sztandarem.
Andrzejku! Panie Pułkowniku!
Pozwalam sobie złożyć Ci Drogi Przyjacielu – gorące podziękowanie od wszystkich, którzy doświadczyli Twej pomocy, życzliwego słowa i dobroci. Jednocześnie pragną zaświadczyć, że dobrze zasłużyłeś się Ukochanej Ojczyźnie i Jej Siłom Zbrojnym.
„Cześć Twojej Pamięci!”
W uroczystości pogrzebowej w ostatniej drodze Andrzeja wzięli udział członkowie Koła Nr 6 wraz z pocztem sztandarowym w składzie: płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, st. chor. szt. Andrzej Utkowski – asystent, st. sierż. Stanisław Wajda – sztandarowy oraz współpracującymi z naszym Kołem osobami: trębacz – mł. chor. Bogusław Tłoczkowski i werblista – mł. chor. Mirosław Sosnowski. Rodzinie Zmarłego składamy serdeczne wyrazy współczucia.
Foto: Marzena Dźwigała Opracowała: Zofia Binkowska
W dniu 21 lipca o godz. 12,00 przed Pomnikiem Żołnierza I Armii Wojska Polskiego na skwerze przy ul. gen. Andersa 13 w Warszawie odbyła się skromna uroczystość związana z 73 rocznicą powołania „Jednolitego Odrodzonego Wojska Polskiego”. Nastąpiło to na mocy Dekretu Nr 3 Krajowej Rady Narodowej z dnia 21 lipca 1944 r.
Organizatorami tego spotkania byli:
– Stowarzyszenie Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. gen. Zygmunta Berlinga;
– Stowarzyszenie Współpracy Polska – Wschód Oddział Mazowiecki;
– Koło Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP przy Dowództwie Garnizonu Warszawa.
Okolicznościowe przemówienie wygłosił prezes STLWP – mjr Kazimierz Rdzanek. Następnie odczytano uchwałę Kapituły o nadaniu Honorowych Krzyży Ludowego Wojska Polskiego Za Zasługi w Kultywowaniu Tradycji LWP. Wśród odznaczonych z naszego Związku znaleźli się: płk Tadeusz Makarewicz i ppłk Artur Malinowski. Odczytano także uchwałę Kapituły naszego Związku z dnia 11 lipca br. na mocy której mjr Kazimierz Rdzanek został uhonorowany Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Aktu wręczenia dokonał Sekretarz Generalny ZŻWP – płk Jan Kacprzak w towarzystwie mjr. Jana Dźwigały.
Na zakończenie uroczystości przed pomnikiem złożono wieńce i wiązanki kwiatów. Naszej delegacji przewodniczył sekretarz zarządu naszego Koła, członek prezydium MZW – mjr Edward Binkowski. W składzie naszej delegacji byli: płk Jan Kacprzak, szer. Andrzej Rońda, kol. Joanna Zatorska – Miller i ppłk Artur Malinowski. Na uwagę zasługuje udział w tej uroczystości ambasadora Federacji Rosyjskiej w RP – Sergeya Andreeva.
Foto: Marzena Dźwigała Opracowała: Lucyna Kulińczyk
Gen. armii Wojciech Jaruzelski – wielki przyjaciel Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP przy DGW, był obecny ponad 10 lat temu na jednym z naszych zebrań. Od tego czasu co najmniej raz w roku przyjmował nasze delegacje. Na Jego pogrzebie żegnaliśmy Go ze sztandarem naszego koła jako wybitnego Polaka i najlepszego dowódcę.
W dniu 6 lipca 2017 r. o godz. 12,00 w 94. rocznicę urodzin gen. armii Wojciecha JARUZELSKIEGO nasza delegacja w składzie: Andrzej Rońda – przewodniczący, Ludwik Bender – weteran walk 2 Armii WP, Ewa Jackiewicz oraz Marzena i Jan Dźwigałowie z synem Borysem – odwiedziła Jego mogiłę na Wojskowym Cmentarzu na Powązkach w Warszawie i złożyła na grobie wiązankę kwiatów. Obok nas obecna była delegacja Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. gen. Zygmunta Berlinga.
