Category Archives: Wieczna Warta

________

Bożenna NIEWIADOMSKA
Jadwigi i Zdzisława ŁUCZAKÓW
(21.12.1955 r. – 05.07.2023 r.)

________W dniu 14 lipca 2023 r. pożegnana została na Cmentarzu Powązkowskim (Wojskowym) w mogile rodzinnej  A5DZ – 1 – 7. W uroczystości pogrzebowej uczestniczyła najbliższa rodzina, grono przyjaciół oraz liczna delegacja Koła Nr 6 ZŻWP im. Żołnierzy WP przy DGW Warszawa. Piękną uroczystość zorganizował i przeprowadził na wysokim poziomie Dom Pogrzebowy „STYKS”, a przewodniczył jej mistrz ceremonii, który w pięknej przemowie przybliżył życiorys Zmarłej.
________Żegnaj Droga Bożenno, spoczywaj w pokoju!
________Najbliższym Zmarłej składamy wyrazy współczucia i żalu.

Zarząd Koła Nr 6
Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP

płk mgr inż. Andrzej Marian OPIOŁA
(31.07.1950r. – 04.04.2023 r.)

________W dniu 14 kwietnia 2023 r. w wypełnionym kościele pw. św. Józefata o g. 13,15 rozpoczęła się msza święta żałobna w intencji naszego Kolegi. Obok  księdza koncelebranta i syna Zmarłego, pożegnał  Go kol. Jerzy Gąska. Oto treść jego wystąpienia:
________„Cześć Andrzeju! Jeszcze niedawno w głowie by mii nie powstało, że będę tutaj stał obok Twoich bliskich , koleżanek, kolegów i licznych znajomych i mówił  do Ciebie, wspominając czasy, gdy łączyło nas braterstwo służby z użyciem słowa „był”.
Pamiętasz chyba nasze wspólne sześć lat w tej samej jednostce wojskowej. Problemy związane z pracą, wyrzeczeniami i wysiłek wkładany w rozwiązywanie problemów jakie stawiane były przed nami. Miałeś liczne talenty i charyzmę, która dana jest jedynie nielicznym, a bez której trudno zasłużyć na miano dobrego odpowiedzialnego dowódcy i dobrego człowieka. Pułkiem dowodziłeś prawie 10 lat, przez wiele lat stawałeś na najwyższym stopniu podium w rywalizacji takich oddziałów. Musiałeś być zawsze najlepszy, to Cię cechowało. Pozostawiłeś po sobie najwięcej pamiątek.
Takim byłeś.
________Pamiętasz, gdy przyszedłeś  do jednostki w pięknym marynarskim mundurze i swój ogromny żal, że trzeba „ten granat” zamienić na zielone – zdecydowanie mniej twarzowe, ale w końcu, ten kolor pokochałeś, bo służba była Twoim powołaniem, drugim po miłości do rodziny, która dzielnie znosiła pogodzenia wszystkich obowiązków. Przyszedł czas że nasze zawodowe drogi się rozeszły, pozostały służbowe odprawy, spotkania koleżeńskie, a w ostatnich latach już tylko kontakty telefoniczne żałuję że „tylko”.
Los sprawił, że nie da się już tego zmienić. Pozostaniesz w moich wspomnieniach na zawsze jako wierny towarzysz żołnierskiego rzemiosła, lojalny kolega, radosny kompan w poza zawodowym życiu.
________Cześć Twojej pamięci Drogi Kolego! Pogrążonym w żałobie najbliższym Andrzeja – żonie Małgosi, dzieciom i wnukom składam szczere wyrazy współczucia.
Ja i licznie zgromadzone grono kolegów – współtowarzyszy służby będziemy się starali żeby pamięć i Andrzeju wiecznie trwała i żyła.
Od mogiły żołnierza nie odchodzi się ze złamaną duszą.”
________Po mszy urna z prochami Zmarłego została przetransportowana przy asyście honorowej wystawionej przez pułk reprezentacyjny WP do mogiły rodzinnej na Cmentarzu Wojskowym  (Kw. B32 Rząd 11 grób 14). Salwa honorowa i melodia „Śpij Kolego” niech będą nagrodą za wzorową służbę dla dobra naszej Ojczyzny!

Foto i opracowanie:  Jan Dźwigała

St. sierż. policji, ppłk PDS – Antoni Władysław GAJ
(15.07.1948 r. – 26.03.2023 r.)

