15.11 2018 r. – Świąteczne zebranie

         Tym razem spotkanie prowadził, zgodnie z ustaleniami zarządu, I wiceprezes Koła a jednocześnie członek prezydium Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego – Staszek Pieczara.

         Na wstępie podkreślił, że zebranie wpisuje się w obchody 100. lecia odzyskania niepodległości przez naszą ukochaną Ojczyznę.
Poprosił prezesa mjr Jana Dźwigałę o wręczenie legitymacji członkowskiej naszego Związku – płk Jackowi Andrzejewskiemu, przyjętego w nasze szeregi we września br. Następnie prezes Koła, w imieniu zarządu, podziękował wszystkim osobom biorącym udział w przepięknej akcji odwiedzania mogił zmarłych Koleżanek i Kolegów. Sprawozdanie z tego przedsięwzięcia znajduje się na naszej stronie pod datą 1 listopada 2018 r.

         Nasz sekretarz zaprezentował 10. minutowy film patriotyczny zmontowany przez niego, przy pomocy Wiesi Wypych i Staszka Pieczary,  z okazji święta. Po projekcji zebrani odśpiewali kilka pieśni patriotycznych.
Omówiono kwestię organizacji zebrania – spotkania wigilijnego, które w tym roku rozpocznie się 14 grudnia o g. 10,00. Większość biorących udział w dzisiejszym zebraniu zdecydowało się już dziś na uczestnictwo. Dla innych ogłoszono możliwość zapisania się  28 listopada u Staszka w siedzibie PKPS w godz. 10,00 – 12,30.

        Kolejnym przedsięwzięciem prowadzącego było odczytanie postanowień MZW w sprawie nadania certyfikatów naszym koleżankom: Wiesi Wypych, Marzence Dźwigała i Lucynce Kulińczyk, potwierdzających ich ponadprzeciętną aktywność społeczną i zaangażowanie w pracę Koła.
Prowadzący zebranie zapoznał zebranych z solenizantami i jubilatami, których święta wypadają w listopadzie. Na początku skupił się na „okrągłych” jubileuszach. Wręczenia pamiątkowych dyplomów dla Tereski Kraśniak i Gienka Karbowiaka dokonał prezes. W zebraniu nie uczestniczył jeden z jubilatów – Andrzej Młynarczyk. Życzenia i pamiątkowe dyplomy od wszystkich członków zaprezentowali prezesowi – jubilatowi: Wiesia Wypych i Staszek Pieczara.  Następnie wniesiono przepiękny tort na cześć jubilatów. Rozległo się gromkie „sto lat”. Po degustacji okazało się, że jest pyszny. Należy podkreślić, że wykonawcą jego jest firma „GROMULSKI” z Mińska Mazowieckiego, posiadająca sieć sklepów z pieczywem i ciastami w Warszawie. Dostawcą jego była nasza koleżanka – Ania Bąk, która jest jednocześnie pracownicą tej firmy. Dziękujemy!
Podano jeszcze inne ciasta i napoje. Radość opanowała wszystkich. Jeszcze było kilka toastów. Trudno było opuścić tak przyjemne i przyjazne grono.

Do zobaczenia 14 grudnia na wigilii.

Opracowanie: Maria Żurawik
Foto: Andrzej Krzyziński

Pamiętamy !

         Jest coroczną tradycją naszego Koła odwiedzanie mogił naszych Koleżanek i Kolegów oraz ich Małżonków w ostatnich dniach października. W 2018 roku było podobnie. W obszarze zakreślonym miejscowościami: Zbrosza Duża (za Grójcem), Mińsk Mazowiecki, Wierzbno  (pod Węgrowem), Wołomin, Legionowo, Łomna, Grodzisk Mazowiecki – nasze członkinie i członkowie odwiedzili 97 grobów. Za udział w tym pięknym przedsięwzięciu zarząd Koła składa niżej wymienionym serdeczne podziękowanie: Ani i Gienkowi Karbowiakom, Wiesi Wypych i Staszkowi Pieczarze, Joli i Wojtkowi Przybyłom, Marzence i Jankowi Dźwigałom, Lucynce Kulińczyk, Teresce Kraśniak, Jurkowi Gąsce, Andrzejowi Nowakowi, Józkowi Kmerze, Jankowi Mazurowi  i Pawłowi Witeckiemu.

