Marcowi Jubilaci
________W miesiącu marcu jubilatami są: Jerzy Gąska (4.03.), Ciski Tadeusz (8.03.), Mazur Jan (9.03.), Zawadka Stanisław (9.03.), Serocki Grzegorz (10.03.), Kmera Józef (15.03.), Pułas Zbigniew (16.03.), Grabas Irena (18.03.), Węgierek Jan (30.03) którym składamy serdeczne życzenia.
________Dla osób, których rocznica dzieli się przez 5 wykonano dyplomy, który zostaną wręczony na najbliższym spotkaniu.
Zarząd Koła Nr 6
ZŻWP
Walentynki
Życzenia walentynkowe od Zarządu Koła
Składki 2021 rok
________W celu usprawnienia zbierania składek członkowskich informuję, że jest możliwość ich zapłaty za pośrednictwem rachunku bankowego naszego kolegi Jana Dźwigały.
Nr rachunku: 91 9226 0005 0036 5297 3000 0020.
Wysokość składek na 2021 r. pozostaje taka sama jak w 2020 roku.
Z wyrazami szacunku
sekretarz koła
por. Ludwik BENDER
por. Ludwik BENDER
(25.08.1924 r. – 01.01.2021r.)
________Na Cmentarzu Południowym w Antoninowie, nieopodal Warszawy , Koło Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP w dniu 12 stycznia 2021 roku pożegnało bohatera walk na froncie II wojny światowej w składzie 2 Armii WP, zasłużonego dla 10 psam., zmarłego przeżywszy 96 lat – por. Ludwika BENDERA.
________Nasz Ludwik, popularnie zwany „Lutkiem”, urodził się w Kalinowicach Ordynackich, pow. zamojski, woj. lubelskie w rodzinie robotniczej. Jego tata zmarł gdy on miał zaledwie 8 miesięcy. W 1938 roku ukończył siedmioklasową szkołę podstawową. Od razu rozpoczął pracę bez wynagrodzenia u swojego wuja w warsztacie samochodowym. Mając 16 lat podjął pracę w Spółdzielni Beton i pracował tam do końca okupacji niemieckiej.
_________Po wyzwoleniu wschodnich terenów Polski powołano go do wojska. Został skierowany do Białki k/Krasnystawu, gdzie formowała się 2 Armia Wojska Polskiego. Przydzielono Go do kompanii szkolnej podoficerskiej i na kurs kierowców. Po otrzymaniu prawa jazdy przydzielony do 37 pułku piechoty w batalionie moździerzy. Pierwszym Jego samochodem był Chewrolet . W styczniu 1945 roku tym samochodem wyruszył na front. Stracił samochód w walce, w okolicach Radzynia Podlaskiego. Dalej jeździł na zdobycznych samochodach. Jego pułk brał udział w bojach nad Nysą Łużycką, pod Budziszynem i Mielnikiem. W dowód uznania wyznaczony został na kierowcę dowódcy 7 dywizji. W 1946 roku skierowany do Śląskiego Okręgu Wojskowego jako kierowcę dowódcy OW Wrocław. 8.02.1947 r. zdemobilizowany w stopniu starszego kaprala.
________W 1948 r. przyjął propozycję i został żołnierzem zawodowym – kierowcą w 12 batalionie samochodowym w Warszawie, a następnie w 10 pułku samochodowym na stanowisku kierowcy wiceministra obrony narodowej. W 1957 roku z powodu trudnej sytuacji rodzinnej zwolniony ze służby na własną prośbę. Do 1965 r. był pracownikiem cywilnym w 10 psam.
________W okresie 1965r. do 1979 r. ponownie był żołnierzem zawodowym w tej samej jednostce , a ze służby został zwolniony ze względu na stan zdrowia. W jednostce tej był jeszcze przez 12 lat pracownikiem cywilnym – kierowcą.
________Od 1996 roku był aktywnym działaczem Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych więźniów Politycznych, a od 2 marca 2006 roku członkiem naszego Związku i Koła.
________Za udział w walkach o wyzwolenie Polski spod jarzma hitlerowskich okupantów, za ofiarną pracę w Jej odbudowie, za wzorową służbę i pracę na rzecz naszej ukochanej Ojczyzny i Jej sił zbrojnych był wielokrotnie odznaczany i wyróżniany, m. in. Medalami: „Za Odrę, Nysę i Bałtyk”, „Zwycięstwa i Wolności”, „Za Udział w Walkach o Berlin”, „Odznaką Grunwaldzką” , Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego z Gwiazdą, Krzyżem Komandorskim ZŻWP.