 ________Urodził się we Frysztaku, pow. strzyżowski, woj. rzeszowskie z ojca Piotra   i mamy Katarzyny. Zamieszkał w domu rodzinnym w m. Kobyle. Pochodził  z chłopskiej rodziny. Miał dwóch braci: Jacka i Zdzisława. Zarówno tata jak i obaj bracia niestety przedwcześnie zmarli. Po ukończeniu szkoły podstawowej pracował dorywczo.  W tym okresie czasu w Polsce stworzono warunki aby ubogie dzieci i młodzież wiejska miały możliwość zdobywania nauki bez ponoszenia wkładów finansowych ze strony rodziców. W tym celu powołano długoterminową zasadniczą służbę wojskową trwającą pięć lat. W  tym okresie żołnierze do niej wcieleni mieli możliwość ukończenia zasadniczej szkoły zawodowej i zdobycia wybranego zawodu. Tak się złożyło, że 28 kwietnia 1966 roku  Antoni trafił do 10. pułku samochodowego w Warszawie. Pod okiem doświadczonych dowódców i brygadzistów ochotnicy ci zdobywali upragnione zawody, Antoś – mechanika samochodowego.  Doświadczenie i nauka sprawiły, że ta grupa żołnierzy należała do grona najlepszych fachowców wśród żołnierzy. Z tej racji przełożeni sięgali po nich gdy trzeba było wykonać ważne zadania, szczególnie w czasie ćwiczeń, w tym ćwiczeń Układu Warszawskiego, także poza granicami Polski. Antoś, tak popularnie był nazywany, dosłużył się stopnia  starszego kaprala, co było rzadkością, odznaki „Wzorowego Żołnierza I Klasy” oraz po zdaniu serii różnych egzaminów, pierwszej klasy specjalisty wojskowego. Ten tytuł upoważniał Go do otrzymywania odpowiedniej gratyfikacji finansowej. Ponadto był dowódcą drużyny o dużym autorytecie. Pod koniec służby m. in. Jego  drużyna została zgłoszona do rywalizacji o  zdobycie tytułu „Drużyny Służby Socjalistycznej”. Wiązało się  to m. in. z utrzymywaniem wzorowej dyscypliny co najmniej przez pół roku oraz uzyskiwaniem  bardzo dobrych ocen z  wyszkolenia bojowego i ogólnowojskowego. Rywalizacja zakończyła się pomyślnie! Na mundurach całej Jego drużyny zawisły specjalne sznury symbolizujące DSS! Po ukończeniu  służby odjechał do swojego domu. Początkowo trafił do milicji, a potem do policji, łącznie przepracował tam ok. 22 lata. Szczególnie był znany ze służby konwojowej w komendzie stołecznej policji. Ze względu na stan zdrowia stamtąd odszedł na rentę. Za wzorową służbę i pracę został odznaczony: Srebrnym Krzyżem Zasługi, brązową i  srebrną odznakami „Za Zasługi w Ochronie Porządku Publicznego” oraz brązową odznaką „”W Służbie Narodu”.
________5 września 2013 roku wstąpił do naszego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW. Za pracę  na rzecz naszego Związku został odznaczony Odznaką Honorową „Za Zasługi dla ZŻWP’ oraz Brązowym Krzyżem „Za Zasługi dla ZŻWP”. W imieniu zebranych żałobników pożegnał Go prezes Koła – kol. Jan Dźwigała. Powiedział m. in:

„Wszystkim tu zebranym mam wielki zaszczyt zakomunikować, że nasz Wielki Przyjaciel dobrze zasłużył się naszej ukochanej Ojczyźnie! Dziś wyruszasz na wieczną wartę! Melodia, którą Ci zagra wojskowy trębacz, niech będzie naszym pożegnaniem i podsumowaniem Twojego wspaniałego żywota!
Żegnają Cię najgoręcej: kochająca żona Bożenka oraz ukochana córeczka Monika z rodziną. Żegna Cię bliższa i dalsza rodzina, koledzy i koleżanki, sąsiedzi oraz członkinie i członkowie Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP przy DGW, szczególne pożegnanie kieruje do Ciebie Komendant Naczelny PDS – gen. Jan Gustaw Grudniewski.
Antoś! Odpoczywaj w pokoju! Niech Ci ta nadarzyńska ziemia lekką będzie!