Sekretarz Koła
Andrzej Krzyziński

75. rocznica bitwy pod Lenino

                     W dniu 12 października 2018 roku o godz. 12,00 przed Grobem Nieznanego Żołnierza odbyły się uroczyste obchody 75. rocznicy bitwy pod Lenino. Uroczystość z udziałem: Orkiestry Reprezentacyjnej WP i Kompanii Reprezentacyjnej WP oraz obecność wielu delegacji Kombatanckich i przedstawicieli niektórych urzędów państwowych.
Na miejsce uroczystości stawiło się pięć pocztów sztandarowych. Skład pocztu sztandarowego naszego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego stanowili:
płk Jerzy Gąska – dowódca,
mjr Andrzej Nowak – asystent,
st.chor.szt. Jan Mazur – sztandarowy.
Uroczystość rozpoczęła się od przyjęcia meldunku przez Dowódcę Garnizonu Warszawa, następnie i odegrano hymnu państwowy.
W dalszej części uroczystości:
– nastąpiła zmiana posterunku honorowego przy GNŻ,
– oddano salwę honorową,
– odczytano list od Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych,
– odczytano apel poległych,
– poszczególne delegacje składały wieńce przed GNŻ.
W imieniu naszego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego wieniec złożyli: gen.dyw. Franciszek Puchała, płk Marek Bielec, płk Andrzej Sawicki.
Uroczystość zakończyła się defiladą: Orkiestry Reprezentacyjnej WP, Kompanii Reprezentacyjnej WP i pocztów sztandarowych.
Uwaga:
Oprócz treści i zdjęć koniecznie proszę zerknąć na film.

Opracowali:
Stanisław Pieczara
Andrzej Krzyziński

11 października 2018 roku

            Piękna pogoda nie sprzyja frekwencji. Dużo osób przebywa na działkach i wycieczkach. Rozpoczęcie spotkania odbyło się tradycyjnie. Najpierw prezes przywitał gościa: pana Mariusza Twardowskiego z Urzędu Dzielnicy Ochota. Później przedstawił listę członków Koła, którzy odeszli od poprzedniego zebrania na wieczna wartę:

  1. asp.szt. Zenon PANASIK – zmarł tragicznie 21 września, pochowany w Wołominie. W pogrzebie brała udział delegacja Koła;
  2. płk Antoni MOROZ – zmarł po ciężkiej chorobie, po uroczystości w cerkwi prawosławnej został pochowany na cmentarzu miejscowym w Warszawie. W uroczystości brała udział delegacja Koła ze sztandarem;
  3. ppłk Jan OTRĘBOWSKI – zmarł po ciężkiej chorobie. Uroczystość odbędzie się dziś o g. 13,00 w Domu Przedpogrzebowym po czym urna z prochami Zmarłego zostanie umieszczona w niszy kolumbarium na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

            Następnie przypomniał, że jutro, 12 października przypada 75. rocznica historycznej bitwy pod Lenino. Nasze Koło, tradycyjnie przystąpiło do organizowania obchodów tej rocznicy. Wniosek o wyrażenie zgody na jej przeprowadzenie  złożyliśmy do pana Jana Józefa Kasprzyka – Szefa Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Minister podjął decyzje, że uroczystość będzie zorganizowana na szczeblu centralnym i chętni do wzięcia udziału mogą akces swój zgłosić organizatorom. My zgłosiliśmy nasz sztandar z pocztem w składzie: płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, st.chor.szt. Jan Mazur – sztandarowy i mjr Andrzej Nowak – asystent. Uroczystość odbędzie się przed Grobem Nieznanego Żołnierza o g. 12,00. Wszyscy chętni do wzięcia udziału w tej uroczystości są mile widziani.
Staszek Pieczara jako szef komisji wyróżnień w Mazowieckim Zarządzie Wojewódzkim wręczył w imieniu kapituły brązowy medal „Za Wybitne Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” – płk. Zbigniewowi Wronie.
Janek Dźwigała wymienił wszystkich jubilatów i solenizantów październikowych. Panie, zamiast kwiatów, otrzymały czekoladki.
Pan Mariusz Twardowski, za zgodą prezesa, zaprezentował zebranym swoją kandydaturę do rady Warszawy. Prezes zarekomendował tę osobę do ewentualnego rozważenia i poparcia.. Pan Mariusz podziękował za takie stanowisko.
Następnie podano kawę, herbatę, wodę i ciasta. Odśpiewano kilka toastów. Było gwarno . Część zebranych szykowała się do wyjazdu na uroczystości pogrzebowe ppłk Janka Otrębowskiego.

