śp.. Por. ZDZISŁAW ŁUCZAK (9.08.1928 – 4.01.2014)
Zdzisiek urodził się 8 sierpnia 1928 r. w Łodzi w rodzinie robotniczej. Do 1939 r. ukończył 6 klas szkoły podstawowej. W 1942 r. został skierowany do pracy w zakładach mechanicznych w Łodzi, skąd przeniesiono Go do Zakładów im. Cegielskiego w Poznaniu. Po ukończeniu kursu powrócił do Łodzi. W 1943 wraz z całym zakładem wyjechał do Niemiec m. Themar w Turyngii. Pracował tam do 1945 r. Po powrocie do Łodzi w 1946 r. został wcielony do JW KBW, skąd wraz z innymi żołnierzami został skierowany do Sanoka w Bieszczadach do walki z bandami UPA. W 1947 r., w jednej z akcji, Jego pluton został ostrzelany, a On został ciężko ranny w głowę. Po wyjściu ze szpitala został zwolniony z wojska. Wrócił do Łodzi i pracował w Zakładach „SIMENS” jako frezer. 5 października 1949r. został wcielony do służby czynnej w wojsku. Po jej odbyciu w stopniu kaprala skierowany do Oficerskiej Szkoły Uzbrojenia. Po odbyciu rocznego kursu mianowany na stopień chorążego skierowany do 94 p. artylerii plot. w Warszawie na stanowisko pirotechnika. 17 października 1952 r. zawarł w Mrozach k/Mińska Mazowieckiego związek małżeński z Jadwigą Wójcik. Z małżeństwa tego urodziło się troje dzieci, niestety jedno z nich, 8. miesięczny synek zmarł. W 1955 r. w wyniku redukcji wojsk został przeniesiony do rezerwy. Później brał udział w znaczących budowach na ternie Polski jak i za granicą. Był budowniczym Huty Warszawa, gmachu KC, Mostu Toruńskiego, mostu w Medyce, w Libii, w Iraku. W 1983 r powrócił do kraju i rozpoczął pracę w 10psam. Na emeryturę przeszedł w 1990 r. Był członkiem kilku organizacji społecznych: Związku Kombatantów, Związku Żołnierzy LWP i od 14 lutego 1991 r. członkiem naszego Związku.
Za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej był wielokrotnie wyróżniany, nagradzany i odznaczany, m. in. złotym medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.
Był wyróżniającym się członkiem i wielkim autorytetem naszej organizacji, nadano Mu Medal „XXX – lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, Odznakę Honorową „Krzyż LWP” oraz brązową odznakę „Za Zasługi dla ZŻWP”.
Zdzisiek był wielkim człowiekiem i gorącym patriotą. Żegnały Go sztandary STLWP i Koła Nr 6.Odszedł na wieczną wartę, spoczął w grobie rodzinnym z synkiem, na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W domu przedpogrzebowym pożegnał Go płk Roman Orłowski – prezes Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. gen. Zygmunta Berlinga, a nad mogiłą mjr Jan Dźwigała – prezes Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy Dowództwie Garnizonu Warszawa. Salwa honorowa oddana przez żołnierzy Batalionu Reprezentacyjnego WP i melodia „Śpij Kolego” wykonana przez trębacza były podsumowaniem Jego oddania Ojczyźnie.
Żegnaj Zdzisiu, Wspaniały Kolego i Przyjacielu! Żegnaj Bohaterski Żołnierzu!
Cześć Twojej pamięci!
Uroczystość pogrzebową zorganizował Dom Pogrzebowy „STYKS”.
Opracował: płk Józef Turlejski