Category Archives: Kategoria Główna

Zebranie – wrzesień 2017

     W dniu 14 września g. 10.00 przeprowadzono kolejne powakacyjne zebranie członków naszego Koła Nr 6 w siedzibie Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej Oddział Ochota przy ul. Grójeckiej 120 w Warszawie. Zebranie otworzył Prezes Koła – mjr Jan Dźwigała. Na wstępie serdecznie przywitał gości: płk. Kazimierza Wtorka – prezesa Warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. Gen. Zygmunta Berlinga oraz pana Mariusza Twardowskiego – koordynatora ds. kombatantów zarządu dzielnicy Ochota.
Następnie prezes Koła wymienił osoby, które odeszły od nas w okresie przerwy wakacyjnej: – 25 czerwca zmarła Anna Wiklińska – żona zmarłego w maju naszego kolegi, Teodora; – 16 lipca zmarł nagle nasz kolega – ppłk Andrzej Nowacki; – 9 sierpnia zmarła Krystyna Wróbel – żona naszego kolegi Henryka; – 24 sierpnia zmarł płk dypl. Franciszek Wilk (m. in. dowódca pułku ochrony i regulacji ruchu WSW i szef sztabu Dowództwa Garnizonu Warszawa). Zebrani chwilą ciszy uczcili pamięć zmarłych.

W dalszej części zebrania Prezes Koła poprosił płk. Kazimierza Wtorka o zabranie głosu, który poinformował, że Kapituła STLWP postanowiła odznaczyć płk. dypl. Tadeusza Makarewicza Honorowym Krzyżem Ludowego Wojska Polskiego Za Zasługi w Kultywowaniu Tradycji LWP i udekorował go tym Krzyżem. W uzasadnieniu podał, że płk Makarewicz jest uczestnikiem walk na szlaku bojowym od Lenino do Berlina, ranny pod Kołobrzegiem. Zebrani brawami na stojąco przyjęli fakt odznaczenia naszego byłego dowódcy. Następnie mjr Edward Binkowski wręczył listy gratulacyjne od Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego z okazji Dnia Kombatanta płk. dypl. Tadeuszowi Makarewiczowi i por. Ludwikowi Bender.