Prezes przedstawił zebranym „Akt Nadania” Medalu 60-lecia Honorowego Krwiodawstwa Polskiego Czerwonego Krzyża dla naszego kapelana – ks.plut. Wojciecha Wojno i złożył zainteresowanemu serdeczne gratulacje. (Akt znajduje się poniżej).
Do zobaczenia 15 listopada na kolejnym zebraniu.

Opracowanie: Lucyna Kulińczyk
Foto: Andrzej Krzyziński

Powiadomienie

Kochani!

            Z głębokim żalem zawiadamiam, że w dniu 5 października 2018 r.  zmarł po długiej i ciężkiej chorobie, przeżywszy 90 lat,  nasz Kolega – ppłk Jan OTRĘBOWSKI.
Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się 11 października br. o g. 13,00 w Domu Przedpogrzebowym Cmentarza Wojskowego w Warszawie przy ul. Powązkowskiej 43/45, po której urna  z prochami  Zmarłego zostanie przeniesiona i pochowana na cmentarzu miejscowym.

Najbliższym Zmarłego składamy serdeczne wyrazy współczucia i żalu.
Cześć Jego pamięci!
Zapraszam wszystkich znajomych i przyjaciół.

Jan Dźwigała

ppłk Jan OTRĘBOWSKI
(19.12.1927 r. –5.10.2018 r.)

            Na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie, panteonie bohaterów i wielkich Polaków, nasza delegacja uczestniczyła w ostatniej drodze na wieczną wartę, zasłużonego oficera WP, członka Koła Nr 6 im. Żołnierzy II Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa – Kol. ppłk Jana Otrębowskiego, który zmarł po ciężkiej chorobie. Urodził się w pięknym Marysinie, niedaleko Chełma Lubelskiego. Miał brata i dwie siostry. Ukończył Technikum Ekonomiczne i zdobył tytuł dyplomowanego biegłego księgowego. Służbę wojskową rozpoczął  23 kwietnia 1947 r. W jej trakcie pracował i służył w wielu jednostkach wojskowych. Najdłużej jednak w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON, bo od 17 października 1967 r. Pracował tam na bardzo odpowiedzialnych stanowiskach, był tytanem pracy.  W 1972 r. poślubił za żonę ukochaną Zofię. Z tego związku dochowali się dwóch córek.  Ze służby wojskowej został zwolniony po 40. latach jej pełnienia – 15 maja 1987 r.
Za  wybitne osiągnięcia  w służbie wojskowej był kolejno awansowany, aż do stopnia podpułkownika i odznaczony  Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, złotym i srebrnym krzyżem zasługi oraz wieloma innymi medalami.
Do naszego Stowarzyszenia wstąpił 14 września 2000 r.  Za aktywne członkostwo w naszym Kole i Związku  został odznaczony:  Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”, Medalem „XXX-lecia ZŻWP”, Srebrną Odznaką „Za Zasługi dla ZBŻZiORWP” oraz „Złotym Krzyżem ZŻWP”.
Z okazji 90. Urodzin otrzymał piękny puchar z dedykacją od wszystkich członków Koła.
W ostatniej Jego drodze na wieczną wartę uczestniczyła asysta honorowa z Pułku Reprezentacyjnego Wojska Polskiego oraz sztandar naszego  Koła z asystą w składzie: płk Romuald Młynarczuk – dowódca, st.chor.szt. Andrzej Utkowski – asystent, st.chor.szt. Jan Mazur – sztandarowy. Żegnało Go liczne grono przyjaciół i sąsiadów, bliższa i dalsza rodzina oraz najbliżsi: ukochana żona Zosia, córki: Monika i Aldona, zięć Michał oraz wnuki Maciej i Mateusz.
Żegnając Go przy niszy kolumbarium (kwatera – Q KOL2, rząd 1, nisza 1) prezes naszego Koła powiedział: „Drogi Kolego Pułkowniku, Janku Otrębowski! Dobrze zasłużyłeś się naszej ukochanej Ojczyźnie i Jej siłom zbrojnym! Dziękujemy Ci za wszystkie dokonania  służbowe i życiowe!
Pośmiertną nagrodą  dla tak znamienitego żołnierza będzie salwa honorowa i odegrana przez trębacza melodia „Śpij Kolego”.