Foto: Marzena Dźwigała Opracował: mjr Jan Dźwigała – prezes Koła Nr 6
Anna WIKLIŃSKA (20.01.1936 r. – 25.06.2017 r.)
Urodzona jako najstarsza córka Henryka i Janiny Chodkowskich w Ciechanowie. Tam spędziła większość swojej młodości. Tam także poznała Teodora Stefana Wiklińskiego z którym zawarła w 1962 r. związek małżeński. Mąż został oficerem WP i na stałe związał się z wojskiem. Tuż po ślubie przenieśli się do Warszawy. Dwa lata później urodziła córkę Beatę, a sześć lat później drugą córkę Agnieszkę. Przez dużą część swojego życia była związana z Narodowym Bankiem Polskim, gdzie pracowała jako starsza księgowa. Ze wzgląd na zły stan wzroku musiała przejść w 1982 r. na wcześniejszą emeryturę. Od tego czasu była bardzo aktywnie związana z wychowywaniem czworga wnuków i prawnuka. Przez ostatnie lata męczyła Ją nieuleczalna choroba. Jej prochy zostały umieszczone w rodzinnej niszy kolumbarium na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie przy mężu (QKOL4 rz. III gr. 13).
Rodzinie Zmarłej serdeczne wyrazy współczucia złożył Jan Dźwigała – Prezes Koła Nr 6. Uroczystość pogrzebowa została przygotowana na wysokim poziomie przez Dom Pogrzebowy „STYKS”, a trębaczem był niezastąpiony mł. chor. Bogusław Tłoczkowski. W pogrzebie uczestniczyli Marzena i Jan Dźwigałowie oraz nasz kolega z 10 wpsam. ppłk Edmund Sawicki.
Cześć Jej pamięci!
Foto: Marzena Dźwigała Opracował: Jan Dźwigała
W dniu 08 czerwca 2017 r. odbyło się przedwakacyjne zebranie naszego Koła. Otworzył je tradycyjnie prezes – mjr Jan Dźwigała. Na wstępie serdecznie powitał gościa w osobie pana Mariusza Twardowskiego – pełnomocnika zarządu Dzielnicy Ochota, koordynatora do spraw kombatantów.
Następnie, o podejście przed front zebranych, poproszeni zostali dwaj nasi koledzy, którzy nie byli obecni na poprzednim zebraniu, w celu przyjęcia odznaczeń przyznanych „Za wybitne zasługi w działalności Związku Żołnierzy Wojska Polskiego uchwałą nr 4/2017/K Kapituły Krzyża Związku i Odznaki Honorowej z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie nadania odznaczenia”:
– Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego – st. chor. szt. Andrzej UTKOWSKI
– Brązowym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego – mjr Andrzej NOWAK
Odznaczenia wręczył mjr Edward Binkowski – członek prezydium Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego, sekretarz naszego koła w towarzystwie prezesa koła mjr. Jana Dźwigały.
Gość zebrania – pan Mariusz Twardowski wygłosił bardzo pouczającą i zajmującą prelekcję na temat historycznych i bieżących uwarunkowań funkcjonowania Ukrainy. W treści prelekcji przewijały się wątki konfliktów i podziału religijnego, zróżnicowanie gospodarki i produkcji oraz sprzedaż płodów rolnych (m.in. kukurydzy, słonecznika), które przewyższają gospodarkę rolną Unii Europejskiej.