W dalszej części zebrania Prezes Koła poinformował o jubilatach i solenizantach z minionych dwóch miesięcy. Główną jubilatką tego okresu była kol. Halina Hawełka, która 16 lipca ukończyła 90 lat życia. W związku z tym, na wniosek zarządu Koła, Kapituła Zarządu Głównego naszego Związku postanowiła nadać jubilatce Złoty Krzyż Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Aktu dekoracji dokonał kol. Stanisław Pieczara – członek prezydium MZW, wiceprezes naszego Koła. Z kolei kol. Edward Binkowski – członek prezydium MZW, sekretarz naszego Koła wręczył jubilatce list gratulacyjny od prezydium Zarządu Głównego naszego Związku, a kol. Wiesława Wypych – członkini Zarządu Koła, w kilku słowach przypomniała nam życiorys jubilatki.
„Nasza koleżanka Halinka Hawełka w lipcu obchodziła 90. urodziny. Na świat przyszła w Sokołach w woj. białostockim, obecnie podlaskim. Mama – Anna Kalińska z d. Ożarowska I voto Zubert – prowadziła sklep spożywczy. Tata – Władysław Zubert był komendantem policji w Sokołach, zmarł, gdy Halinka miała półtora roku. W 1930 r. mama z Halinką przeprowadziła się do Łomży i wyszła ponownie za mąż. Tutaj Halinka dorastała i zdobyła powszechne wykształcenie. Dobrze pamięta okropności wojny. Wraz z rodzicami i przyrodnim rodzeństwem (Celiną i Lucjanem) wyjechała do wsi Ołdaki, obecnie gm. Rzekuń, pow. Ostrołęcki. Tam pracowała w gospodarstwie rolnym, pomagała też przy kopaniu okopów. Mama ukrywała ją w stodole, aby Niemcy nie wywieźli ją na roboty. Wojna przerwała jej naukę. Dopiero jako 18- latka kontynuowała naukę w gimnazjum. Małą maturę zdała w 1950 r. w Białymstoku. Następnie ukończyła w Krakowie studium nauczycielskie o kierunku gastronomicznym. Pierwszą pracę rozpoczęła w Szkole Gastronomicznej w Supraślu w 1951 r. W mieście tym poznała Tadeusza Hawełka z którym w 1953 roku zawarła związek małżeński. Oboje zamieszkali w Stargardzie Szczecińskim gdzie mąż – oficer został skierowany do służby w tym garnizonie. Tam urodziło się im dwóch synów: Andrzej w 1954 r. (zmarł w 2016 r.) i Jacek w 1957 r. W okresie studiów męża w Wojskowej Akademii Technicznej rodzina przeprowadziła się do Warszawy. W tym okresie doskonale pełniła role matki i żony żołnierza.
W 1961 r. podjęła pracę w Szkole Podstawowej nr 150 na Bernerowie (obecnie Bemowo) w Warszawie na stanowisku kierowniczki świetlicy. Na emeryturę przeszła w 1996 r, ale pracowała jeszcze w bibliotece szkolnej przez okres 2 lat. W 1998 r. zmarł jej mąż. Była i jest pedagogiem wielu pokoleń. Dała się poznać jako wspaniały nauczyciel – wychowawca. Praca z dziećmi była jej pasją. Wyróżniała się osobowością. Chętnie dzieliła się wiedzą i doświadczeniem. Zawsze uśmiechnięta, pogodna, serdeczna i elegancka. Wyróżniała się piękną fryzurą, butami na wysokim koturnie i dominującymi kolorami w strojach: błękit, granat i biel. Jest wzorem dobrego, szlachetnego człowieka. Od 10 lutego 2011 r. jest członkinią naszego Koła i ZŻWP. Dotychczas Kapituła Zarządu Głównego nadała jej Odznakę Honorową ZŻWP i Brązowy Krzyż ZŻWP. Dziś została udekorowana Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego.”
Po tych słowach kol. Wiesia Wypych wręczyła jubilatce w imieniu członków naszego Koła pamiątkę z dedykacją. Następnie wniesiono piękny urodzinowy tort zakupiony przez jubilatkę – Halinkę, a zebrani tradycyjnie odśpiewali Jej „Sto lat”. Dalsza część zebrania kontynuowana była przy kawie, herbacie i ciastku fundowanym przez pozostałych jubilatów i solenizantów.

      W celu usprawnienia zbierania składek członkowskich Zarząd Koła uprzejmie informuje, że istnieje możliwość wpłacania składek członkowskich na rachunek bankowy naszego skarbnika Marzeny Dźwigała – Nr rachunku: 05 1160 2202 0000 0001 4815 4149. Wysokości składki taka sama jak w roku ubiegłym, lub  prosimy kontaktować się ze skarbnikiem – tel. kom. 660 739 746.

Edward Binkowski – sekretarz zarządu Koła.

XI KRAJOWY ZJAZD DELEGATÓW ZŻWP – 2017

Obradujący, w dniach od 27 do 28 czerwca 2017 r. we Włocławku, XI Zjazd Delegatów Związku Żołnierzy Wojska Polskiego dokonał oceny działalności Stowarzyszenia w kadencji 2013-2017, wytyczył nowe obszary działania oraz wybrał władze naczelne Związku na kadencję 2017-2021 wypełniając statutowe cele i zadania.

27 czerwca br. w I części Zjazdu było wystąpienia Prezesa Związku gen. dyw. dr Franciszka Puchały. Pozytywną ocenę pracy Zarządu Głównego ZŻWP przekazały: Główna Komisja Rewizyjna oraz Główny Sąd Koleżeński. Delegaci dali wyraz swojej aprobaty dla działań ustępującego Zarządu, poprzez przyjęcie sprawozdania ustępujących władz naczelnych i udzielenie absolutorium ustępującemu Zarządowi Głównemu. Jednak najważniejszym zamierzeniem roboczej części Zjazdu było przeprowadzenie wyborów do władz naczelnych Związku Żołnierzy Wojska Polskiego.