Cześć Jego  pamięci!

Najbliższym Zmarłego składam wyrazy serdecznego współczucia i żalu.”

Opracowanie: Zbigniew Wrona
Foto: Andrzej Krzyziński

Kochani!

Z głębokim żalem zawiadamiam, że w dniu 29 września 2018 r. zmarł po długiej i ciężkiej chorobie nasz Kolega – płk Antoni MOROZ.
Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się 4 października br. o g. 9,00 w cerkwi św. Jana Klimaka w Warszawie przy ul. Wolskiej 138/140, po której trumna  z ciałem Zmarłego zostanie przeniesiona i pochowana na cmentarzu miejscowym.
Najbliższym Zmarłego składamy serdeczne wyrazy współczucia i żalu.

Cześć Jego pamięci!
Zapraszam wszystkich znajomych i przyjaciół.

Płk Antoni MOROZ
(9.06.1935 r. – 29.09.2018 r.)

         Urodził się w m. Chytra, gm. Hajnówka, pow. hajnowski, woj. podlaskie. W latach 1953 – 1990 pracował i służył Ojczyźnie w Wojsku Polskim. Szczególną wagę przywiązywał do dobrych relacji z najbliższymi: żoną, dziećmi i wnukami. Jego pasją była praca na działce i w zarządzie Rodzinnego Ogrodu Działkowego „Stolica”. Z uśmiechem i cierpliwością zawsze znajdował czas, aby z działkowcami porozmawiać, podzielić się swoją bogatą wiedzą działkową i doradzić w sprawach trudnych i kontrowersyjnych. Nigdy nie zakładał niepowodzenia, do wszystkich wyciągał swoją pomocną dłoń i zawsze można było liczyć na jego wsparcie i bezinteresowność. 1 stycznia 2011 r. wstąpił do Koła Nr 6 i ZŻWP. Tu dał się poznać jako ponadprzeciętny działacz. W dowód zaufania i uznania został wybrany na okres 13.06.2013 r. – 9.02.2017 r. wiceprzewodniczącym Komisji Rewizyjnej naszego Koła. Został wyróżniony: Odznaką Honorową „Za Zasługi dla ZŻWP”, Brązową Odznaką „Za zasługi dla ZŻWP” oraz Srebrnym „Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”. Od dłuższego czasu zmagał się z nieuleczalną chorobą.

         W dniu 4 października 2018 r. odbyła się piękna uroczystość pogrzebowa w cerkwi św. Jana Klimaka w Warszawie przy ul. Wolskiej 138/140, po której trumna  z ciałem Zmarłego została przewieziona i pochowana na cmentarzu miejscowym. Nad grobem pożegnał go w imieniu wszystkich uczestników pogrzebu Staszek Pieczara. W ostatniej drodze  „TOLKA” uczestniczyła najbliższa i dalsza rodzina, znajomi i sąsiedzi,  członkowie ROD „Stolica” oraz liczna delegacja naszego Koła ze sztandarem i pocztem w składzie: płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, mjr Jan Dźwigała – sztandarowy i st.chor.szt. Stanisław Pieczara – asystent.

Cześć Jego pamięci!