Kol. Edward Binkowski zapoznał zebranych z bieżącymi sprawami pracy – Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego:
– w dniach 27-28 czerwiec 2017 r. będzie obradował Zjazd Krajowy Delegatów ZŻWP, na który wydelegowano 2 członków Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego;
– od dnia 02.05.2017 r. nastąpiła zmiana siedziby Zarządu Głównego ZŻWP – nowe miejsce to: ul. Miklaszewskiego 5 (Ursynów – metro Imielin); portal: http://www.zzwp.pl
– od dnia 01.07.2017 r. nastąpi zmiana siedziba Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego ZŻWP – nowe miejsce to: ul. Malinowskiego 5, (Ursynów – metro Stokłosy); portal: http://www.zwmwar.pl.tl poczta e-mail: mzw.zzwp@onet.pl
Kol. Edward przypomniał również o:
– prenumeracie „Głosu Weterana i Rezerwisty”;
– utrzymaniu dyscypliny opłacania składek przez członków naszej Organizacji;
– koleżeńskiej kasie samopomocy (KKS).
Następnie prezes koła wymienił wszystkich jubilatów i solenizantów którzy w czerwcu i lipcu obchodzą urodziny i imieniny. Złożył im w imieniu wszystkich członków Koła najserdeczniejsze życzenia. Koleżanki, które były przez niego wymienione otrzymały zamiast kwiatów pyszne słodycze.
Dalsza część zebrania kontynuowana była przy kawie, herbacie i ciastku. Mieliśmy znakomity słodki poczęstunek zafundowany przez solenizantów. Pierwszy toast podniesiono za wyróżnionych odznaczeniami na tym zebraniu z tradycyjnie odśpiewanym „Sto lat”.
Na zakończenie prezes koła życzył wszystkim udanych wakacji oraz abyśmy szczęśliwi i wypoczęci spotkali się na kolejnym zebraniu w dniu 14 września 2017 r. o godz. 10,00 przy ul. Grójeckiej 120.
W dniu 03 czerwca 2017 r. na terenie Rodzinnego Ogrodu Działkowego (ROD) „RAKOWIEC” przy ul. Rostafińskich w Warszawie odbyła się piękna uroczystość poświęcona 90. rocznicy założenia tegoż ROD. Jest on drugi w stolicy pod względem daty założenia. Oczywiście zdaniem piszącej – należy także do najpiękniejszych.
W uroczystości tej uczestniczyła liczna grupa osób z naszego Koła ze sztandarem zaproszonych przez Zarząd ROD w osobach: Marzena Dźwigała, Maria Urbaniak, Wiesława Wypych, Jan Dźwigała, Józef Idzikowski, Stanisław Pieczara, Stanisław Zawadka. Gospodarzami uroczystości byli: Emilia Borkowska – prezes ROD i Ryszard Niedbała – wiceprezes ROD, obwoje są członkami naszego Koła.
Po otwarciu uroczystości i powitaniu gości przez Ryszarda Niedbałę, głos zabrała Emilia Borkowska, która przedstawiła chlubną historię ROD „RAKOWIEC”. Następnie Stanisław Zawadka – wiceprezes Zarządu Krajowego Polskiego Związku Działkowców (PZD) wygłosił wysoką ocenę ogrodu, złożył osobom związanym z nim serdeczne gratulacje i wręczył Emilii Borkowskiej dyplom i puchar. Kolejnym mówcą był Janusz Górniak – wiceprezes Zarządu Mazowieckiego PZD w Warszawie, prezes ROD „WIRNIK”. Także on podkreślił ogrom pracy jaką wykonał ROD i przekazał serdeczne gratulacje. Uhonorował Jubilata dyplomem i pucharem. Kilkunastu działkowiczów otrzymało od niego dyplomy i upominki.
W imieniu naszego Koła gratulacje złożył prezes Koła – Jan Dźwigała, a piękny puchar z dedykacją od członków Koła wręczył Stanisław Pieczara – były wieloletni prezes ROD „STOLICA”, członek prezydium MZW naszego Związku i I wiceprezes naszego Koła.
Po części oficjalnej rozpoczął się bogaty piknik. Obchody jubileuszu przewidziano na dwa dni.
Foto: Marzena Dźwigała Opracowała: Emilia Borkowska