________W obliczu narastającego zagrożenia i niebezpieczeństwa przeniesienia działań wojennych pod bramy Warszawy przystąpiono do organizowania i konsolidowania obrony miasta. Dzięki energii i doświadczeniu gen. Waleriana Czumy, dowódcy obrony Warszawy, oraz dynamice i szlachetności Komisarza Cywilnego Prezydenta mjr. Stefana Starzyńskiego w ciągu kilku zaledwie dni stolica została przygotowana do obrony przed zagonem pancernym XIV Korpusu Pancernego Grupy Armii niemieckich „Południe”. Na zachodnim przedmieściu Warszawy, na rozległym, 25-kilometrowym froncie zebrano 20 batalionów piechoty, 20 dział i 40 czołgów. Ludność cywilna spontanicznie przystąpiła do budowy ulicznych barykad, zapór czołgowych, kopania rowów strzeleckich i przygotowywania stanowisk ogniowych piechoty.
________W piątek 8 września 1939 r. w godzinach popołudniowych na warszawskiej Ochocie rozpoczął się historyczny bój z jednostkami 4 Dywizji Pancernej, której dowódcy postanowili zdobyć miasto z marszu. Była godzina 17.20, gdy płk dypl. Marian Porwit dał znak do oddania pierwszych strzałów w kierunku nadjeżdżających czołgów i samochodów pancernych. Rozległy się wybuchy pocisków wystrzelonych z działek przeciwpancernych, stanęły w ogniu czołgi, najeźdźca poniósł pierwsze niespodziewane straty. Obrońcy rozpoczęli swój wielki wysiłek zbrojny.
________Dla upamiętnienia tej bohaterskiej postawy mieszkańców stolicy oraz wojska władze Ochoty, zgodnie z tradycją, zorganizowały uroczystość przed Barykadą Września 1939 r. na ul. Grójeckiej, której głównym punktem było złożenie kwiatów przez liczne delegacje.
________Na czele naszej stał ppłk ds. Eugeniusz Karbowiak, a w jej składzie byli także: por. ds. Jan Mazur, ppor. ds. Anna Karbowiak i ppor. ds. Joanna Zatorska – Miller.
Foto: Piotr Rochna Opracowanie: Eugeniusz Karbowiak
