Category Archives: Wieczna Warta

Ogłoszenie

płk Julian Mieczysław JASTRZĘBSKI
(20.04.1923 – 25.12.2020)

________Z  głębokim żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 25 grudnia 2020  r. zmarł  nagle, przeżywszy 97 lat – płk Julian Mieczysław JASTRZĘBSKI.
________Uroczystość pogrzebowa  rozpocznie  się mszą św.  30 grudnia br. o godz. 12.00 w kościele rzymsko-katolickim pw. św. Klemensa w Nadarzynie przy ul. Kościelnej 1, po czym trumna z ciałem Zmarłego zostanie przewieziona i pochowana  na cmentarzu miejscowym (parafialnym) przy ul. Turystycznej.
________Zmarły brał udział w składzie 1 Brygady Pancernej  im. Bohaterów Westerplatte w walkach z niemieckim okupantem (jako czołgista walczył w bitwie pod Studziankami  i  uczestniczył w walce o wyzwolenie Kołobrzegu, gdzie był ranny).

Najbliższym Zmarłego składamy wyrazy głębokiego współczucia i żalu.
Zarząd  Koła Nr 6

płk Jan MŁYNARCZYK

płk Jan MŁYNARCZYK
(5.11.1926 r. – 21.11.2020 r.)


_______Urodził się w Sędzincu, pow. wyrzyski w woj. bydgoskiem.  Do 1939 r, będąc przy rodzinie, ukończył szkołę podstawową w Wysoce. Podczas okupacji hitlerowskiej, od 16 roku życia pracował wraz z częścią rodzeństwa w majątku rolnym Sędziniec, którego właścicielem był Helmut Richter – obywatel niemiecki. Jego rodzeństwem było dwóch braci i cztery siostry W latach 1946-47 uczęszczał do średniej szkoły zawodowej w Wysoce i praktykował we młynie jako uczeń młynarski.
_______Dalszą naukę przerwało mu  powołanie (23.09.1947 r.) do zasadniczej służby wojskowej. Podczas jej trwania ukończył szkołę podoficerską otrzymując  stopień kaprala. Po zakończeniu służby zasadniczej został żołnierzem zawodowym.
_______21 grudnia 1950 r. w Urzędzie Gminnym Grabówka k/Częstochowy zawarł związek małżeński z Heleną Zasuń. Z tego małżeństwa urodził się syn Waldemar, który zmarł mając zaledwie cztery miesiące. W czerwcu 1951 r., po zdaniu egzaminu, został mianowany chorążym. Podczas służby ukończył Liceum Ogólnokształcące w Rzepinie (woj. zielonogórskie) oraz Zawodowe Studium Administracyjne I stopnia na Uniwersytecie Warszawskim. Odbył kurs dowódców kompanii, i kurs dowódców batalionu w ASG.   W międzyczasie ukończył Kurs Oficerów Administracji. Służbę i pracę odbywał niemal 39 lat w:   6 pułku piechoty,   Wyższej Szkole Piechoty,   72 pułku zmechanizowanym, 23 pułku czołgów, KDO przy ASG, Komenda Garnizonu Warszawa oraz Dowództwo Zgrupowania Jednostek zabezpieczenia MON. Za całokształt służby i pracy był awansowany do stopnia pułkownika i odznaczony m. in. Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
_______Ze służby zwolniony został 17.VII.1986 r. Do naszego Koła wstąpił 12 grudnia 1987 r., odznaczony został m. in. Brązową  Odznaką „Za Zasługi dla ZŻWP”.
_______21 lipca 2011 r. w czasie uroczystego zebrania Koła Nr 6 Państwo Helena i Jan Młynarczykowie zostali uhonorowani w związku z 60 rocznicą zawarcia związku małżeńskiego i pożegnani, ponieważ przeprowadzili się do rodziny w Szamotułach.
_______Po kilku latach zmarła mu żona, pochowano ją na miejscowym cmentarzu w Szamotułach. Nasz Kolega Janek spoczął w tej  samej mogile (kw. 12 rz. 12 m 23).

Opracowanie: Jan Dźwigała                                                             Cześć Jego pamięci!

 

kpt. Jerzy GOŁOWANOW

Kpt. Jerzy GOŁOWANOW s. Maksymiliana
(7.05.1948 r. – 3.11.2020 r.)