________Na tej uroczystości zgromadziło się grono osób, które Go kochają, szanują i dziękują, zwłaszcza ukochana żona i córka z mężem. Byli znajomi, sąsiedzi oraz dalsza rodzina.
________Na pożegnanie z Nim delegacja Koła Nr 6 przybyła ze swoim sztandarem, którego Lutek był współfundatorem, a w drzewcu którego jest wbity Jego gwóźdź pamiątkowy. Słowa pożegnania wygłosił prezes Koła, na zakończenie powiedział:
„Za lata wytężonej służby i pracy, za pot i łzy, za nieprzespane noce – wyrażam Tobie Poruczniku najserdeczniejsze podziękowanie oraz wyrazy najwyższego uznania i szacunku.
Szczególną nagrodą dla Ciebie Lutku będzie salwa honorowa oddana przez żołnierzy pułku reprezentacyjnego WP oraz melodia „Śpij Kolego”.
Spoczywaj w pokoju!”.
Urna z prochami Zmarłego została umieszczona w niszy kolumbarium 30AII 4-56
Foto: Marzena Dźwigała Oprac.: ppłk ds. Eugeniusz Karbowiak
Ogłoszenie
________Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że w dniu 1.01. 2021 r. odszedł na wieczną wartę, przeżywszy 96 lat, bohater walk w składzie 2 Armii WP o Budziszyn, Nysę Łużycką i Mielnik, członek naszego Koła , wieloletni żołnierz 10 psam. – por. Ludwik BENDER.
________Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się w dniu 12.01.2021 r. o godz. 12.30 w Domu Przedpogrzebowym na Cmentarzu Południowym w Antonimowie 40, gm. Piaseczno, po czym urna z prochami Zmarłego zostanie przeniesiona do niszy kolumbarium na cmentarzu miejscowym.
________Serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w tej smutnej uroczystości.
Zarząd Koła Nr 6
Styczniowi Jubilaci
________W miesiącu styczniu jubilatami są: Wiesława Wypych, Marzena Dźwigała, Teresa Lempkowska, Wiesław Jóźwik, Mieczysław Krop, Arkadiusz Lis, Mieczysław Mosakowski, Stanisław Pieczara, Paweł Speczik, Wiesław Stasiuk, którym składamy serdeczne życzenia.
________Dla osób, których rocznica dzieli się przez 5 wykonano dyplomy, który zostaną wręczony na najbliższym spotkaniu.
Zarząd Koła Nr 6
ZŻWP
płk Julian Mieczysław Jastrzębski
płk Julian Mieczysław JASTRZĘBSKI
(20.04.1923 – 25.12.2020)
________W dniu 30.12.2020 r. odbyła się uroczystość pogrzebowa. Mowę pożegnalną wygłosił członek Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego – Stanisław Pieczara.
Oto jej treść:
Szanowni Państwo!
________Przypadł mi zaszczyt w imieniu Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa pożegnać naszego Kolegę, bohatera walk drugiej wojny światowej spod Studzianek i Kołobrzegu pułkownika Juliana Mieczysława JASTRZĘBSKIEGO.
________Miecio, gdyż tak się do niego zwracaliśmy, urodził się na ziemi mazowieckiej w Niwce, gm. Skórzec w pow. siedleckim – 20 kwietnia 1923 roku. Kiedy wybuchła II wojna światowa miał 17 lat. Szkołę podstawową ukończył w Siedlcach, a następnie uczęszczał do Koedukacyjnej Szkoły Handlowej. W 1940 roku zdobył amatorskie prawo jazdy i zatrudnił się w warsztacie samochodowym. Po kilku miesiącach pracy został przymusowo przeniesiony do firmy niemieckiej, która zajmowała się naprawą i konserwacją dróg na odcinku Kałuszyn – Siedlce – Brześć, jako kierowca ciągnika. W krótkim czasie firmę przeniesiono do Małaszewicz. W czasie przeprowadzki udało mu się uciec.