Obowiązki Prezesa Związku zostały powierzone płk. Markowi Bielcowi.
Zarząd Główny będzie pracował w składzie: płk Jan Kacprzak – Sekretarz Generalny ZG, płk Stanisław Kalski – Wiceprezes ZG ds. obronnych i bezpieczeństwa, płk Henryk Budzyński – Wiceprezes ZG ds. społecznych, płk Miłosz Biały – Wiceprezes ZG ds. socjalno-zdrowotnych, płk Adam Spychalski – Wiceprezes ZG ds. ekonomicznych/skarbnik ZG oraz kmdr Bożena Szubińska, mjr Tadeusz Buzuk, płk Marian Dąbrowski, ppłk Romuald Detmer, ppłk Zbigniew Drozdek, mjr Zygmunt Jeliński, płk Zdzisław Jordanek, ppłk Tadeusz Kosiński, płk Józef Kosno, płk Andrzej Kowalczyk, płk Zygmunt Maciejny, ppłk Janusz Marciniak, kpt. Sławomir Mańkowski, płk Józef Mól, płk Józef Mroczka, st. chor. sztab. Andrzej Ossowski, por. Jerzy Pantak, kpt. Andrzej Pawlak, gen. bryg. Bronisław Peikert, płk Franciszek Piecuch, płk Lech Pietrzak, płk Andrzej Sawicki, ppłk Czesław Tomaszewski, ppłk Janusz Zajdzik i ppłk Edward Zaremba.
Do Głównej Komisji Rewizyjnej zostali wybrani: kmdr Eugeniusz Konarski – Przewodniczący, ppłk Czesław Hebda – Wiceprzewodniczący, ppłk Romuald Idzikowski – Sekretarz oraz ppłk Arkadiusz Cieślik, kpt. Andrzej Dyktyński, ppłk Henryk Kania i płk Adam Kęstowicz.
Do Głównego Sądu Koleżeńskiego zostali wybrani: ppłk Grzegorz Niski – Przewodniczący, płk Zygmunt Klupiński – Wiceprzewodniczący, mjr Roman Rumak – Sekretarz oraz ppłk Albin Kłodnicki, st. chor. sztab. Zdzisław Orluk, por. Marian Peters, płk Andrzej Piętak i płk Gerard Przewoski.

Kolejnym punktem Zjazdu była dyskusja programowa dotycząca działalności Związku w minionym okresie. Była ona bardzo owocna oraz twórcza, która pozwoliła dokonać oceny dotychczasowych prac i dokonań ustępującego Zarządu oraz wskazała potrzebne Związkowi działania i kierunki aktywności w nowej kadencji. W wypowiedziach nie zabrakło także głosów krytycznych pod adresem sprawozdania, a także niektórych aspektów działalności Zarządu Głównego. Podsumowaniem obrad zjazdowych było przyjęcie uchwały programowej, która wytycza kierunki i obszary aktywności X Kadencji Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, w szczególności Zarządu Głównego, a także apelu do władz Rzeczypospolitej Polskiej i innych instytucji państwowych o zaniechanie wszelkich działań mających na celu dyskredytowanie oraz pozbawianie godności, honoru i praw słusznie nabytych, żołnierzy oraz funkcjonariuszy innych służb mundurowych, którzy służyli Ojczyźnie w okresie minionego ustroju politycznego.
Wystąpił również nowy Prezes Związku Żołnierzy Wojska Polskiego płk Marek Bielec, który po podziękowaniu delegatom za okazane zaufanie powiedział m.in.: „Apeluję do wszystkich działaczy związkowych, aby w tych skomplikowanych czasach dołożyli starań, działając w ramach Statutu Związku i obowiązujących przepisów prawnych, żeby problemy i interesy naszej społeczności żołnierskiej prezentować i omawiać wszędzie gdzie można, a głównie w naszych Kołach. Tylko silna więź nas wszystkich pozwoli na osiągnięcie sukcesów satysfakcjonujących nas wszystkich. Teraz musi nastąpić czas wdrażania zamierzeń wytyczonych przez XI Zjazd ZŻWP, co wymagać będzie ogromnej mobilizacji i determinacji nie tylko naszej społeczności związkowej. To stanowi, nade wszystko, o przełomowym znaczeniu tegoż Zjazdu w historii Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w budowaniu jego lepszej przyszłości”. 

