
Na Cmentarzu Wilanowskim, jednej z najstarszych nekropolii w Warszawie, uczestniczyliśmy w ostatniej drodze zasłużonego oficera WP, członka Koła Nr 6 im. Żołnierzy II Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa.
Jego ojciec Michał urodzony we Lwowie był podoficerem zawodowym, obrońcą Lwowa, służył w 6 pułku lotniczym. W 1939 r. wraz z personelem lotniczym ewakuował się przez Rumunię i Francję do Anglii, gdzie do końca wojny służył w Polskich Siłach Zbrojnych. Do Polski powrócił w 1946 r i kontynuował pracę w lotnictwie cywilnym. Po przedwczesnej śmierci mamy – Franciszki w 1931 r. – Marian był pod opieką babci. Zmarły, przed wybuchem wojny, ukończył we Lwowie szkołę podstawową, gimnazjum oraz szkołę średnią. W maju 1944 r. wyjechał do rodziny w Rozwadowie. 4 listopada 1944 r. został wcielony do wojska. Po kilkunastu dniach trafił do Oficerskiej Szkoły Łączności w Zamościu. Po jej ukończeniu od 1 września 1945 r. dostał przydział samodzielnego pułku rezerw oficerskich w Warszawie. Od 21 listopada 1945 r. służył na różnych ważnych stanowiskach w Departamencie Personalnym WP, późniejszym Departamencie Kadr MON. W okresie 11 kwietnia 1953 r. do 1 sierpnia 1962 r. pełnił służbę w Kierownictwie Zaopatrzenia Instytucji Centralnych MON. Od 2 sierpnia 1962 r. do zakończenia służy wojskowej w dniu 3 września 1974 r. pracował w Wojskowym Stołecznym Zarządzie Kwaterunkowo – Budowlanym. Służbę zakończył ze względu na stan zdrowia.
Za osiągnięcia w służbie i pracy był wielokrotnie wyróżniany, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wieloma innymi odznaczeniami.
W 1947 r. zawarł związek małżeński z Marią, pracownicą wojska. Z tego związku doczekali się trzech synów, sześciorga wnuków oraz trojga prawnuków. Od ośmiu lat był wdowcem, otoczonym życzliwą troską przez rodzinę. Po zakończeniu służby wstąpił do Ligi Obrony Kraju – Klubu Oficerów Rezerwy, poprzednika naszego Związku. W naszym Kole był m. in. przewodniczącym komisji rewizyjnej. Za działalność społeczną otrzymał wiele wyróżnień. Wśród nich jest srebrna odznaka „Za Zasługi dla ZŻWP” oraz medal „Za Zasługi dla Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON”.
Spoczął w grobie rodzinnym przy asyście honorowej z Batalionu Reprezentacyjnego Wojska Polskiego. Pożegnał Go sztandar naszego Koła (z asystą: płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, st. chor. szt. Stanisław Pieczara – asystent, st. chor. szt. Andrzej Utkowski – sztandarowy) wraz z delegacją członków.
W imieniu naszego koła pożegnał Go prezes – mjr Jan Dźwigała.
Uroczystość zakończyła salwa honorowa i odegrana przez trębacza melodia „Śpij Kolego”.
Żegnaj Pułkowniku!
Cześć Twojej Pamięci!





Opracował Foto: płk Grzegorz Serocki : por. Ludwik Bender