________Urodził się w Szczecinie. Ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Samochodową w Pile. Pracował w Marynarce Wojennej na stanowiskach związanych ze służbą samochodową. Po kilkunastu latach kontynuował ją w jednostkach podległych Dowódcy Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON, m. in. w 10 pułku samochodowym. Służbę zakończył przedwcześnie ze względu na stan zdrowia.
________Wielokrotnie przebywał na różnego rodzaju poważnych rekonwalescencjach zdrowotnych.   Zmarł,  pokonany  przez  bardzo groźną chorobę.    Jego prochy zostały pożegnane 9 listopada 2020 r. w kościele parafii  św. Franciszka z Asyżu przy ul. Hynka 4 w Warszawie. Po mszy świętej,   prochy zostały przewiezione  na   cmentarz miejscowy przy   ul. Pawła Lipowczana w Warszawie i złożone w kolumbarium oznaczonym Kw. H – 4 -32.

                               Cześć Jego pamięci!

                                                                                     Zarząd Koła Nr 6

płk Eugeniusz Gradoń

_______

płk Eugeniusz GRADOŃ
(10.09.1926 r. – 10.09.2020 r.)

W dniu 18.09 2020 r. odbyła się uroczystość pogrzebowa. Mowę pożegnalną wygłosił prezes Koła – Jan Dźwigała. Oto jej treść:

„Szanowni Państwo!


________Zebraliśmy się tu na Powązkach Wojskowych, panteonie Warszawy, aby pożegnać członka i Prezesa Honorowego Koła Nr 6 im. Żołnierzy  2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa – płk. Eugeniusza GRADONIA, zmarłego 10 września br.
________Nasz Kolega Gienek urodził się w Częstochowie w rodzinie robotniczej. Był synem Władysława Gradonia i Felicji z d. Starczewskiej. Miał dwóch młodszych braci: Wacława i Leszka.
________W latach okupacji niemieckiej, wraz z rodziną, zamieszkiwał  we wsi Starzyny w pow. włoszczowskim w woj. kieleckiem. Po ukończeniu szkoły powszechnej pobierał nauki na tajnych kompletach. Od 1943 roku do wyzwolenia (styczeń 1945 r.) był członkiem ruchu oporu w Batalionach Chłopskich. W 1947 r. ukończył Prywatne Liceum w Szczekocinach. Studia policealne podjął jeszcze w tym samym roku na Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie. Po  dwóch latach studiów został powołany do odbycia służby wojskowej. W okresie 27.09.1949 r. – 10.09.1950 r.  był podchorążym w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu. Przez następnych  sześć lat pełnił służbę w Węźle Łączności MON.
________4 grudnia 1954 r. zawarł związek małżeński z Teresą Jakubowską. Rok później urodziła się im córka Grażyna , a w 1961 r. Iwona. W 1990 r. doczekali się wnuka Marcina.
________W 1961 r. ukończył studia wyższe w WAP i uzyskał tytuł magistra pedagogiki.  W tym samym czasie studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie 18.07.1961 r. – 8.02.1963 r. był zastępcą dowódcy 61 pułku szkolno – bojowego w Oficerskiej Szkole Lotniczej im. Żwirki i Wigury. Kolejne dwa lata pełnił służbę w 1 Brygadzie Łączności MON w pododdziale budującym linie kablowe dla  potrzeb  obronności  w  rejonie  Poznania  i  Zatoki Gdańskiej.  Następne  cztery  lata  pracował w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON na stanowisku zastępcy szefa wydziału. Końcowe lata służby pełnił na stanowisku zastępcy szefa Centralnego Węzła Łączności MON. 19 października 1981 r. został zwolniony w stan spoczynku ze względu na stan zdrowia.
________Za osiągnięcia w pracy i służbie został  wielokrotnie wyróżniany, awansowany i odznaczany, m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Batalionów Chłopskich, Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Warszawy”, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, Medalem „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”.
________14 października 1982 r. wstąpił do naszego Koła i Związku. Za wzorowe wypełnianie obowiązków w naszym stowarzyszeniu został wielokrotnie wyróżniony, m.in. wpisem do Honorowej Księgi Zasłużonych dla ZŻWP, tytułem Prezesa Honorowego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP oraz Złotym Krzyżem ZŻWP z Gwiazdą.

Kolego Pułkowniku! Gienku!

