płk mgr Ryszard MĄKOLSKI
(19.12.1929 r. – 2.07.2020 r.)

________W dniu 8 lipca br., na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie pożegnaliśmy zasłużonego oficera WP, członka  Koła Nr 6 im. żołnierzy  2 Armii WP ZŻWP  przy  DGW – płk. mgr.  Ryszarda Mąkolskiego.
________Ryszard  urodził się w Wilnie. W marcu 1945 r. , pomimo trwającej  jeszcze wojny, wraz z rodziną został zgłoszony do repatriacji do Polski aby uniknąć wywózki w głąb ZSRR. Po dwutygodniowej podróży dotarli się do Krakowa. W Krakowie, w latach 1946-49 był robotnikiem w ogrodach miejskich. W tym okresie uzupełniał swoje wykształcenie w szkole podstawowej i gimnazjum.
________W 1949 roku zgłosił się do Oficerskiej Szkoły Kwatermistrzowskiej w Poznaniu. Ukończył ją w 1950 r. i został skierowany  do 5 Wojskowego Szpitala do kompanii przeszkolenia podoficerów  na stanowisko dowódcy plutonu – wykładowcy. Następnie pracował w kwatermistrzostwie  5 Okręgu Wojskowego. W latach  1954 – 1958 pracował w kwatermistrzostwie Okręgu Warszawskiego. W 1959 r. był słuchaczem  KDO w Poznaniu. W 1960 r. służył na stanowisku zastępcy kwatermistrza w 3 berlińskim pułku piechoty w Ciechanowie.
________Od 1961 r. aż do 1990 r, pracował w Warszawie (w kwatermistrzostwie WOW, Departamencie Kadr MON, Kwatermistrzostwie IC MON oraz Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON, skąd odszedł na emeryturę  ze stanowiska zastępcy dowódcy – kwatermistrza. W sumie po 41 latach służby wojskowej.
________W latach 1991 – 2001 był  zatrudniony jako pracownik cywilny w Logistyce Wojskowej Akademii Technicznej.
________W czasie służby uzupełniał wykształcenie – studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim oraz dwuletnie studia z organizacji i zarządzania w Akademii Obrony Narodowej.
________3 kwietnia 1957 r. zawarł związek małżeński z Teresą Szymańską, pochodzącą z rodziny bardzo uwojskowionej  (jej cztery siostry  wyszły za żołnierzy zawodowych, a najmłodszy brat został oficerem i był uczestnikiem kilku misji zagranicznych, starszy brat żony został zastrzelony przez Niemców w czasie okupacji). Żona także była związana z wojskiem, pracowała 25 lat w Szefostwie Służby Zdrowia WP. Zmarła niestety 30.06.2019 r. Z tego małżeństwa urodzili się synowie: Krzysztof, absolwent Politechniki Warszawskiej i Cezary, który zmarł w 2002 r.
________3 maja 2010 r. wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego i był zawsze aktywnym członkiem Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW. Za aktywną postawę społeczną  został odznaczony m. in. Złotym Krzyżem „Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”.
________Za wzorowe pełnienie służby wojskowej dla swej Ukochanej Ojczyzny i Jej Sił Zbrojnych był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m. in. Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi.
________Słowa pożegnania wygłosił prezes koła – Jan Dźwigała:
________„Wielce Dostojny Pułkowniku Ryszardzie!  Na finał  ostatniej ziemskiej drogi przybył aby się z Tobą pożegnać Twój ostatni dowódca – płk dypl. Tadeusz Makarewicz, który przebył szlak bojowy od Lenino do Berlina  i z którym przepracowałeś ostatnie kilkanaście lat. Przybył także Twój wypróbowany przyjaciel  – gen. dyw.  Franciszek Puchała. Nasze Koło Nr 6 przybyło ze swoim sztandarem z asystą i gronem przyjaciół. Żegnają Cię znajomi i sąsiedzi. Żegna Cię wreszcie bliższa i dalsza rodzina. Szczególnie zaś żegnają Ci, których kochałeś: syn Krzysztof z żoną Iwoną, wnukami: Tomaszem i Kasprem oraz prawnuczkami: Nelą i Polą, a także żona nieżyjącego syna Cezarego – Danuta z wnukiem Filipem.
________Panie Pułkowniku! Kolego!
________Za chwilę spotkasz się z ukochaną Żoną Tereską. Nich Ci ta warszawska ziemia lekką będzie! Wobec rodziny i przyjaciół pragnę zaświadczyć, że płk Ryszard Mąkolski dobrze zasłużył się naszej Ojczyźnie!
Cześć Twojej pamięci!”

