Jest 8 grudnia 2016 r., dochodzi g.10,00. Sala Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej O/Ochota w Warszawie wypełniona „po brzegi” przez członków Naszego Koła. Bogato i okazale prezentują się przygotowane na stołach wigilijne potrawy dla koleżanek i kolegów naszego Koła oraz zaproszonych gości pod kierunkiem naszej kol. Wiesi. Spotkanie wigilijne otworzył i serdecznie przywitał zaproszonych gości – Prezes naszego Koła – Janek Dźwigała.
Na zaproszenie Naszego Zarządu na spotkanie przybyli:
kol. gen. dyw. dr. Franciszek Puchała – prezes Zarządu Głównego ZŻWP;
kol. płk. Stanisław Zawadka – v-prezes Polskiego Związku Działkowców;
p. ppłk Bogdan Pokrowski – sekretarz generalny Stowarzyszenia Pamięci LWP im. gen. Z. Berlinga;
kol. ppłk Henryk Jagielski – sekretarza Mazowieckiego ZW ZŻWP;
kol. pchor. Józef Idzikowski – prezesa Zarządu PKP O/Ochota;
p. Maciej Sotomski – naczelnika Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia;
p. Mariusz Twardowski – koordynator Dzielnicy Ochota ds. Kombatantów;
kol. ks. Wojciech Wojno – kapelan naszego Koła;
kol. por. Jan Molo z małżonką – wiceprzewodniczący Dz. Komitetu Walk i Męczeństwa;
płk Eugeniusza Gradoń z córką i wnukiem – prezes honorowy naszego Koła.
W dalszej części zebrania Prezes Koła zakomunikował, że na wniosek naszego Zarządu Kapituła Zarządu Głównego naszego Związku nadała za wybitne zasługi dla Związku:
Złoty Krzyż ZŻWP z Gwiazdą – kol. płk. Eugeniuszowi Gradoniowi,
Złoty Krzyż ZŻWP – kol. pchor. Józefowi Idzikowskiemu i kol. por. Janowi Węgierkowi.
Aktu dekoracji dokonał prezes ZG ZŻWP.
W dalszej kolejności złożono serdeczne życzenia imieninowe i urodzinowe dla grudniowych solenizantów. W związku z ukończeniem przez płk Eugeniusza Gradonia 90. Roku życia, wszyscy członkowie Koła ufundowali – pamiątkowy puchar z dedykacją, który wręczył prezes Koła. Prezes honorowy naszego Koła był tym bardzo zaskoczony, ale i zadowolony, że tak bardzo o nim pamiętamy. Dla solenizantów odśpiewano tradycyjny toast „Sto Lat”.
Następnie Kapelan naszego Koła – ks. Wojciech – pobłogosławił opłatek i potrawy wigilijne, a kol. Wiesia odczytała z głęboka dykcją wiersz Jana Kasprowicza:
Przy wigilijnym stole, łamiąc opłatek święty,
Pamiętajcie, że dzień ten radosny w miłości jest poczęty;
Że, jako mówi Wam wszystkim dawne, odwieczne orędzie,
Z pierwszą na niebie gwiazdą, Bóg w waszym domu zasiądzie.
Sercem Go przyjąć gorącym, na ścieżaj otworzyć wrota.
Oto co czynić Wam każe MIŁOŚĆ – największa cnota.
A twórczych pozbawił się ogni, sromotnie zamknąwszy swe wnętrze,
Kto z bratem żyje w niezgodzie, depcąc orędzie najświętsze.
Wzajemne przebaczyć winy, koniec położyć usterce,
A z walki wyjdzie zwycięsko walczące narodu serce.
Następnie Prezes naszego Koła kol. Janek Dźwigała życzył nam wszystkim zgromadzonym i naszym rodzinom szczęścia i pomyślności w nadchodzącym Nowym Roku.:
Niech te Święta Bożego Narodzenia będą szczęśliwe,
miłe, tak piękne i wspaniałe, jakby z bajki całe!
oraz zaprosił do podzielenia się opłatkiem i do konsumpcji wspaniałych potraw.
Przy suto zastawionym stole czas upłynął bardzo sympatycznie. Zaśpiewano kilka dobrze znanych kolęd, a w przerwach między kolędami zaproszeni goście przekazywali nam świąteczne życzenia , a kol. Franciszek Puchała – w kilku słowach nawiązał do cytatu umieszczonego na tej sali: „źle jest zmarnować młodość, a już całkiem głupio zmarnować starość”, które było naszym mottem na ten rok. Podkreślił, że: związek ma na celu integrację wszystkich osób niezależnie od pochodzenia, przebytej drogi służbowej i bez względu na stopień oraz aby żyć uczciwie. Przekazał życzenia: aby rok 2017 przyniósł wiele radości, satysfakcji, aby wszystkie życzenia tutaj wypowiedziane się nam spełniły. Poprosił również, aby prześledzić słowa piosenki zespołu Czerwonych Gitar – Jest taki dzień (tekst poniżej).
Na zakończenie Prezes podziękował koleżankom z wynajmowanego lokalu Komitetu Pomocy Społecznej za udzielone wsparcie w tak trudnej dla nas sytuacji lokalowej. Jednocześnie przypomniał również, że już niedługo, w Nowy 2017 Roku, 12 stycznia o godz. 10.00 spotkamy się na noworocznym zebraniu (z lampką szampana).
Do Siego Roku!
Jest taki dzień, bardzo ciepły choć grudniowy,
dzień, zwykły dzień, w którym gasną wszelkie spory.
Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich,
dzień, który już każdy z nas zna od kołyski.
Niebo – ziemi, niebu – ziemia,
wszyscy – wszystkim ślą życzenia,
drzewa – ptakom, ptaki – drzewom,
tchnienie wiatru – płatkom śniegu.
Jest taki dzień, tylko jeden raz do roku.
Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku.
Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem.
Dzień, piękny dzień dziś nam rok go składa w darze.
Niebo – ziemi, niebu – ziemia,
wszyscy – wszystkim ślą życzenia,
a gdy wszyscy usną wreszcie,
noc, igliwia zapach niesie.
foto: Jacek Piórkowski opracował: Edward Binkowski