Nowy adres:
Związek Żołnierzy Wojska Polskiego Zarząd Główny
ul. Miklaszewskiego 5, 02-776 Warszawa,
tel. 727 008 000, 727 008 001, 727 008 002.
O
rganizacja pożytku publicznego –  KRS 0000141267

Opracował: Edward Binkowski

BARYKADA WRZEŚNIA – 2017

W dniu 08 września 2017 r. (piątek) o godzinie 17,00 w miejscu zbiegu ulic Grójeckiej i Opaczewskiej,, gdzie w 1939 roku stała historyczna barykada, odbyła się ogólnowarszawska uroczystość patriotyczna upamiętniająca bohaterską obronę Warszawy we wrześniu 1939 roku. Tutaj 8 września 1939 roku po południu, obrońcy stolicy odparli pierwszy atak czołgów niemieckiej 4 Dywizji Pancernej. Dywizja ta, w pierwszych dniach wojny przebiła się przez polskie linie pod Częstochową i przez Piotrków Trybunalski w ciągu ośmiu dni zdołała dotrzeć do przedmieść Warszawy. Jednak dzięki odwadze i ofiarności obrońców Ochoty cztery niemieckie czołgi zniszczono, a pozostałe wycofały się, co nie przeszkodziło hitlerowskiej agencji prasowej wysłać w świat fałszywego komunikatu o „zdobyciu tego dnia polskiej stolicy”. Kolejne ataki, poprzedzone nawałą artylerii i wieloma nalotami Luftwaffe, jeszcze silniejsze, powtórzyły się następnego dnia. 9 września rano dwa pułki czołgów dywizji uderzyły na miasto od strony Ochoty, Rakowca i Szczęśliwic. Zawzięta obrona zakończyła się przed południem powstrzymaniem, a następnie odrzuceniem napastników. Nie było to jednak łatwe – pojedynczym niemieckim wozom pancernym udało się przebić aż do ulicy Niemcewicza zanim zostały zniszczone przez obrońców. W sumie na Grójeckiej i placu Narutowicza pozostało kilkadziesiąt wraków hitlerowskich czołgów. 4 Dywizja Pancerna, powstrzymana i osłabiona wycofała się i skierowała w rejon Bitwy nad Bzurą. Skuteczna obrona Warszawy na barykadach przy Opaczewskiej trwała aż do kapitulacji miasta do 27 września 1939 roku.
Uroczystość rozpoczęła się od zapalenia symbolicznego znicza pamięci. Wartę honorową przy pomniku Barykada Września 1939 roku zaciągnęli żołnierze z Dowództwa Garnizonu Warszawa i harcerze z hufca Warszawa-Ochota. Okolicznościowe przemówienia wygłosili m. in.: burmistrz dzielnicy Ochota i  prezes Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Apel Pamięci poprowadził oficer z Komendy Garnizonu Warszawa.
Uroczystość zakończyła się oddaniem salwy honorowej przez kompanię honorową oraz złożeniem wieńców, wiązanek i kwiatów przy pomniku Barykada Września 1939 roku przez uczestniczące w uroczystości delegacje. Kwiaty były składane pod środkową częścią pomnika „Barykada Września” mając od strony lewej część pomnika z datą 08-IX, a od strony prawej część pomnika z datą 27-IX.
W uroczystości tej udział wzięła nasza delegacja, która złożyła wiązankę kwiatów przed pomnikiem oraz dokonała wpisu do Księgi PamiątkowejSkład delegacji: Edward Binkowski – sekretarz zarządu naszego Koła 0raz Krystyna Rek, Zofia Binkowska i Arkadiusz Lis – członkowie naszego koła.

Opracował: Edward Binkowski                                                         Foto: Arkadiusz Lis 

Nic nie może być zapomniane!

Poniżej przedstawiam Apel Prezydenta Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych, celem rozpowszechnienia wśród swoich koleżanek i kolegów. Sekretarz koła -Edward Binkowski.

Koleżanki i Koledzy!
Wiemy, że już kilkoro z nas, po otrzymaniu decyzji o jawnie bezprawnym i drastycznym obniżeniu emerytury lub renty targnęło się na własne życie lub zmarło nagle nie wytrzymując poczucia krzywdy i poniżenia jakie Ich i nas wszystkich spotkało. Musimy to dobrze zapamiętać, jesteśmy Im to winni.

Federacja Stowarzyszeń Służb Mundurowych Rzeczypospolitej Polskiej będzie prowadziła BIAŁĄ KSIEGĘ – KSIĘGĘ PAMIĘCI o naszych kolegach, którzy odeszli. Jest to praca smutna, ale konieczna. Chcielibyśmy wierzyć, że lista nazwisk naszych Kolegów, którzy w tych okolicznościach odeszli na wieczną służbę, pozostanie niezmienna. Niestety, takiej gwarancji nikt dać nie może.