Foto: Marzena Dźwigała
Opracowanie: kpt.  Eugeniusz Karbowiak

Zasłużony dla Polski, Warszawy i naszego Związku

              Jan Molo, urodzony 15.02.1935 r. w Żukowicach, gm. Nowy Korczyn, pow. buski, woj. świętokrzyskie. Po szkole podstawowej podjął naukę i ukończył Państwową Szkołę Przemysłową w Gliwicach (1952 r.). Od razu podjął pracę zawodową jako monter kotłowy na budowie elektrowni Jaworzno II. Od 1953 r. zamieszkał w Warszawie i pracował na budowach elektrociepłowni Żerań i Siekierki jako spawacz  rurociągów wysokoprężnych. W latach 1963-1973 był przewodniczącym rady zakładowej w Energomontażu – Północ. Uzupełniał swoje wykształcenie. Najpierw ukończył technikum mechaniczne, a następnie wydział prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując tytuł magistra administracji. Od 1973 r. do 1990 r., w przedsiębiorstwach budownictwa energetycznego pełnił funkcje: głównego specjalisty ds. pracowniczych, zastępcy dyrektora Zjednoczenia i w przedsiębiorstwie Energobud – zastępcy dyrektora ds. pracowniczych. W 1979 r. ukończył podyplomowe studia na UW o specjalności nauk o pracy i polityce społecznej.  Po zaniechaniu budowy elektrowni jądrowych Żarnowiec i Klempicz n/Wartą,  a w konsekwencji rozwiązaniu przedsiębiorstwa Energobud jako generalnego wykonawcy tych inwestycji, z dniem 1 października 1990 r. przeszedł, po 41 latach pracy, na emeryturę. Po tym fakcie zaangażował się bez reszty do pracy społeczne. Wstąpił do Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego.  Od 1994 r. był radnym dzielnicy Ochota. W latach 1994-1998 był przewodniczącym komisji przestrzennej, gospodarki komunalnej i ochrony środowiska, w latach 1998-2000 – przewodniczącym komisji polityki mieszkaniowej i samorządności, a w latach 2000-2002 – przewodniczącym komisji polityki gospodarczej, budżetu i finansów. Dzięki jego staraniom pozyskał sponsorów na koszty renowacji miejsc pamięci narodowej: pomnika Marii Skłodowskiej – Curie, pomnika Reduta Ordona, pięciu tablic upamiętniających masowe egzekucje mieszkańców Warszawy, pomnika Bohaterów Września, tablicy poświęconej rozstrzelaniu w czasie okupacji 20 polskich obywateli przy Dworcu Zachodnim. Dzięki także jego staraniom możliwym było wybudowanie pomnika I Prezydenta Rzeczpospolitej – Gabriela Narutowicza. Od 2002 r. jest wiceprzewodniczącym dzielnicowego Komitetu Ochrony Miejsc Pamięci Walk i Męczeństwa Dzielnicy Ochota.
Do Koła Nr 6 im. Żołnierzy II Armii WP wstąpił 2 lutego 2012 r.
Za zasługi w budowie elektrowni i elektrociepłowni oraz pracę społeczną był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m. in. Krzyżami Komandorskim, Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym i Złotym Medalami „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej”, Medalem „Za Zasługi dla Miasta Stołecznego Warszawy”, Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, Medalem „PRO MEMORIA”.

              W 1977 roku został mianowany starszym sierżantem sztabowym, w 1982 roku – chorążym,  w 1997 r.  – podporucznikiem, w 2015 r. – porucznikiem. Za działalność w naszym Związku  odznaczony został w bieżącym roku  Krzyżem Złotym „Za Zasługi dla ZŻWP”. Z uwagi na jego poważną chorobę wręczenie odbyło się 18 maja br. przez delegację Koła: ppłk Henryk Piotrowski i por. Józef Kmera.  Kilkakrotnie odwiedzał go prezes Koła – mjr Jan Dźwigała. W czasie ostatniego spotkania por. Jan Molo przekazał na jego ręce dla Koła broszurę „1914. BÓJ POD CZARKOWAMI. 2014”.

Zasłużonemu budowniczemu życzymy poprawy stanu zdrowia oraz wszelkiej pomyślności!

                                              Opracował: Józef Andrzej Krzyziński

Smutny Komunikat

Kochani!

         Z ogromnym zaskoczeniem i niedowierzaniem przyjąłem wiadomość o tragicznej śmierci członka naszego Koła. W dniu 21 września br. odszedł na wieczną wartę, przeżywszy 59 lata,  kol. asp.szt.Zenon Panasik. Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w dniu 28 września o g. 10,00 w Kościele Rzymskokatolickim Parafii Matki Bożej Częstochowskiej  w Wołominie przy ul. Kościelnej 54 po czym trumna z ciałem Zmarłego zostanie przewieziona i spocznie na cmentarzu parafialnym przy ul. Niepodległości w Wołominie.

           Najbliższym Zmarłego składam w imieniu wszystkich członków Koła Nr 6 wyrazy  serdecznego współczucia i żalu.