________Początkowo tułał się w okolicach domu rodzinnego, a w 1943 roku został zatrudniony w rozlewni piwa u nacjonalisty ukraińskiego. W sierpniu 1944 roku odebrał w Łukowie przydział papierosowy dla Niemców. W trakcie podróży powrotnej, w lasach opanowanych przez partyzantkę, został zatrzymany i skierowany do ich obozu. Po tym fakcie był poszukiwany i oskarżany o współpracę z partyzantami. Żeby uniknąć konsekwencji, przedostał się do Lublina. Nie mając środków do życia, zgłosił się do WKR i został skierowany do punktu w Majdanku, a następnie do 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Po krótkim przeszkoleniu został instruktorem i szkolił młodych mechaników – kierowców czołgów.
________W styczniu 1945 roku, jako kierowca czołgu, znalazł się z brygadą pod Magnuszewem. Łaskawy los sprawił, że w bitwie pancernej pod Studziankami nie odniósł obrażeń. 17 stycznia 1945 roku wjechali z brygadą na czołgach, od strony południowej do całkowicie zniszczonej Warszawy. Dalej kontynuowali marsz w kierunku północno – zachodnim. W początkach marca podeszli pod Kołobrzeg i rozpoczęli wspieranie innych oddziałów w szturmie miasta. Podczas wjazdu do miasta prowadzony przez niego czołg został trafiony pociskiem ppanc. Cała załoga czołu zginęła a On, jako kierowca doznał zranienia lewej ręki. Po wyzdrowieniu przydzielono Mu działo szturmowe ZSU – 155, którym jeździł do końca wojny.
________W marcu 1946 roku skorzystał z pierwszej demobilizacji i odszedł do rezerwy. Znalazł pracę w Polskim Monopolu Tytoniowym, gdzie po skończeniu studiów na SGPiS-ie, objął stanowisko głównego księgowego.
________W styczniu 1952 został powołany na ćwiczenia w Oficerskiej Szkole Artylerii w Toruniu. Na własną prośbę został przeniesiony do służby finansowej w WOW, a następnie pracował w instytucjach centralnych na odpowiedzialnych stanowiskach do czasu przejścia na emeryturę 12 kwietnia 1984 r.
________W roku 1985 wstąpił do naszego Związku aktywnie uczestnicząc w działalności na rzecz byłych żołnierzy zawodowych i ich rodzin.
________Za udział w wojnie, wzorową pracę dla Ojczyzny i jej Sił Zbrojnych oraz działalność społeczną został odznaczony medalami:
„Zasłużony na Polu Chwały”, „Za Warszawę”, „Za Udział w Walkach o Berlin”,
„Medalem Zwycięstwa i Wolności”, „Za Odrę, Nysę i Bałtyk”, oraz
„Srebrnym Krzyżem Zasługi”, „Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski”
i „Krzyżem Złotym z Gwiazdą za Zasługi dla ZŻWP”.
Szanowny panie Pułkowniku Mieczysławie
Dziś żegna Cię Twoja ukochana żona Alina wraz z bliższą i dalszą rodziną, sąsiedzi i znajomi, koledzy członkowie Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP oraz asysta wojskowa z pułku reprezentacyjnego WP.
Cześć Twojej pamięci!
Foto: Andrzej Krzyziński
Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Nadarzynie ul. Turystyczna – rząd 16 miejsce 19.
Ogłoszenie
płk Julian Mieczysław JASTRZĘBSKI
(20.04.1923 – 25.12.2020)
________Z głębokim żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 25 grudnia 2020 r. zmarł nagle, przeżywszy 97 lat – płk Julian Mieczysław JASTRZĘBSKI.
________Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się mszą św. 30 grudnia br. o godz. 12.00 w kościele rzymsko-katolickim pw. św. Klemensa w Nadarzynie przy ul. Kościelnej 1, po czym trumna z ciałem Zmarłego zostanie przewieziona i pochowana na cmentarzu miejscowym (parafialnym) przy ul. Turystycznej.
________Zmarły brał udział w składzie 1 Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte w walkach z niemieckim okupantem (jako czołgista walczył w bitwie pod Studziankami i uczestniczył w walce o wyzwolenie Kołobrzegu, gdzie był ranny).
Najbliższym Zmarłego składamy wyrazy głębokiego współczucia i żalu.
Zarząd Koła Nr 6