Koordynatorem w zakresie prowadzenia  BIAŁEJ KSIĘGI, ze strony FSSM RP, jest kol. Grażyna Piotrowicz (tel. 502-232-356; adres e-mail: grazyna.piotrowicz@fssm.pl).  W związku z tym prosimy wszystkie organizacje wchodzące w skład Federacji, a także osoby mające wiedzę o tych tragicznych zdarzeniach, o nawiązanie w tej sprawie kontaktu z kol. G. Piotrowicz.

Nic nie może być zapomniane!  Zdzisław Czarnecki – Prezydent FSSM RP

Ustawa degradacyjna

Szanowne Koleżanki, Szanowni Koledzy

Zostałem poinformowany, że na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji ( https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12300250/katalog/12444502#12444502)  opublikowane zostały stanowiska i opinie dotyczące projektu ustawy o  zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP (tzw. ustawy degradacyjnej), w tym stanowisko ZG ZŻWP. 

Z poważaniem – Sekretarz Koła – Edward Binkowski

DO EMERYTÓW WOJSKOWYCH I ICH RODZIN

Poniżej przedstawiam Apel Prezydenta Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych. Uważam, że sprawa jest na tyle ważna, aby zapoznać z tym kolegów.
Z poważaniem – Sekretarz koła – Edward Binkowski.

„Wiemy wszyscy, że 5 grudnia 2016 r. skierowano do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu projekt ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Dotyczy on obniżenia wysokości emerytur wojskowych i rent inwalidzkich dla członków Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego i byłych żołnierzy zawodowych, którzy pełnili służbę w okresie od dnia 22 lipca 1944 r. do dnia 31 sierpnia 1990 r., a także wojskowych rent rodzinnych pobieranych po takich żołnierzach zawodowych. W sensie legislacyjnym jest on wiernym odwzorowaniem uchwalonej 16 grudnia 2016 r. ustawy represyjnej obejmującej policjantów i funkcjonariuszy służb ochrony państwa i niesie za sobą analogiczne skutki.

9 maja 2017 r. Federacja Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP zwróciła się do Pani Premier Beaty Szydło z prośbą o wycofanie tego projektu z prac legislacyjnych w Sejmie. Z odpowiedzi, jakiej w imieniu Pani Premier udzielił nam Minister Obrony Narodowej Antoni Macierewicz, wynika jasno, że Rząd i partia, z której się wywodzi, są zdeterminowane, by proces legislacyjny tej psudoustawy przeprowadzić do końca, realizując w ten sposób kolejną populistyczną obietnicę wyborczą.

Nie wiemy tylko, dlaczego ów projekt tak długo czeka w Sejmie na swoje rozpatrzenie. Być może obóz rządzący obawia się negatywnej reakcji społecznej, która w przypadku ustawy dotyczącej emerytów i rencistów wojskowych może być silniejsza niż była w przypadku ustawy obejmującej emerytów i rencistów policyjnych. Bądźmy jednak realistami. Widzimy ignorowanie przez ekipę rządzącą reakcji społecznych na wprowadzanie innych, równie kontrowersyjnych ustaw, więc raczej nie o to tu chodzi.

Być może rządzący czekają tylko na to, aż IPN upora się aktami tysięcy funkcjonariuszy i osób objętych działaniem ustawy represyjnej z 16 grudnia 2016 r. i będzie mógł zająć się Waszymi, albo na pierwsze rozstrzygnięcia sądowe w sprawach odwołania od decyzji dyrektora ZER MSWiA obniżających emerytury i renty „policyjne”. A może czekają na inny stosowny moment do jej wprowadzenia pod obrady Sejmu, np. by pod przykrywką szumu medialnego, jaki jej procedowanie z pewnością wywoła, móc przeforsować przez parlament inną antydemokratyczną lub antyspołeczną ustawę. Tak, czy inaczej, należy oczekiwać rychłego wznowienia procedowania w Parlamencie tego quasi aktu prawnego.

Koledzy! Nie liczcie na to, że ta władza o Was zapomniała!