Foto i opracowanie : Jan Dźwigała

________Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że w dniu 2 lipca 2020 r. zmarł po długiej i ciężkiej chorobie przeżywszy 90 lat

płk Ryszard MĄKOLSKI

________Świecka uroczystość pogrzebowa rozpocznie się 8 lipca 2020 r. o g. 10,00 przy bramie głównej  Cmentarza Wawrzyszewskiego przy ul. Wólczyńskiej 64.

Zapraszamy wszystkich na tę smutną uroczystość.
Zarząd Koła nr 6

Halina HAWEŁKA z d. ZUBERT
(16.07.1927 r. – 10.06.2020 r.)

________W dniu 19 czerwca 2020 r. o g. 13,00 w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Józefowie rozpoczęła się uroczystość pogrzebowa wieloletniej nauczycielki, członkini Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW. Msza Święta rozpoczęta została wspomnieniem o Zmarłej, wygłoszonym przez członkinię Zarządu Koła, przewodniczącą zespołu ds. kobiet, a jednocześnie koleżankę z branży (treść wystąpienia poniżej)  – Wiesię Wypych. Po mszy św. trumna z ciałem Zmarłej została przewieziona na cmentarz miejscowy przy ul. Wawerskiej i pochowana w grobie rodzinnym (przy mężu płk.Tadeuszu Hawełce) w kwaterze  B rz. 10 gr. 6.
________W uroczystości uczestniczyła bliższa i dalsza rodzina, nauczycielki (koleżanki z pracy), znajomi oraz delegacja naszego Koła  w składzie:  Agata Barzycka, Wiesława Wypych,  Stanisław Pieczara, Jan Dźwigała i Jan Mazur – która złożyła na mogile wiązankę kwiatów z biało – czerwoną szarfą.

Halinko !
„Odeszłaś cicho bez słów pożegnania,
jakbyś nie chciała swym odejściem smucić,
jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”

                          Ks. Jan Twardowski

________Z bólem przyjęłyśmy  wiadomość o śmierci Halinki naszej serdecznej koleżanki, wspaniałej nauczycielki i wychowawczyni wielu pokoleń. Przez wiele lat nasze drogi plątały się ze sobą, przeżyłyśmy wiele pięknych chwil, aż trudno uwierzyć, że to już przeszłość i tylko wspomnienie.
________Byłaś Halinko osobą skromną, pełną taktu, wewnętrznego ciepła, zawsze pogodną o łagodnym, delikatnym uśmiechu. Dziękujemy Ci za Twoją obecność wśród nas, za każdy gest przychylności, koleżeństwa i przyjaźni. W piękny szlachetny sposób byłaś sobą. Nigdy nie odmawiałaś pomocy. Byłaś przy drugim człowieku w smutku i radości, nawet gdy borykałaś się ze swoimi problemami. Szanowałaś i ceniłaś innych, widziałaś w nich samo dobro. Z matczyną troską wspierałaś ich dobrym słowem. Żyłaś pięknie, w przyjaźni z innymi osobami, kochałaś rodzinę i życie. Byłaś dobrym szlachetnym człowiekiem.
________Gdy umiera ktoś, kogo lubimy, kochamy i szanujemy wtedy coś umiera w nas samych. Halinko w ten piękny, czerwcowy dzień jesteśmy tutaj by towarzyszyć Ci w ostatniej drodze na którą wkroczyłaś. Żegnamy Cię  droga koleżanko i przyjaciółko. Pozostawiłaś pięknie zapisaną kartę życia. Nie zapomnimy o Tobie, pozostaniesz na zawsze w naszych sercach i pamięci.
_______

Wiesława  Wypych

Opracowanie i foto: Jan Dźwigała