 Zapraszam wszystkich do udziału w ostatniej drodze Zenka

Jan Dźwigała – prezes Koła

asp. szt. Zenon PANASIK
(31.07.1959 r. – 21.09.2018 r.)

            Urodził się w Kłodzku. Miał dwoje rodzeństwa: siostrę i brata. Związek małżeński zawarł z ukochaną Tereską, dochowali się dwóch synów, jeden z nich Przemysław  jest policjantem, a drugi Rafał – żołnierzem. Służbę w policji pełnił w okresie 16.12.1982 r. – 31.10.2003 r. W tym okresie ukończył kurs podoficerski   w Szkole Podoficerskiej MO w Słupsku i kurs aspirantów w Centrum Szkolenia Policji w Legionowie. Służbę  pełnił w Komendzie Powiatowej Policji w Wołominie, ostatnio na stanowisku kierownika rewiru dzielnicowych I sekcji prewencji. Był wzorowym funkcjonariuszem, wielokrotnie wyróżnianym, odznaczonym m. in.  Brązową Odznaką “Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego”. Do naszego Koła i Związku wstąpił 1 stycznia 2014 r. Zawsze był niezwykle koleżeński, z ogromnym poczuciem honoru. Jego życie zostało przerwane tragicznie, tuż przed miejscem zamieszkania.

           Uroczystości pogrzebowe odbyły się się w dniu 28 września 2018 r. w Kościele Rzymskokatolickim Parafii Matki Bożej Częstochowskiej  w Wołominie , po czym trumna z ciałem Zmarłego została przewieziona i spoczęła na cmentarzu parafialnym przy ul. Niepodległości w Wołominie. W uroczystości brała udział delegacja naszego Koła  w składzie: Marzena i Jan Dźwigałowie, Antoni Gaj i Jerzy Gąska.

Cześć Jego pamięci! Spoczywaj w spokoju!
Najbliższym Zmarłego składam w imieniu wszystkich członków Koła Nr 6 wyrazy  serdecznego współczucia i żalu.

Foto: Marzena Dźwigała
Opracowanie:  Jan Dźwigała

Uroczystość przy Płycie Czerniakowskiej

            16 września 1944  około godz. 4 rano  na lewym brzegu Wisły w pobliżu ul. Wilanowskiej wylądowała  pierwsza  grupa około  60 żołnierzy 9 Pułku Piechoty 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta 1 Armii Wojska Polskiego. W tym czasie w rękach powstańców znajdował się niewielki fragment Górnego Czerniakowa, ograniczony ulicami: Zagórną, Czerniakowską, Okrąg i Ludną oraz brzegiem Wisły. W miejscu, gdzie lądowali polscy żołnierze, w 1951 wzniesiono pomnik w formie płyty, zaprojektowany przez Zygmunta Stępińskiego i Kazimierza Marczewskiego. Na kamiennym podwyższeniu znajduje się brązowa tablica, obrzeżona ozdobnym fryzem, na którym wyryto tekst:

Na tym wybrzeżu
w dniach
od 16 do 23 września 1944 r.
Oddziały 3 ciej Dywizji
Piechoty Wojska Polskiego
wspierane przez artylerię
i lotnictwo radzieckie –
śpiesząc na pomoc walczącemu
ludowi Warszawy –
po sforsowaniu Wisły, stoczyły
nierówny bój z przeważającymi
siłami wojsk hitlerowskich.

Śmiercią walecznych zginęło
2056 żołnierzy i oficerów
Wojska Polskiego
i Armii Radzieckiej,
oraz setki powstańców
Czerniakowa i Solca.
Chwała Bohaterom
poległym za wolność
Ojczyzny.

            W 74. rocznicę tych wydarzeń, w dniu 25.09.2018 r.,  Stowarzyszenie „Pokolenia” zorganizowało uroczystość w której brała udział także delegacja naszego Koła w składzie: st. chor. szt. Jan Mazur – przewodniczący delegacji, Krystyna Romańczuk i mjr Tadeusz Bomze. W uroczystości wzięli także udział: por. Ludwik Bender, mjr Jan Dźwigała i por.  Józef Kmera.
Uroczystością kierował i przemówienie wygłosił nowo mianowany gen. bryg. Bogdan Pokrowski. Asystę honorową wystawił Pułk Reprezentacyjny  WP.