Niedawno do Sejmu wpłynął projekt innej ustawy uderzającej w Wasze środowisko. Jest to projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (projekt tzw. „ustawy degradacyjnej”), która dotknie nie tylko członków WRON, ale obejmie znacznie szersze grono emerytów wojskowych. Kolejna haniebna ustawa, w której przesłanką do odebrania stopnia wojskowego nie będzie sprzeniewierzenie się honorowi żołnierza, a jedynie fakt pełnienia służby w jednej z formacji ujętych w „katalogu” sporządzonym przez IPN w ustawie z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944—1990 oraz treści tych dokumentów.

Ten „katalog” jest już dziś wykorzystywany przez obecną władzę do bezprawnych działań, mających charakter zemsty politycznej, skierowanych przede wszystkim w Wasze środowisko. Zemsty wyjątkowo podłej i haniebnej, bo dokonywanej na odchodzących na wieczna służbę byłych żołnierzach LWP, bohaterach II wojny światowej, kawalerach Orderu Virtuti Militari, którym odmawia się asysty wojskowej na pogrzebach. ONI, to najwyższe polskie odznaczenie bojowe otrzymali za przelaną dla Polski krew, a nie za służbę w takich czy innych organach PRL. I jeżeli w tej służbie nie popełnili przestępstw przeciwko narodowi polskiemu, to ostatnie pożegnanie w asyście wojskowej jest tym, co IM się nie tylko z mocy prawa należy.  Hańba tym, którzy IM tego odmawiają!

Koleżanki i Koledzy!
Nie czekajcie biernie na kolejny ruch rządzących. Z całą pewnością nie będzie on po Waszej myśli.
Włączajcie się aktywnie w działania komitetów protestacyjnych, które powstają w całym kraju pod egidą Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP. Czekamy na Was. Wspieramy wszystkich, których prawa są łamane lub lekceważone. Bierzemy udział w słusznych protestach społecznych, organizowanych zgodnie z obowiązującym prawem. Nasza walka, nie będzie tylko walką z ustawami represyjnymi. To będzie walka o Honor i Godność nas wszystkich, o prawdę historyczną, o państwo prawa, bez gorszących i irracjonalnych podziałów, o sprawiedliwą Polskę”.

Ryszard Czarnecki – Prezydent Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP. https://www.fssm.pl

73. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego

1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00 wybuchło Powstanie Warszawskie. Formalnie siły powstańcze były znaczące. Do walki stanęło około 50 tys. powstańców Armii Krajowej zorganizowanych w Zgrupowania obejmujące bataliony i inne formacje zbrojne oraz niewielkie ilości innych organizacji podziemnych, w tym Armii Ludowej. Planowane na kilka dni trwało ponad dwa miesiące Niestety powstańcy byli bardzo słabo uzbrojeni. Trudności w dotarciu do zakonspirowanych magazynów broni spowodowały, że w momencie wybuchu Powstania żołnierze dysponowali zaledwie 40% i tak skromnych zasobów broni i amunicji.    Oznaczało to w praktyce, że uzbrojony był co 10 powstaniec. Pozostali mogli liczyć a broń zdobyczną lub przejętą po poległych kolegach. Przeciwnik w łącznej sile około 50 tys. niemieckich żołnierzy, żandarmów, policjantów, oraz rosyjskich i azjatyckich renegatów dysponował miażdżącą przewagą uzbrojenia. W dyspozycji miał czołgi, samoloty, pociągi pancerne, artylerię, miotacze min, dużą ilość broni maszynowej. Walka podjęta w kilku dzielnicach równocześnie przyniosła różne rezultaty. W prawobrzeżnej, wschodniej dzielnicy Pradze trwała zaledwie 3 dni. W zachodniej dzielnica Wola 11 dni. W sąsiadującej z Wolą dzielnicy Ochota walki toczyły się przez prawie 2 tygodnie Po likwidacji oporu na Woli i Ochocie rozpoczęły się bardzo ciężkie walki o utrzymanie tej dzielnicy Żoliborza oraz Śródmieścia. Niestety nie przyniosły one rezultatu.
Biorąc pod uwagę ogólną sytuację Komenda Główna AK podjęła 2 października 1944 roku podpisanie aktu kapitulacji Powstania. Oddziały powstańcze przekształcone 20 września 1944 r. w regularny Warszawski Korpus Armii Krajowej po złożeniu broni wyszły do niewoli w liczbie około 15.000 żołnierzy. Część żołnierzy poszła z ludnością cywilną z zamierzeniem kontynuowania działalności konspiracyjnej. Przewidziane na kilka dni Powstanie trwało w rezultacie 63 dni będąc największym tego typu zrywem wolnościowym w historii II wojny światowej. Mimo ogromnej przewagi militarnej, wojska niemieckie poniosły ogromne, blisko 50% straty. Powstanie było przez nich porównywane z bitwą o Stalingrad.  Więcej wiadomości i danych na stronie Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944. http://www.sppw1944.org.