________Nadszedł czas pożegnania. Przybyła na tę smutną uroczystość najbliższa rodzina: żona – Tereska, córki Grażyna i Iwona oraz ukochany wnuk Marcin. Jest oczywiście i dalsza rodzina, sąsiedzi, przyjaciele, towarzysze broni. Przybyła delegacja Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy DGW ze sztandarem, którego jesteś jednym z fundatorów. Jest wśród nas Twój wieloletni dowódca, który przebył szlak bojowy Lenino – Berlin płk Tadeusz Makarewicz. Jest także wojskowa asysta honorowa.
________Żegnaj kochany Mężu, Tatusiu i Dziadku! Żegnaj nasz Druhu, Kolego Pułkowniku! Tu  zebranym zaświadczam, że płk  Eugeniusz Gradoń dobrze zasłużył się Ojczyźnie. Pochylony sztandar, salwa honorowa i melodia „Śpij Kolego” niech będą nagrodą za Twoje dokonania.

Cześć Twojej pamięci!”


(Prochy Jego są umieszczone w:  Q kol. 24 (lewe) – 1 –  1)

płk mgr Ryszard MĄKOLSKI


płk mgr Ryszard MĄKOLSKI
(19.12.1929 r. – 2.07.2020 r.)

________W dniu 8 lipca br., na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie pożegnaliśmy zasłużonego oficera WP, członka  Koła Nr 6 im. żołnierzy  2 Armii WP ZŻWP  przy  DGW – płk. mgr.  Ryszarda Mąkolskiego.
________Ryszard  urodził się w Wilnie. W marcu 1945 r. , pomimo trwającej  jeszcze wojny, wraz z rodziną został zgłoszony do repatriacji do Polski aby uniknąć wywózki w głąb ZSRR. Po dwutygodniowej podróży dotarli się do Krakowa. W Krakowie, w latach 1946-49 był robotnikiem w ogrodach miejskich. W tym okresie uzupełniał swoje wykształcenie w szkole podstawowej i gimnazjum.
________W 1949 roku zgłosił się do Oficerskiej Szkoły Kwatermistrzowskiej w Poznaniu. Ukończył ją w 1950 r. i został skierowany  do 5 Wojskowego Szpitala do kompanii przeszkolenia podoficerów  na stanowisko dowódcy plutonu – wykładowcy. Następnie pracował w kwatermistrzostwie  5 Okręgu Wojskowego. W latach  1954 – 1958 pracował w kwatermistrzostwie Okręgu Warszawskiego. W 1959 r. był słuchaczem  KDO w Poznaniu. W 1960 r. służył na stanowisku zastępcy kwatermistrza w 3 berlińskim pułku piechoty w Ciechanowie.
________Od 1961 r. aż do 1990 r, pracował w Warszawie (w kwatermistrzostwie WOW, Departamencie Kadr MON, Kwatermistrzostwie IC MON oraz Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON, skąd odszedł na emeryturę  ze stanowiska zastępcy dowódcy – kwatermistrza. W sumie po 41 latach służby wojskowej.
________W latach 1991 – 2001 był  zatrudniony jako pracownik cywilny w Logistyce Wojskowej Akademii Technicznej.
________W czasie służby uzupełniał wykształcenie – studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim oraz dwuletnie studia z organizacji i zarządzania w Akademii Obrony Narodowej.
________3 kwietnia 1957 r. zawarł związek małżeński z Teresą Szymańską, pochodzącą z rodziny bardzo uwojskowionej  (jej cztery siostry  wyszły za żołnierzy zawodowych, a najmłodszy brat został oficerem i był uczestnikiem kilku misji zagranicznych, starszy brat żony został zastrzelony przez Niemców w czasie okupacji). Żona także była związana z wojskiem, pracowała 25 lat w Szefostwie Służby Zdrowia WP. Zmarła niestety 30.06.2019 r. Z tego małżeństwa urodzili się synowie: Krzysztof, absolwent Politechniki Warszawskiej i Cezary, który zmarł w 2002 r.
________3 maja 2010 r. wstąpił do Związku Żołnierzy Wojska Polskiego i był zawsze aktywnym członkiem Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW. Za aktywną postawę społeczną  został odznaczony m. in. Złotym Krzyżem „Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”.
________Za wzorowe pełnienie służby wojskowej dla swej Ukochanej Ojczyzny i Jej Sił Zbrojnych był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m. in. Krzyżem Oficerskim OOP, Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi.
________Słowa pożegnania wygłosił prezes koła – Jan Dźwigała:
________
„Wielce Dostojny Pułkowniku Ryszardzie!  Na finał  ostatniej ziemskiej drogi przybył aby się z Tobą pożegnać Twój ostatni dowódca – płk dypl. Tadeusz Makarewicz, który przebył szlak bojowy od Lenino do Berlina  i z którym przepracowałeś ostatnie kilkanaście lat. Przybył także Twój wypróbowany przyjaciel  – gen. dyw.  Franciszek Puchała. Nasze Koło Nr 6 przybyło ze swoim sztandarem z asystą i gronem przyjaciół. Żegnają Cię znajomi i sąsiedzi. Żegna Cię wreszcie bliższa i dalsza rodzina. Szczególnie zaś żegnają Ci, których kochałeś: syn Krzysztof z żoną Iwoną, wnukami: Tomaszem i Kasprem oraz prawnuczkami: Nelą i Polą, a także żona nieżyjącego syna Cezarego – Danuta z wnukiem Filipem.
________Panie Pułkowniku! Kolego!
________Za chwilę spotkasz się z ukochaną Żoną Tereską. Nich Ci ta warszawska ziemia lekką będzie! Wobec rodziny i przyjaciół pragnę zaświadczyć, że płk Ryszard Mąkolski dobrze zasłużył się naszej Ojczyźnie!