Foto i opracowanie: Jan Dźwigała

Wielka uroczystość w Otwocku

          Msza w otwockim kościele św. Wincentego a Paulo rozpoczęła  uroczystości pogrzebowe gen.bryg. Juliana Poboga-Filipowicza 13 września br. Po niej, szczątki doczesne generała zostały przewiezione na miejscowy cmentarz  do Kwatery Wojennej Żołnierzy Wojska Polskiego poległych w 1939 r.  W uroczystościach udział wziął i słowa pożegnania wygłosił  szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych – minister Jan Józef Kasprzyk. Oprawa uroczystości była znamienita, ponad dwadzieścia pocztów sztandarowych (m. in. tych jednostek  wojskowych, którymi dowodził), przedstawiciele władz samorządowych z okolic Mokrej (z ziemią z pola bitewnego), władze Otwocka, przedstawiciele wojska, szkół, mieszkańcy i rodzina Generała, wojskowa asysta honorowa wystawiona przez pułk reprezentacyjny WP.
Gen. Julian Filipowicz herbu „Pobóg” (ps. „Róg”, „Kogan”) urodził się w 13 września 1895 r. w Działkowiczach koło Jarosławia, w rodzinie, w której żywa była tradycja insurekcyjna – jego wujowie walczyli w powstaniach listopadowym i styczniowym. Miał czterech braci – Stefana, Tadeusza, Jana i Pawła – z którymi wspólnie działali w Drużynach Bartoszowych, Polskich Drużynach Strzeleckich i Polskiej Organizacji Wojskowej.
Studiował na Politechnice Lwowskiej, jego edukację przerwał wybuch I wojny światowej. Wraz z braćmi wstąpił do Legionów, wziął udział m.in. w bitwie pod Kostiuchnówką. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r. został osadzony przez Austriaków w więzieniu w Przemyślu za działalność agitacyjną, a następnie wcielony do armii austriackiej, skąd zbiegł w czerwcu 1918 r. i wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej.  Był komendantem 7. Pułku Ułanów Lubelskich w Mińsku Mazowieckiem, dowodził także 3. Pułkiem Strzelców Konnych w Wołkowysku.
We wrześniu 1939 r. dowodził Wołyńską Brygadą Kawalerii, stawiając opór Niemcom m.in. pierwszego dnia wojny podczas bitwy pod Mokrą. Po rozwiązaniu brygady i po ataku Związku Sowieckiego na Polskę, w „cywilu” przedostał się do walczącej Warszawy, gdzie rozpoczął działalność konspiracyjną. Był członkiem ZWZ, później AK. W lutym 1940 r. aresztowany przez gestapo i osadzony na Pawiaku, skąd został odbity dzięki akcji zorganizowanej z rozkazu płk. Stefana Grota-Roweckiego. Ponownie w ręce Niemców wpadł kilka miesięcy później, gdy jako komendant obszaru Kraków i Śląsk ZWZ został uwięziony w krakowskim więzieniu przy ul. Montelupich. Po ciężkim pobiciu został uznany za zmarłego, spędził całą noc wśród trupów w kostnicy. Udało się Go wywieźć z więzienia. We wrześniu 1941 r. objął dowództwo Obszaru ZWZ Białystok. Chory na gruźlicę, zamieszkał w prywatnym pensjonacie w Otwocku,  pod panieńskim nazwiskiem swojej matki. W sierpniu 1942 r. został mianowany generałem brygady. Choć otrzymał powołanie do sztabu Komendy Głównej AK, nie wziął udziału w Powstaniu Warszawskim. Zmarł 14 sierpnia 1945 r. w Otwocku, został pochowany pod cudzym nazwiskiem. Rodzina odnalazła jego grób kilkadziesiąt lat później. Był odznaczony m.in. dwukrotnie orderem Virtuti Militari (Złotym i Srebrnym Krzyżem), dwukrotnie Orderem Odrodzenia Polski (Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim), Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Zasługi.
W uroczystości wzięła udział także delegacja Koła Nr 6: Anna i Eugeniusz Karbowiakowie i Jan Dźwigała.

Foto: Jan Dźwigała
Opracowanie: Eugeniusz Karbowiak