We wtorek o godz. 09,00 dnia 01 sierpnia br. przed południem rozpoczęła się jedna z wielu zaplanowanych na ten dzień uroczystości z okazji 73. Rocznicy Wybuchu Powstania Warszawskiego poprzez złożenie kwiatów przy tablicy na ulicy Filtrowej 68 – dawnej siedziby konspiracyjnej kwatery Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej – upamiętniającej podpisanie przez gen. Antoniego Chruściela „Montera” – dowódcę Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej – rozkazu rozpoczęcia Powstania Warszawskiego w dniu 1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00. Wiązankę kwiatów złożył w imieniu Koła Nr 6 – Prezes Koła Jan Dźwigała.

O godz. 14-tej dnia 01 sierpnia br. w uroczystości przy Pomniku Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej przy ulicy Wiejskiej, brali udział przedstawiciele organizacji powstańczych i  społecznych, mieszkańcy stolicy oraz wicemarszałek Sejmu Ryszard Terlecki i prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz.  Wieniec w imieniu Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego złożyli: płk S. Kalski, płk A. Spychalski, ppłk A. Malinowski i mjr E. Binkowski (koło nr 6).

 

Opracował: Edward Binkowski

Pamiętajmy i o takich rocznicach – 2017

           W dniu 21 lipca o godz. 12,00 przed Pomnikiem Żołnierza I Armii Wojska Polskiego na skwerze przy ul. gen. Andersa 13 w Warszawie odbyła się skromna uroczystość związana z 73 rocznicą powołania „Jednolitego Odrodzonego Wojska Polskiego”. Nastąpiło to na mocy Dekretu Nr 3 Krajowej Rady Narodowej z dnia 21 lipca 1944 r.

Organizatorami tego spotkania byli:
– Stowarzyszenie Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. gen. Zygmunta Berlinga;
– Stowarzyszenie Współpracy Polska – Wschód Oddział Mazowiecki;
– Koło Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP przy Dowództwie Garnizonu Warszawa.

Okolicznościowe przemówienie wygłosił prezes STLWP – mjr Kazimierz Rdzanek. Następnie odczytano uchwałę Kapituły o nadaniu Honorowych Krzyży Ludowego Wojska Polskiego Za Zasługi w Kultywowaniu Tradycji LWP. Wśród odznaczonych z naszego Związku znaleźli się: płk Tadeusz Makarewicz i ppłk Artur Malinowski. Odczytano także uchwałę Kapituły naszego Związku z dnia 11 lipca br. na mocy której mjr Kazimierz Rdzanek został uhonorowany Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Aktu wręczenia dokonał Sekretarz Generalny ZŻWP – płk Jan Kacprzak w towarzystwie mjr. Jana Dźwigały.

Na zakończenie uroczystości przed pomnikiem złożono wieńce i wiązanki kwiatów. Naszej delegacji przewodniczył sekretarz zarządu naszego Koła, członek prezydium MZW – mjr Edward Binkowski. W składzie naszej delegacji byli: płk Jan Kacprzak, szer. Andrzej Rońda, kol. Joanna Zatorska – Miller i ppłk Artur Malinowski. Na uwagę zasługuje udział w tej uroczystości ambasadora Federacji Rosyjskiej w RP – Sergeya Andreeva.

Foto: Marzena Dźwigała                                   Opracowała: Lucyna Kulińczyk

94. rocznica urodzin gen. Jaruzelskiego

Gen. armii Wojciech Jaruzelski – wielki przyjaciel Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP przy DGW, był obecny ponad 10 lat temu na jednym z naszych zebrań. Od tego czasu co najmniej raz w roku przyjmował nasze delegacje. Na Jego pogrzebie żegnaliśmy Go ze sztandarem naszego koła jako wybitnego Polaka i najlepszego dowódcę.