Cześć Twojej pamięci!”

Foto i opracowanie : Jan Dźwigała


Kochani!

________Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że w dniu 2 lipca 2020 r. zmarł po długiej i ciężkiej chorobie przeżywszy 90 lat

płk Ryszard MĄKOLSKI

________Świecka uroczystość pogrzebowa rozpocznie się 8 lipca 2020 r. o g. 10,00 przy bramie głównej  Cmentarza Wawrzyszewskiego przy ul. Wólczyńskiej 64.

Zapraszamy wszystkich na tę smutną uroczystość.
Zarząd Koła nr 6

Pożegnanie Haliny Hawełki

 

Halina HAWEŁKA z d. ZUBERT
(16.07.1927 r. – 10.06.2020 r.)

________W dniu 19 czerwca 2020 r. o g. 13,00 w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Józefowie rozpoczęła się uroczystość pogrzebowa wieloletniej nauczycielki, członkini Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW. Msza Święta rozpoczęta została wspomnieniem o Zmarłej, wygłoszonym przez członkinię Zarządu Koła, przewodniczącą zespołu ds. kobiet, a jednocześnie koleżankę z branży (treść wystąpienia poniżej)  – Wiesię Wypych. Po mszy św. trumna z ciałem Zmarłej została przewieziona na cmentarz miejscowy przy ul. Wawerskiej i pochowana w grobie rodzinnym (przy mężu płk.Tadeuszu Hawełce) w kwaterze  B rz. 10 gr. 6.
________
W uroczystości uczestniczyła bliższa i dalsza rodzina, nauczycielki (koleżanki z pracy), znajomi oraz delegacja naszego Koła  w składzie:  Agata Barzycka, Wiesława Wypych,  Stanisław Pieczara, Jan Dźwigała i Jan Mazur – która złożyła na mogile wiązankę kwiatów z biało – czerwoną szarfą.

Halinko !
„Odeszłaś cicho bez słów pożegnania,
jakbyś nie chciała swym odejściem smucić,
jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”

                          Ks. Jan Twardowski

________Z bólem przyjęłyśmy  wiadomość o śmierci Halinki naszej serdecznej koleżanki, wspaniałej nauczycielki i wychowawczyni wielu pokoleń. Przez wiele lat nasze drogi plątały się ze sobą, przeżyłyśmy wiele pięknych chwil, aż trudno uwierzyć, że to już przeszłość i tylko wspomnienie.
________Byłaś Halinko osobą skromną, pełną taktu, wewnętrznego ciepła, zawsze pogodną o łagodnym, delikatnym uśmiechu. Dziękujemy Ci za Twoją obecność wśród nas, za każdy gest przychylności, koleżeństwa i przyjaźni. W piękny szlachetny sposób byłaś sobą. Nigdy nie odmawiałaś pomocy. Byłaś przy drugim człowieku w smutku i radości, nawet gdy borykałaś się ze swoimi problemami. Szanowałaś i ceniłaś innych, widziałaś w nich samo dobro. Z matczyną troską wspierałaś ich dobrym słowem. Żyłaś pięknie, w przyjaźni z innymi osobami, kochałaś rodzinę i życie. Byłaś dobrym szlachetnym człowiekiem.
________Gdy umiera ktoś, kogo lubimy, kochamy i szanujemy wtedy coś umiera w nas samych. Halinko w ten piękny, czerwcowy dzień jesteśmy tutaj by towarzyszyć Ci w ostatniej drodze na którą wkroczyłaś. Żegnamy Cię  droga koleżanko i przyjaciółko. Pozostawiłaś pięknie zapisaną kartę życia. Nie zapomnimy o Tobie, pozostaniesz na zawsze w naszych sercach i pamięci.
_______