Foto: Marzena Dźwigała                                                                         Opracowanie: Jan Dźwigała

________W dniu  10 stycznia 2023 r.  odbyła się  uroczystość  pogrzebowa  poświęcona  zmarłemu gen. bryg. Bolesławowi Matuszowi.
Rozpoczęła  się ona mszą świętą w Wilanowie w kościele pw. św. Anny, po czym urna z prochami Zmarłego została przetransportowana na cmentarz miejscowy i złożona w mogile rodzinnej.
________W pogrzebie uczestniczył m. in. poczet sztandarowy ze sztandarem naszego Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW w składzie: dowódca – płk Jerzy Gąska, sztandarowy – mjr DS. Jan Mazur, asystent – płk Jacek Złotorzyński.

Zarząd Koła

gen. bryg. pil. Mirosław Hermaszewski s. Romana
(15.09.1941  r. –  12.12.2022 r.)

________Urodził się w Lipnikach na Wołyniu. Jako dwuletnie dziecko niemal cudem przeżył atak oddziału UPA na zamieszkujących tam Polaków w nocy z 25 na 26 marca 1943 r. Tej nocy zginęło 182 mieszkańców tej wsi, w tym dziadek Mirka – Sylwester. Następnego ranka małego Mirka odnalazł ojciec, który wyruszył na poszukiwania ocalałych mieszkańców wsi i resztek dobytku. Po wojnie w 1945 r., wraz z rodziną, trafił do Wołowa niedaleko Wrocławia. Tu skończył szkołę podstawową i liceum. W 1960 r. zaczął latać szybowcem w Aeroklubie Wrocławskim, a później samolotami aeroklubu w Grudziądzu.
________W 1961 r. wstąpił do Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. Po szkole, którą ukończył jako prymus, został przydzielony do pułku obrony powietrznej w Poznaniu. Z wyróżnieniem ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie. Służył w wojskach obrony powietrznej kraju jako dowódca eskadry w Słupsku, zastępca dowódcy pułku w Gdyni oraz dowódca 11. pułku myśliwców we Wrocławiu.
________W 1976 r. trafił do grupy kandydatów na kosmonautów w ramach międzynarodowego programu Interkosmos, utworzonego przez ZSRR i rozpoczął szkolenie w Gwiezdnym Miasteczku pod Moskwą. Lot, który przyniósł mu sławę, rozpoczął się 27 czerwca 1978 r. o godz. 17.27 naszego czasu. Wówczas z kosmodromu Bajkonur wystartował radziecki statek Sojuz 30, którego załogę stanowili Mirosław Hermaszewski i dowódca, radziecki pułkownik Piotr Klimuk. Po dwóch dniach załoga statku Sojuz 30 połączyła się ze stacją orbitalną Salut 6, gdzie przebywali już wcześniej kosmonauci Władimir Kowalonok i Aleksander Iwanczenkow. Polak uczestniczył w eksperymentach naukowych obejmujących różne aspekty zachowania się organizmu człowieka w warunkach nieważkości. Prowadził obserwacje zórz polarnych oraz prace z zakresu teledetekcji. W sumie podczas lotu kosmonauci 126 razy okrążyli Ziemię, a przy okazji ustanowili kilka rekordów Polski zatwierdzonych przez Międzynarodową Federację Lotniczą. Lądowanie nastąpiło 5 lipca na stepach Kazachstanu.
________W latach 1981-83 Hermaszewski był członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Jak tłumaczył po latach na antenie jednej ze stacji telewizyjnych, o swoim udziale we WRON dowiedział się z telewizji. Kiedy się ona po raz pierwszy zebrała był w Moskwie, gdzie wówczas studiował w tamtejszej Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego.
________W latach 1987-1990 był komendantem Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, gdzie w 1988 r. otrzymał nominację generalską. Następnie pełnił funkcję zastępcy dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej (WLiOP) i szefa bezpieczeństwa lotów WLiOP. Swój ostatni lot na samolocie bojowym, Migu-29, Hermaszewski odbył 5 października 2005 r., gdy ówczesny minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński dowiedział się, że jedyny polski kosmonauta nie wykonał do tej pory lotu pożegnalnego.
________Do niedawna Hermaszewski był zapraszany na spotkania w całej Polsce, by opowiadać o swojej wyprawie i popularyzować kosmonautykę. W kwietniu 2011 r. znalazł się w gronie astronautów, nagrodzonych medalem „Za zasługi w podboju kosmosu” przez prezydenta Rosji Dmitrija Miedwiediewa z okazji 50. rocznicy lotu Jurija Gagarina.
________Na warszawskim cmentarzu żegnali Go: najbliższa i dalsza rodzina, współtowarzysze służby i pracy, sąsiedzi.
________Wśród żegnających była także delegacja Koła nr 6: kol. pil. Jerzy Pacześniak i kol. Jan Mazur. W imieniu Koła J. Mazur wpisał się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach do księgi pamiątkowej.
________Trumna z ciałem Zmarłego została pochowana w AL. G zasłużonych 2 – 1.

