płk Eugeniusz Gradoń

_______

płk Eugeniusz GRADOŃ
(10.09.1926 r. – 10.09.2020 r.)

W dniu 18.09 2020 r. odbyła się uroczystość pogrzebowa. Mowę pożegnalną wygłosił prezes Koła – Jan Dźwigała. Oto jej treść:

„Szanowni Państwo!

________Zebraliśmy się tu na Powązkach Wojskowych, panteonie Warszawy, aby pożegnać członka i Prezesa Honorowego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy Dowództwie Garnizonu Warszawa – płk. Eugeniusza GRADONIA, zmarłego 10 września br.
________Nasz Kolega Gienek urodził się w Częstochowie w rodzinie robotniczej. Był synem Władysława Gradonia i Felicji z d. Starczewskiej. Miał dwóch młodszych braci: Wacława i Leszka.
________W latach okupacji niemieckiej, wraz z rodziną, zamieszkiwał we wsi Starzyny w pow. włoszczowskim w woj. kieleckiem. Po ukończeniu szkoły powszechnej pobierał nauki na tajnych kompletach. Od 1943 roku do wyzwolenia (styczeń 1945 r.) był członkiem ruchu oporu w Batalionach Chłopskich. W 1947 r. ukończył Prywatne Liceum w Szczekocinach. Studia policealne podjął jeszcze w tym samym roku na Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie. Po dwóch latach studiów został powołany do odbycia służby wojskowej. W okresie 27.09.1949 r. – 10.09.1950 r. był podchorążym w Oficerskiej Szkole Łączności w Zegrzu. Przez następnych sześć lat pełnił służbę w Węźle Łączności MON.
________4 grudnia 1954 r. zawarł związek małżeński z Teresą Jakubowską. Rok później urodziła się im córka Grażyna , a w 1961 r. Iwona. W 1990 r. doczekali się wnuka Marcina.
________W 1961 r. ukończył studia wyższe w WAP i uzyskał tytuł magistra pedagogiki. W tym samym czasie studiował na Uniwersytecie Warszawskim. W okresie 18.07.1961 r. – 8.02.1963 r. był zastępcą dowódcy 61 pułku szkolno – bojowego w Oficerskiej Szkole Lotniczej im. Żwirki i Wigury. Kolejne dwa lata pełnił służbę w 1 Brygadzie Łączności MON w pododdziale budującym linie kablowe dla potrzeb obronności w rejonie Poznania i Zatoki Gdańskiej. Następne cztery lata pracował w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON na stanowisku zastępcy szefa wydziału. Końcowe lata służby pełnił na stanowisku zastępcy szefa Centralnego Węzła Łączności MON. 19 października 1981 r. został zwolniony w stan spoczynku ze względu na stan zdrowia.
________Za osiągnięcia w pracy i służbie został wielokrotnie wyróżniany, awansowany i odznaczany, m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Batalionów Chłopskich, Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Warszawy”, odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego, Medalem „Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie”.
________14 października 1982 r. wstąpił do naszego Koła i Związku. Za wzorowe wypełnianie obowiązków w naszym stowarzyszeniu został wielokrotnie wyróżniony, m.in. wpisem do Honorowej Księgi Zasłużonych dla ZŻWP, tytułem Prezesa Honorowego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP oraz Złotym Krzyżem ZŻWP z Gwiazdą.

Kolego Pułkowniku! Gienku!

________Nadszedł czas pożegnania. Przybyła na tę smutną uroczystość najbliższa rodzina: żona – Tereska, córki Grażyna i Iwona oraz ukochany wnuk Marcin. Jest oczywiście i dalsza rodzina, sąsiedzi, przyjaciele, towarzysze broni. Przybyła delegacja Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy DGW ze sztandarem, którego jesteś jednym z fundatorów. Jest wśród nas Twój wieloletni dowódca, który przebył szlak bojowy Lenino – Berlin płk Tadeusz Makarewicz. Jest także wojskowa asysta honorowa.
________Żegnaj kochany Mężu, Tatusiu i Dziadku! Żegnaj nasz Druhu, Kolego Pułkowniku! Tu zebranym zaświadczam, że płk Eugeniusz Gradoń dobrze zasłużył się Ojczyźnie. Pochylony sztandar, salwa honorowa i melodia „Śpij Kolego” niech będą nagrodą za Twoje dokonania.