Wiesława  Wypych


Opracowanie i foto: Jan Dźwigała

Halina HAWEŁKA

Z głębokim żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 10 czerwca br. odeszła od nas po ciężkiej chorobie przeżywszy   93 lata

kol. Halina HAWEŁKA  z d. ZUBERT

Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się dnia 19 czerwca br. o g. 13.00 mszą świętą w kościele parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w (05-420) Józefowie przy ul. Ks. Piotra Skargi 24 (wjazd od ul. 3 Maja), po której trumna z ciałem Zmarłej zostanie przewieziona na cmentarz przy ul. Wawerskiej i pochowana w grobie rodzinnym.

Bardzo prosimy o wzięcie udziału w ostatniej drodze naszej Halinki.

                                                                                                           Zarząd Koła

płk Wincenty NOWACZYŃSKI


płk Wincenty NOWACZYŃSKI
(19.06.1925 r.- 4.01.2020 r.)

________Urodził się w Milanówku, pochodzenie robotnicze. W okresie 27.08.1946 r. do 30.09. 1948 r. odbywał zasadniczą służbę wojskową, a w okresie 8.05.1951 r. do 16.02.1977 r. służbę zawodową.
________Później był pracownikiem cywilnym w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MOM. 25 marca 1981 r. był jednym z założycieli Związku i naszego koła Nr 6.
________Za nienaganne pełnienie służby wojskowej był wielokrotnie wyróżniany i odznaczany, m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Za wytężoną działalność związkową odznaczony był: Odznaką Honorowa „Za Zasługi dla ZBŻZiORWP”, Medalem „XXX-lecia ZŻWP”, brązową odznaką „ Za Zasługi dla ZŻWP”, złotą odznaką „Za Zasługi dla ZŻWP’ oraz złotym Medalem ”XXXV-lecia  ZŻWP”.
________Zmarł nagle.     Trumna  ze  zwłokami  Zmarłego  spoczęła  na  Cmentarzu Służew Nowy przy  ul. Wałbrzyskiej,  kwatera NC pr. str. rz.  28 gr. 5.

Żegnaj Pułkowniku! Żegnaj Wincenty! Niech Ci ta warszawska ziemie lekką będzie.
Spoczywaj w pokoju!

Najbliższym Zmarłego składamy serdeczne wyrazy współczucia.

Zarząd Koła Nr 6

ppłk pil. Józef SZANIAWSKI

ppłk pil. Józef SZANIAWSKI
(20.04.1930 r. – 27.01.2020 r.)


________Urodził się w Międzyrzecu  Podlaskim.   Maturę zdał w 1950 r. 25 września 1950 r.  rozpoczął  służbę  wojskową.   Ukończył OSL-4 i OSL-5  oraz WKDO. Był świetnym pilotem. Przygodę z wojskiem i lotnictwem zakończył 29.03.1988 r. Za wzorowe wykonywanie obowiązków w czasie służby wojskowej był wielokrotnie odznaczany m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40. lecia Polski Ludowej oraz medalami resortowymi.
________9 lutego 2012 r. wstąpił do naszego Koła i Związku. Za działalność społeczną został uhonorowany Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego” oraz Srebrną Odznaką „Za Zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego”.
________Pochowany  został  w grobie rodzinnym obok żony na Cmentarzu Parafialnym Warszawa – Okęcie przy ul. Lipowczana.

Żegnaj Kolego Pułkowniku, żegnaj Józek! Niech  Ci ta warszawska ziemia lekką będzie.
Spoczywaj w pokoju! Cześć Twojej pamięci!

Zarząd Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP
ZŻWP przy DGW