W dniu 6 lipca  2017 r. o godz. 12,00 w 94. rocznicę urodzin gen. armii Wojciecha JARUZELSKIEGO nasza delegacja w składzie: Andrzej Rońda – przewodniczący, Ludwik Bender – weteran walk 2 Armii WP, Ewa Jackiewicz oraz Marzena i Jan Dźwigałowie z synem Borysem – odwiedziła Jego mogiłę na Wojskowym Cmentarzu na Powązkach w Warszawie i złożyła na grobie wiązankę kwiatów. Obok nas obecna była delegacja Stowarzyszenia Tradycji Ludowego Wojska Polskiego im. gen. Zygmunta Berlinga.

Foto: Marzena Dźwigała                           Opracował: mjr Jan Dźwigała – prezes Koła Nr 6

Spotkanie przed wakacjami – czerwiec 2017

W dniu 08 czerwca 2017 r. odbyło się przedwakacyjne zebranie naszego Koła. Otworzył je tradycyjnie prezes – mjr Jan Dźwigała. Na wstępie serdecznie powitał gościa w osobie pana Mariusza Twardowskiego – pełnomocnika zarządu Dzielnicy Ochota, koordynatora do spraw kombatantów.
Następnie, o podejście przed front zebranych, poproszeni zostali dwaj nasi koledzy, którzy nie byli obecni na poprzednim zebraniu, w celu przyjęcia odznaczeń przyznanych „Za wybitne zasługi w działalności Związku Żołnierzy Wojska Polskiego uchwałą nr 4/2017/K Kapituły Krzyża Związku i Odznaki Honorowej z dnia 11 kwietnia 2017 r. w sprawie nadania odznaczenia”:
Złotym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego st. chor. szt. Andrzej UTKOWSKI
– Brązowym Krzyżem Związku Żołnierzy Wojska Polskiegomjr Andrzej NOWAK
Odznaczenia wręczył mjr Edward Binkowski – członek prezydium Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego, sekretarz naszego koła w towarzystwie prezesa koła mjr. Jana Dźwigały.

Gość zebrania – pan Mariusz Twardowski wygłosił bardzo pouczającą i zajmującą prelekcję na temat historycznych i bieżących uwarunkowań funkcjonowania Ukrainy. W treści prelekcji przewijały się wątki konfliktów i podziału religijnego, zróżnicowanie gospodarki i produkcji oraz sprzedaż płodów rolnych (m.in. kukurydzy, słonecznika), które przewyższają gospodarkę rolną Unii Europejskiej.

Kol. Edward Binkowski zapoznał zebranych z bieżącymi sprawami pracy – Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego:
– w dniach 27-28 czerwiec 2017 r. będzie obradował Zjazd Krajowy Delegatów ZŻWP, na który wydelegowano 2 członków Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego;
– od dnia 02.05.2017 r. nastąpiła zmiana siedziby Zarządu Głównego ZŻWP – nowe miejsce to: ul. Miklaszewskiego 5 (Ursynów – metro Imielin); portal: http://www.zzwp.pl
– od dnia 01.07.2017 r. nastąpi zmiana siedziba Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego ZŻWP – nowe miejsce to: ul. Malinowskiego 5, (Ursynów – metro Stokłosy); portal: http://www.zwmwar.pl.tl  poczta e-mail: mzw.zzwp@onet.pl
Kol. Edward przypomniał również o:
– prenumeracie „Głosu Weterana i Rezerwisty”;
– utrzymaniu dyscypliny opłacania składek przez członków naszej Organizacji;
– koleżeńskiej kasie samopomocy (KKS).

Następnie prezes koła wymienił wszystkich jubilatów i solenizantów którzy w czerwcu i lipcu obchodzą urodziny i imieniny. Złożył im w imieniu wszystkich członków Koła najserdeczniejsze życzenia. Koleżanki, które były przez niego wymienione otrzymały zamiast kwiatów pyszne słodycze.

Dalsza część zebrania kontynuowana była przy kawie, herbacie i ciastku. Mieliśmy znakomity słodki poczęstunek zafundowany przez solenizantów. Pierwszy toast podniesiono za wyróżnionych odznaczeniami na tym zebraniu z tradycyjnie odśpiewanym „Sto lat”.

Na zakończenie prezes koła życzył wszystkim udanych wakacji oraz abyśmy szczęśliwi i wypoczęci spotkali się na kolejnym zebraniu w dniu 14 września 2017 r. o godz. 10,00 przy ul. Grójeckiej 120.


Foto: Jerzy Gąska                                                                  Opracowała: Anna Bąk