płk dypl. Jacek ANDRZEJEWSKI
(01.06.1947  r. –  16.12.2022r.)

________Urodził się w Strzałkowie pow. słupecki, woj. wielkopolskie. Po ukończeniu szkoły podstawowej ukończył szkołę średnią ekonomiczną. Dalej postanowił pójść do Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych w Poznaniu.
________Służbę wojskową  rozpoczął tam w 1966 r. Po jej ukończeniu trafił do 12 DP na stanowisko dowódcy batalionu. Następnie studiował w Akademii Sztabu Generalnego. Po tych studiach trafił do pułku ochrony i regulacji ruchu na stanowisko szefa sztabu pułku. Następnie przeniesiono go do pułku budowlanego także na szefa sztabu pułku. Kolejnym miejscem służby był oddział operacyjny Dowództwa Garnizonu Warszawa. Ostatnim miejscem pracy i służby było stanowisko kierownika warsztatów i składnicy służby zakwaterowania i budownictwa garnizonu stołecznego. Był tam do końca służby  tj. do 1998  r.
________Z obowiązków na wszystkich stanowiskach wywiązywał się bardzo dobrze. Był wielokrotnie odznaczany, m. in. Brązowym i Srebrnym Krzyżem  Zasługi, brązowym, srebrnym i złotym medalem „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”, brązowym, srebrnym i złotym medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”.
________6 września 2018 r. wstąpił do Koła Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego przy DGW. Dał się poznać jako znakomity Kolega. Niestety ciężka, nieuleczalna choroba pokonała Go.
______Uroczystość pogrzebowa rozpoczęła się mszą świętą w dniu 23.12.2022 r. o g. 12-tej w kościele pw. św. Szczepana w Raszynie. Po jej zakończeniu urna z prochami Zmarłego Jacka została przewieziona na cmentarz w Pyrach i złożona w mogile rodzinnej (kwatera III rz. 6 gr. 25).
________W tej części uroczystości  uczestniczyła także delegacja naszego Koła z pocztem  sztandarowym  i  asystą  w  składzie:  płk Jerzy Gąska – dowódca pocztu, mjr DS. Jan Mazur – sztandarowy i płk Jacek Żłotorzyński – asystent,  a  także prezes z wiązanką kwiatów. Piękną oprawę przed miejscem wiecznego spoczynku zapewniła asysta wojskowa wystawiona przez pułk reprezentacyjny WP. Salwa honorowa w jej wykonaniu była nagrodą  za poświęcenie i wzorową służbę wojskową. Pośród osób żegnających naszego Jacka była Jego żona – Barbara, bliższa i dalsza rodzina, sąsiedzi oraz współtowarzysze służby.
________Żegnaj Pułkowniku, żegnaj Jacku! Dziękujemy Ci za trud i wysiłek poniesiony dla dobra naszej Ojczyzny!

Foto: Andrzej Krzyziński                                                                                                                  Opracowanie: Jan Dźwigała

________Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że w dniu 20 czerwca 2022 r. odszedł na wieczną wartę, przeżywszy 78 lat,  nasz Kolega płk mgr inż. Leszek Józef MICHALIK.
________W okresie 27.09.1962 r. – 30.09.1965 r. odbył naukę w Oficerskiej Szkole Samochodowej  w Pile. Następnie pełnił zawodową służbę wojskową w 10 pułku samochodowym i w Dowództwie Zgrupowania Jednostek Zabezpieczenia MON do 10.07.1992 r.. W sumie służył Ojczyźnie ok. 30 lat.
________Za nienaganne wywiązywanie się z obowiązków żołnierskich był wielokrotnie wyróżniany, m. in. Złotym i Srebrnym Krzyżami Zasługi, medalami resortowymi oraz awansami na kolejne stopnie wojskowe,  do pułkownika włącznie.
________W okresie  6.02.2003 r.  do 27.07. 2006 r. był członkiem naszego Kola.
________Uroczystość pogrzebowa odbyła się 22.06.2022 r. w kościele pw. Przemienienia Pańskiego w Szewnicy g. Jadów,  po czym trumna z ciałem Zmarłego została  przewieziona i pochowana na cmentarzu miejscowym.
________W uroczystości brała udział delegacja Koła w składzie: Staszek Pieczara,  Wojtek Przybyła i Andrzej Krzyziński.
________Rodzinie składamy wyrazy głębokiego współczucia w bólu.

Cześć Jego pamięci!

Zarząd Koła Nr 6

___chor. Eugeniusz WASYK
( 07.08.1931 r. – 03.05.2022 r.)

________Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że  odszedł na wieczną wartę, przeżywszy 90 lat,  nasz Kolega  Eugeniusz WASYK  s. Bolesława.
________Uroczystość pogrzebowa odbyła  się 11 maja 2022 r. o g. 10,30, w Kościele  pw. św. Katarzyny przy ul. Fosa 17 , 02-768  w Warszawie, po czym urna z prochami  Zmarłego została przewieziona i pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu miejscowym Warszawa Służewiec (kwatera 4 gr. 25) . W imieniu uczestników pogrzebu, zwłaszcza Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego i Koła nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP ZŻWP przy DGW, nad grobem pożegnał Go Staszek Pieczara. Oto niektóre jego fragmenty wystąpienia:
________„3 maja 2022 r. przestało bić serce st.chor.szt. Eugeniusza Wasyka, wspaniałego   żołnierza i kolegi, otwartego dla ludzi i przyjaciół, ale także i dla tych, którzy różnili się z nim opinią i zdaniem.
________Chorąży Wasyk urodził się 7 sierpnia 1931 r. w Wydmusach pow. Ostrołęckim gm. Myszyniec w rodzinie chłopskiej. Podczas okupacji jako kilkunastoletni chłopiec współpracował z działającymi na ziemi kurpiowskiej partyzantami informując ich o ruchach i akcjach żołnierzy niemieckich. W 1951 r. zostaje powołany do zasadniczej służby wojskowej, po ukończeniu której pozostaje w służbie zawodowej. Chor. Eugeniusz Wasyk  był żołnierzem cenionym za profesjonalizm, umiejętność kierowania zespołami ludzkimi, lojalność wobec przełożonych i dbałość o podwładnych. Służbę zawodową zakończył w 1987 r. i został przeniesiony w stan spoczynku.
________Za osiągnięcia w służbie został wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i resortowymi, w tym Krzyżem Kawalerskim OOP.
________11 stycznia 2007 r. wstępuje do Koła nr6 ZŻWP przy Dowództwie Garnizonu Warszawa aktywnie biorąc udział w działalności Związku. W uznaniu jego wkładu w rozwój Związku zostaje wyróżniony Złotym, Srebrnym i Brązowym Krzyżem ZŻWP.

Żegnaj drogi przyjacielu!  Spoczywaj w zasłużonym spokoju!
Cześć Jego pamięci!

Zarząd Koła Nr 6

kol. Tadeusz NIESZYN s. Antoniego
(28.10.1943 r. – 4.02.2022 r.)

 _______Z żalem i smutkiem zawiadamiamy, że w dniu 04.02.2022 r. zmarł niespodziewanie  nasz Kolega.
Uroczystość pogrzebowa rozpocznie się w dniu 10 lutego 2022 roku godz. 14,oo na Cmentarzu Wojskowym przy ul. Powązkowskiej 43/45 w Warszawie.
_______ Nasze Koło Nr 6 im. Żołnierzy 2 Armii WP było reprezentowane przez kolegów: Jana Mazura, Jana Dźwigałę oraz Wojciecha Przybyłę. Złożyli oni przed kolumbarium wiązankę biało – czerwonych kwiatów. Prochy Naszego Tadeusza zostały umieszczone w urnie i postawione w kolumbarium: Q 10 P-1-2

Cześć Jego pamięci!

Zarząd Koła Nr 6 ZŻWP